FanFic.nl

Memories - Zarry

OO2

“Sssssh.”� Zachtjes lacht hij en zijn handen duwde me zachtjes tegen de muur van de kleine voetgangerstunnel terwijl ik op mijn lip beet om een nogal erg niet-jongensachtige giechel te onderdrukken. Zayn’s koele handen verdwenen onder mijn shirt en streelde mijn borstkas terwijl hij zijn volle lippen in mijn nek drukte en lichtjes blies. Ik liet mijn vingers zo zacht mogelijk, als een vederlichte aanraking, over zijn nek gaan en voelde hij zijn hartslag omhoog ging.
“Ik houd het niet meer.”� Zayn’s adem kriebelde mijn nek en ik kon een lichte giechel die meer in een kreun veranderde net niet onderdrukken. Zayn keek op en zijn ogen stonden smeulend en vol passie. Terwijl hij zijn handen door mijn haren liet gaan nam hij me plots stevig vast en drukte zijn lippen op de mijne terwijl hij zijn lichaam tegen me aan duwde.
Voor enkele seconden waren we beide weg van de wereld en leek het alsof we zweefden tussen de aardse realiteit en de oneindigheid van onze gevoelens. Zayn’s handen waren overal, alsof hij elk stukje van mijn lichaam wilde aanraken en strelen.
We wisten beide dat wat we deden gevaarlijk was, dat de kans op ontdekking bestond, maar het kon ons niets schelen. We waren jong en verliefd en al wat we wilde was bij elkaar zijn.

“Verliefd.”� Ik sprak het woord zachtjes uit en met een soort van walging. Een zure smaak bleef achter in mijn keel en geïrriteerde spuugde ik de vreselijke nasmaak van het woord uit. Ik stak mijn bevroren handen diep in mijn zakken en sloeg toen rechts af, richting de brug.

Ik staarde naar het water dan onder me door stroomde op een razendsnel tempo. De kleine schuimvlokken die ontstonden spatten op en verdwenen weer om plaats te maken voor nieuwe schuimkoppen. De lucht voelde kouder aan op de brug, onbeschut tegen de krachten van de wind, maar het deed me niets. Ik was toch al ongevoelig. Diep vanbinnen hoopte ik dat ik misschien iets kon voelen, het maakte niet uit wat. Het feit dat ik me niet eens meer boos kon maken maakte me bang, het gaf me het gevoel alsof ik de volledige controle over mijn emoties kwijt was.
Ik ademde diep in en de koude lucht maakte dat mijn ogen begonnen te tranen en ik leunde zwaar tegen de balustrade. Ik dacht aan alle ruzies die we hadden gehad, alle ‘break-ups’ en ‘make-ups’.
Even vroeg ik mezelf af of dat het het allemaal waard was geweest. Ik staarde naar de eindeloze massa water en besefte toen van wel. Elke seconde, elke schreeuw en elke klap. Het was het allemaal meer dan waard geweest.

“ROT OP ZAYN!”� IK WIL JE HIER NIET MEER ZIEN, IK HAAT JOU VERDOMME EN IK HAAT DEZE VERSCHRIKKELIJKE PLEK!”�
Ik probeerde hem te slaan, maar voordat ik mijn arm nog maar kon opheffen had Zayn mijn polsen al stevig vast. Hij gromde zachtjes en gefrustreerd en ik probeerde me uit alle macht los te trekken zodat ik hem op elk plekje van zijn lichaam kon raken. Zayns geïrriteerde blik veranderde al snel naar een blik vol gemengde emoties terwijl hij me nog steeds stevig vasthield.
“IK HEB NIETS GEDAAN, STOP MET JE ZO BELACHELIJK TE GEDRAGEN!”� schreeuwde hij uit terwijl hij van frustratie met zijn voet stapte en zijn nagels in mijn pols drukte waardoor de tranen in mijn ogen sprongen en ik op mijn tanden moest bijten om niet toe te geven hoeveel hij me zowel fysiek als emotioneel pijn deed.
“Ik weet wat ik zag.”� mompelde ik zachtjes, verslagen van zijn uitbarsting.
“Dan moet je wel blind zijn.”� siste Zayn venijnig en hij zette een kleine stap dichterbij. Een zachte snik ontsnapte en ik vervloekte mezelf dat ik me voor enkele seconden had laten gaan. Zayns grip verslapte een beetje en zijn stem trilde lichtjes wanneer hij sprak.
“Er is niets gebeurd, waarom luister je nou niet ?”� Ik hoorde de smeekende ondertoon en liet nog een gesmoorde snik toen ook tranen in zijn ogen opwelde. “Niets.”� Zijn stem was niets meer dan een pijnlijk gefluister en ik moest hard op mijn tanden bijten om me niet volledig over te geven. Ondanks zijn toon en woorden was ik nog steeds niet zeker dat ik hem moest geloven.
“Kan je me dat beloven Zayn ?”� Ik kon het niet aan om in zijn ogen te kijken, wetend dat ik dan wat hij ook zou zeggen als waar zou aannemen en staarde naar onze voeten die elkaar net niet raakten.
“Harry kijk me aan.”� Ik zuchtte zachtjes bij het horen van zijn geduldige stem en keek met lichte tegenzin op. Zayns ogen straalden een innerlijk verdriet uit en ik voelde hij mijn hart zachtjes tegensputterde toen een overvloed van emoties door mijn lichaam spoelde.
“Had ik niet beloofd om je nooit pijn te doen ?”�
Zayn sprak zo stil dat ik hem amper kon horen. Ik knikte en voelde hoe mijn wangen rood kleurden toen enkele flarden van de nacht dat hij me dat verteld had naar boven kwamen en me een warm gevoel gaven.
“Waarom twijfel je dan aan me ?”�
Ik beet weer op mijn lip en probeerde om iets te zeggen dat mijn standpunt zou verdedigen, maar uiteindelijk gaf ik op. ‘Sorry.”�
Een kleine glimlach verscheen op Zayns gezicht en hij sloeg zijn armen om me heen en drukte me tegen hem aan. Ik werd overspoeld door de geur van zijn aftershave en sloot mijn ogen terwijl ik mezelf wat dichter tegen hem aan drukte. Zayn hief zijn hoofd een beetje op en drukte teder zijn lippen op mijn voorhoofd voordat hij terug in mijn ogen keek.
“Je bent echt knettergek Styles, perfect maar knettergek.”�
Hij grinnikte zachtjes en ik kon niet anders dan meelachen terwijl ik mezelf afvroeg hoe ik ooit aan hem had kunnen twijfelen en probeerde het gevoel weg te dringen dat me vertelde dat ik weeral in één van zijn valkuilen was gestapt.

Ik greep de balustrade stevig vast en even draaide de wereld om me heen toen de overvloed van emoties me teveel werd. Het leek alsof ik van binnenuit aan het afbrokkelen was, alsof mijn lichaam beetje bij beetje aan het opgeven was.
Dit is niet wat ik wilde, dit heb ik nooit gewild of maar verwacht toen we wat het ook was dat we hadden hebben gestart. Ik beet op mijn tanden en zakte zachtjes tegen de balustrade in elkaar terwijl ik me nog steeds stevig vasthield en huilde zachtjes. Mijn hele wereld was uit elkaar aan het vallen en ik kon er niets aan doen.

Reacties: