Hoofdcategorieėn
Home » One Direction » Zoveel-shot » Dag 164. Part 2.
Zoveel-shot
Dag 164. Part 2.
Het was stil. Voor de vierde keer in dit kwartier sloeg Niall een diepe zucht. Ik keek op van mijn handen en direct ving Harry mijn blik. Zijn ogen stonden verdrietig, teleurgesteld en een tikkelje boos. Zayn had mijn handen gepakt en kneep er weer eens zachtjes in.
“Goed.”¯ Gromde ik. Ik keek alle jongens in het appartement aan, behalve Harry. “Mag ik even praten met Harry?”¯ Zayn stond twijfelend op maar Louis gebood hem om weer te gaan zitten.
“Tuurlijk. Praat maar.”¯ Zijn ogen stonden ernstig, zijn mond had een verbeten trek. Hij zat me uit te dagen.
“Louis, loop naar de hel. Ik wil alléén met Harry praten.”¯ Ook al was Harry zijn beste vriend en wilde hij hem beschermen en shit, ik wilde nu echt even met Harry praten, dat was ik hem verschuldigd. Gister waren Zayn en ik nergens meer te bekennen, bleven de nacht weg, kwamen dan de volgende ochtend terug al handje vasthoudend en dan staat ook nog eens heel internet onder foto’s van mij en Zayn - al rotzooiend in de auto - zonder dat ik één woord tegen Harry gezegd had.
“Louis, ga maar.”¯ Harry zei voor het eerst iets. De klap kwam zo hard dat ik er misselijk vn werd. Zijn stem was gebroken, platgeslagen, vermorzeld. Alsof hij dagen had gehuild en nu voor het eerst weer praatte. Alsof hij zijn hele leven lang al 300 sigaretten per dag rookte, alsof… Het was erg. Ik keek op en zag hem snel zijn handen voor zijn ogen slaan. Hij deed alsof er iets in zijn ogen zat en verliet de kamer om “even in de spiegel te kijken”¯. Zonder dat ik het in de gaten had ik een paar stappen achter hem aangedaan, tot dat Louis én Zayn me tegenhielden.
“Ik moet gaan. Laat me gaan.”¯ Smekend keek ik Zayn aan, maar zijn blik was op Louis gericht.
Louis antwoordde: “Kijk, ik ben heel blij voor jullie en zo, maar Harry is mijn beste vriend en-“
“Louis, ik weet het, ik heb hem pijn gedaan. Ik heb alles verkloot en nu moet ik het oplossen. Laat het me alsjeblieft oplossen.”¯ Er ontstond een brok in mijn keel. Ik had het nooit zo gezien, totdat ik het nu heb uitgesproken. Ik hí¡d Harry pijn gedaan, ik hí¡d alles verkloot, en nu móest ik het weer goedmaken. Zonder nog aandacht aan Louis of Zayn te schenken, wurmde ik me los en liep met grote passen naar de badkamer. Ik trok de deur open en hapte naar adem.
“Het spijt me zo, Harry!”¯ riep ik uit. Ik knielde naast hem neer en legde mijn hoofd op zijn schouder. Hij zat tegen de badrand aan, hoofd naar achter gekanteld en ogen rood. Zijn handen waren tot vuisten gebald, die ik rustig probeerde te ontspannen door alle vingers apart te strekken.
“Het spijt me.”¯ Fluisterde ik.
Reacties:
Aawwh, ik vin het zo zielig voor Harry, maar ik ben ook zo blij voor haar en zayn, en ik vind deze fanfiction echt gewoon helemaal super
Snel verder ! x