FanFic.nl

Only you.[Eind]

Hoofdstuk 3. One Direction

Ik zat naast Liam in de auto. Ik zag hem zenuwachtig kijken. Zachtjes grinnikte ik. Na al die jaren had hij eindelijk zijn echte roeping gevonden, naast zijn sport.
Ik had hem de hele week al ondervraagd van wat hij vond van zijn bandleden maar hij had alleen maar zijn schouders opgehaalt.
En nu zaten we dan in de auto op weg naar Chesire. Harry had de bandleden uitgenodigd voor een week bij hem thuis.
De auto kwam uiteindelijk tot stilstand en stilte vulde hem.
'Zeg Liam, ik heb je heen gebracht, verwacht je soms ook nog dat ik je spullen uit de auto pak?' vroeg Karen.
Liam kwam uit zijn trance en glimlachte om zijn moeders opmerking. Daarna keek hij grijnzend naar mij.
'Daar heb ik haar voor meegebracht.' zei hij. Ik zuchtte en stapte uit. Snel sprintte ik naar de andere kant en deed het portier voor Liam open.
'Uw collega's wachten mijn heer.' zei ik chique.
Liam stapte uit en buigde kort.
'Dank u wel.' vriendelijk glimlachte hij.
we liepen lachend naar de achterbak en deden hem open.
Er stond een sporttas.
'Liam...' zei ik bloedserieus.
'Ja...?' vroeg hij twijfelend.
'Waarom kan je dit niet zelf dragen?' vroeg ik.
Hij grinnikte.
'Omdat ik nu wereldberoemd ben.' Liam duwde me plagerig en liep richting de flat waar we naar toe moesten.
Ik keek hem verbaasd na.
'Na...' zei ik waarna ik lacherig de tas pakte.
We liepen de flat in.
Liam stond al bij de lift waar een bordje voor stond.
Lift voor tijdelijke onderhoud buiten gebruik. Sorry voor het ongemak.
Ik keek er met open mond naar.
'Moeten we helemaal naar boven lopen?' vroeg ik.
Liam pakte de sporttas.
'Het is maar 2 verdiepingen hoog geloof ik, dus dat komt wel goed.'
Hij glimlachte en begon de trap op te lopen.
Ik rende snel achter hem aan.
Eenmaal bij de bestemming zette we zuchtend de sporttas voor de deur. Liam drukte op de bel.
Hij zuchtte diep.
'Ik denk dat ik maar weer naar beneden ga lopen, veel plezier deze week.' ik glimlachte lieflijk naar Liam.
De deur ging open en Harry verscheen in de deuropening. Louis en Niall stonden achter hem en Zayn kwam er net aanlopen.
'Je bent er!' begroette hij Liam vriendelijk.
'Je bent de laatste. Kom binnen.' Harry zette een stap opzij zodat Liam naar binnen kon lopen.
'Nou, doei dan.' Liam wreef speels over mijn haar.
Ik keek hem boos aan.
'Ruïneer me haar nog even voor ik weg gaat zou ik zeggen.' zei ik nijdig terwijl ik het weer in model probeerde te krijgen.
'Ga je weg?' vroeg Harry.
Ik keek hem verbaasd aan.
'Um, ja. Dat was wel de bedoeling ja.' zei ik verbaasd.
'Waarom?' vroegen Louis en Niall tergelijk.
'Ja blijf.' Zayn glimlachte vriendelijk.
Verbaasd keek in naar de vier jongens en weer naar Liam die zijn schouders ophaalde en me vervolgens met zijn puppie ogen aankeek.
'Tuurlijk, waarom niet.' zei ik vrolijk.
'Ik ga alleen dan nog even naar beneden, anders weet Karen niet dat ze weg mag.'
De jongens knikten en ik liep weer naar beneden.
Dit had ik helemaal niet verwacht, ik kenden ze nauwelijks, maar ze hadden iets. Alsof ze altijd al samen hoorden te zijn als band.
Ik deed de deur open en sprintte naar de zwarte auto. Karen startte de motor alvast om weg te rijden. Ik tikte op het autoraampje. Verbaasd deed ze hem open.
'Ik blijf.' zei ik kortaf.
Karen leek even verbaasd. Ik lachte om haar gezicht.
'Ik blijf niet de hele week, ik ga terug vanavond, met de bus.'
Karen leek het nu te snappen en knikte.
'Veel plezier.' zei ze nog. Ze deed het raampje weer ophoog en reed weg.
Ik zwaaide haar nog even uit en rende toen weer het gebouw in, de 4 trappen op en kwam hijgend voor de open appartement deur.
Ik stapte binnen en deed de deur dicht.
Het appartement was niet erg groot, maar het zag er erg gezellig uit.
'Waarom hijg je zo?' vroeg Liam terwijl hij klopt op de bank.
Ik ging naast hem zitten en keek hem geïrriteerd aan.
'Serieus? Ik ben net 4 trappen opgerend en jij vraagt waarom ik hijg?' vroeg ik. Liam lachte.
'Ik stel voor om elkaar wat beter te leren kennen.' zei Harry.
De jongens stemde in.
'Goed, we vragen om de beurt vragen aan de ander.' legde hij uit.
'Wie begint?' vroeg ik nieuwsgierig.
'Jij.' zeiden alle jongens tegelijk.
'Tuurlijk' zuchtte ik.
'Dus ik mag nu iemand iets vragen?' vroeg ik nog eens.
De jongens knikten.
'Goed...' ik wreef in mijn handen.
'Niall?' koos ik. Niall keek me vragend aan.
'Zeg het eens.' zei hij vrolijk.
'Waar kom je vandaan?' vroeg ik.
Niall lachte.
'Hoezo?' vroeg hij lachend.
'Je klinkt anders.' Ik keek blozend weg, ik wou niet dat hij dacht dat ik het erg vond, ik was nieuwgierig.
Niall leek het te begrijpen en lachte nog eens.
'Ik kom uit Mullingar.' zei hij trots.
Ik dacht na.
'Is dat niet in Ierland?' vroeg ik verbaasd.
Niall knikte.
'COOL! Je komt uit Ierland.' enthousiast klapte ik in mijn handen. De andere jongens waren het duidelijk met me eens.
'Goed, mijn beurt?' vroeg hij blozend.
We knikten.
Niall dacht na.
' Even in het algemeen.' zei hij uiteindelijk.
Alle jongens en ik keken hem vragend aan.
'Hoe gaat onze band heten?' vroeg hij serieus.
Dat bleek een erg goede vraag te zijn want het was een tijdje stil.
'Ik heb geen idee...' zei Louis na een tijdje.
'We moeten wel echt een naam bedenken, anders zijn we dadelijk naamloos in de X-factor.' zei Zayn.
De jongens knikte.
'Jullie hebben nog een hele week op erover na te denken.' zei ik. Ze knikten.
'Laten we elkaar eerst eens wat beter leren kennen, misschien kunnen we dan iets bedenken.' zei Liam.
'Niall was toch?' vroeg Harry. Niall knikte.
'Em, Harry.' zei hij.
'Jaaaaaa?' hij rekte het woord uit.
'Waar zijn je ouders?' vroeg hij terwijl hij de kamer rondkeek.
'Die zijn weg. Die laten ons voor deze week aan ons lot over, en dan komen ze terug.' Harry glimlachte.
'Harry is.' zei ik.
'Em, Tinsley en Liam. Hoelang zijn jullie al vrienden?' vroeg hij.
Ik keek naar Liam.
'Zo lang ik me kan herinneren en langer geloof ik.' zei ik
Harry knikte.
Zo ging het de hele dag door, tot we elk detail van elkaar wisten.
Nadat we gegeten hadden keek ik hoe laat het was. De wijzers van de grote klok boven de tv gaf 8 uur aan.
Ik stond op en de jongens keken me vragend aan.
'Sorry, ik moet echt gaan nu, me moeder is vast doodongerust.' zei ik terwijl ik mijn jas pakte.
'Jammer.' Liam stond op.
'Waarom blijf je ook niet slapen.' vroeg Louis lacherig.
Ik keek hem grijnzend aan.
'Nee... nee...' zei ik langzaam.
'Ten slotte moet ik morgen wel weer naar school.' ik keek Liam aan en knipoogte naar hem.
'Ik zal beloven dat ik niks zeg.' zei ik toen ik Liam's gezicht zag.
'Zal iemand er naar vragen dan?' vroeg hij. Er zat iets van verdriet in zijn stem. Ik wreef over zijn haar.
'Wat denk je zelf?' zei ik. Ik glimlachte.
Liam glimlachte terug.
Nadat ik alle jongens een knuffel had gegeven deed ik de deur open en liep ik naar buiten, de 4 trappen af
en het kille donker in. Als ik me haaste haalde ik de bus van half 9 nog...

Ik wreef in mijn handen om warmer te worden, maar het hielp niet echt. Ik drukte op het knopje van Harry's appartement.
'Met Harry Styles?' vroeg de stem van Harry.
'Hee Harry, Tinsley hier.' stelde ik mezelf voor.
'Oh Tinsley! Kom binnen.' zei hij opgewekt.
De deur zoemde en ging open.
Dankbaar stapte ik de iets warmere hal binnen.
De lift deed het deze keer wel.
Ik drukte op het knopje met een 2 erop en de lift ging omhoog. Ik had altijd al een hekel aan liften gehad, ik was altijd bang dat ze vast bleven zitten, en omdat ik snel claustrofobisch was, was dat een angstaanjagende gedachte.
Eenmaal boven liep ik vrolijk naar de deur en belde ik aan. Harry was zelf degene die open deed.
'Kom binnen Tinsley, let maar niet op de troep.' zei Harry.
Ik liep de woonkamer binnen, waar alle jongens op de bank zaten. Louis en Niall deden Fifa 2011 tegen elkaar.
Ik keek om me heen, overal lagen blikjes en slingerende kleren.
'Hee Tinlsey.' begroette Liam me.
'Ik voel me echt een meisje hier.' gaf ik toe terwijl ik een blik wierp op de rommel.
'Nou mooi. Hoe was school?' vroeg Liam om vervolgens weer enthousiast naar het tv-scherm te kijken.
'Prima, mensen vroegen naar je, maar ik heb lekker helemaal niks gezegd.' zei ik trots. Ik ging naast hem zitten en keek mee naar het voetbalveld op het schermpje.
'Wie is Louis en wie is Niall?' vroeg ik zodat ik de wedstrijd ook kon bijhouden.
'Oh!' schreeuwde Louis lachend. Niall gooide verslagen zijn controller achter hem op de bank.
'Laat maar, ik weet het al.' grinnikte ik.
'Louis is aan het winnen.' zei Niall mokkend terwijl hij een slok van zijn cola nam.
Ik grinnikte.
'Zeg, hebben jullie nu al een band naam bedacht?' vroeg ik.
De jongens knikten, behalve Louis en Niall, die keken nog steeds geconcentreerd naar hun beeldscherm.
'Nou? Wat is het?' vroeg ik enthousiast.
'Niall and the potatoes!' riep Niall ineens.
Ik schoot in de lach.
'Serieus?' vroeg ik lachend.
'Nee, we noemen hem One Direction.' zei Zayn.
'Stoer!' riep ik enthousiast.
'Harry heeft de naam bedacht ' zei Liam.
Harry keek blozend weg.
'Coole naam, serieus!' complimenteerde ik hem.
Niall legde zijn controller op tafel.
'Gewonnen' glimlachte Louis vrolijk.
Ik lachte een beetje om Niall's gezicht.
'Zin om te spelen?' bood Niall aan.
Ik begon te lachen.
'Ben je gek? Zelfs een eend kan mij verslaan.' lachte ik.
'Nou wat heb je dan te verliezen?' vroeg Niall terwijl hij met de controller schudde.
'Em, het spel.' grinnikte ik.
'Maar als je er op staat...' Ik stond op en ging naast Niall zitten.
'Mogen de besten winnen.' grapte hij.
Ik knikte strijdlustig en begon met spelen.
Na een kwartier stond Niall 4-1 voor. Fanatiek als ik kon zijn probeerde ik te scoren bij hem, maar hij was veel te goed.
Na een middag vol Fifa, eten en lol moest ik echt naar huis.
'Sorry jongens, ik moet gaan. En jullie moeten denk ook maar eens gaan inpakken, overmorgen ga an jullie naar Judges Houses toch?'
De jongens knikten.
'Nou ga dan opruimen.' grinnikte ik.
'Laat me morgen niet langs komen.' waarschuwde ik ze.
De jongens lachten.
'We wouden morgen beginnen met opruimen.' verzekerde Harry mij.
Ik lachte.
'Nou veel plezier dan.' grinnikte ik.
Ik pakte mijn jas en liep grijnzend het apartement uit.
'Geen succes voor Judges Houses?' riep Liam me na.
Maar ik reageerde niet. Vrolijk liep ik de flat uit.

Reacties: