FanFic.nl

Star Crossed Lovers

nine

‘Meiden, wakker worden! Het is de eerste schooldag, we willen niet te laat komen!’ riep Lena overactief.
‘Ik wil geen Smekkies In Alle Smaken mama.’ mompelde Paris.
‘Mama, een tractor heeft me overreden.’ mompelde Gwen.
‘Wat heeft iedereen met zijn moeder?’ vroeg ik terwijl ik me omdraaide.
‘Meiden, opstaan!’ zong Lena vrolijk terwijl ze rond onze hemelbedden huppelde.
‘Waarom ben jij zo vrolijk?’ vroeg ik terwijl ik me nog een keer omdraaide, om vervolgens de slaap uit mijn ogen te wrijven.
‘Waarom ben je überhaupt wakker?’ vroeg Nathalia terwijl ze zich nog een keer omdraaide.
‘Ik ga water halen en ik gooi het over jullie heen.’ dreigde Lena. Meteen stond Gwen naast haar bed.
‘Niet jij ook al?’ vroeg ze. ‘Dat zei mijn vader ook altijd. En dan deed hij dat ook nog. Dus dan moest ik met natte haren naar school en dan moest ik ook nog mijn bed en matras verschonen en omdraaien enzo, en geloof me, dat is niet ideaal.’ Mijn ogen schoten open.
‘Wat?’ vroeg ik angstig.
‘Ik ben net zoals de vader van Gwen. Ik ga jullie… Nat maken!’ riep Lena terwijl ze door de kamer stuiterde. Ik besloot het risico maar niet te nemen en ik stapte uit mijn bed.
‘Verstandige meiden zijn jullie.’ zei Lena.
‘We zitten niet voor niets bij ravenklauw.’ grapte Paris.
‘Daar heb je een punt.’ gaf Lena toe. Ik stak mijn tong naar haar uit en trok mijn gewaad aan.
‘Time ford dinner.’ zei Gwen terwijl ze naar de grote zaal racete. Ik haalde mijn schouders op en sprintte achter haar aan. Want iedereen dacht toch al dat ik gek, gestoord en niet helemaal 100 procent normaal was. Even later had ik Gwen ingehaald.
‘Enig idee waar we zijn?’ vroeg ik aan haar. Ze knikte.
‘We moeten die kant op.’ zei ze.
‘Zeker weten?’
‘Ja, hoezo?’
‘Omdat ik honger heb en ik geen zin heb om te verdwalen waardoor ik het ontbijt moet missen.’ zei ik droog.
‘Aha. Maar goed, we moeten dus die kant op.’ zei Gwen.
‘Ik vertrouw je blindelings.’ was mijn directe antwoord.
‘Dat vind ik heel fijn.’ zei Gwen rustig. We keken elkaar aan en barsten in lachen uit.
‘Kijk, daar is de grote zaal, ik zei toch dat ik de weg wist.’ Ik knikte en ging aan de tafel zitten. Ik pakte een witte boterham en besmeerde hem met jam. Verlangend keek ik naar de krentenbollen die op tafel stond.
‘Pak die krentenbol gewoon.’ zei Nathalia terwijl ze naast ons kwam zitten.
‘O dat ga ik zeker doen.’ zei ik met grote ogen. Ik pakte de krentenbol en nam een hap.
‘Goddelijk.’ mompelde ik.
‘Zeker wel.’ zei Gwen die intussen ook aan een krentenbol was begonnen.
‘Jullie zijn gestoord.’ zei Nathalia.
‘Daar zou je nog best wel eens gelijk in kunnen hebben.’ mompelde ik met gesloten ogen.
‘Hoor wie het zegt.’ zei Gwen op hetzelfde moment. Ik kreeg een hysterische lachbui en moest veel moeite doen om mijn krentenbol binnen te houden.
‘Jullie zijn niet goed voor me.’ zei ik toen ik zeker was dat ik niet meer kon stikken. En bam, daar was de zoveelste hysterische lachbui.

Reacties:

Tweety zei op 28 okt 2012 - 19:25:
Wahahahahahhaah geniaal
En btw, hoe herkenbaar xd
Snel verder!
Dikke like!
<3
X

XJoanna zei op 22 okt 2012 - 16:47:
Ik vind je verhaal echt geweldig