FanFic.nl

Only you.[Eind]

Hoofdstuk 4. Judges Houses

Ik zat gespannen voor de tv. Ik vond het zo erg dat ik niet mee kon naar Judges Houses en nadat ik Liam wel 20 keer had gesmst over hoe het gegaan was gaf hij eindelijk een keer antwoord.
Hij zei dat ik maar moest kijken vaan X-factor.
Dus nu zat ik naast me moeder naar de tv te staren.
'Tinsley, het is nog niet eens begonnen.' lachte moeder.
Ik suste haar.
'Het begint pas om half 9 Tins!' maakte me moeder nog eens pijnlijk duidelijk. Ik durfde niet op de klok te kijken, straks was het nog maar 6 uur.
'Kun je niet nog even een half uur met je huiswerk bezig?' vroeg moeder zeurderig.
'Ja, en dan allemaal fouten maken zeker? Dan kan ik me toch niet concentreren.' protesteerde ik.
'Oke dan.' zuchtte moeder. Ze liep weer terug naar de keuken en pakte hoofdschuddend de afwasmachine in.
Na een half uur naar reclameblokken gekeken te hebben begon dan eindelijk X-factor.
'Maam! Het begint!' riep ik.
Moeder kwam met een bak chips en een bak popcorn.
Ze zette ze op tafel en ging naast me zitten.
'Nou, we zullen zien hoe Liam het doet in een band.' zei moeder terwijl ze in haar handen wreef.
Ik keek haar geïrriteerd aan.
'Ja, wat jij wilt.' antwoordde ik zuchtend.
Natuurlijk wou ik dat Liam won, maar nu ging het niet meer alleen om hem, het ging nu ook om Louis, Harry, Naill en Zayn.
Eerst kwamen de meisjes, de jongens, de ouderen en helemaal als laatste de groepen.
Ik pakte een hand popcorn en keek gespannen naar de tv die nu extra hard stond.
Zayn, Liam, Niall, Harry en Louis liepen vrolijk het beeldscherm op.
Ik piepte een beetje van opwinding.
'Hee jongens.' begroette Simon ze vrolijk.
'Hoe gaat het met je voet Louis?' vroeg Nicole.
Toen de jongens zich vermaakten in het water was Louis op een zee-egel gaan staan, waardoor hij naar het ziekenhuis moest en daar werd het gehecht. Dat had Liam me dan wel weer verteld.
'Dat gaat beter, ik kan in ieder geval weer lopen.' zei Louis.
Simon en Nicole knikten tevreden.
'Begin dan maar.' zei Simon uiteindelijk.
Zenuwachtig ging ik weer op mijn nagels bijten. Moeder duwde mijn handen omlaag. Ik keek haar bedroeft aan.
'Ik doe er weer pleisters op hoor.' waarschuwde ik.
Ik zuchtte en probeerde niet weer aan mijn nagels te bijten.
Pleisters...
Dat deed me denken aan Niall. Niall met zijn schattige blonde haren en zijn schattige baby gezichtje.
Langzaam droomde ik weg terwijl ik naar de jongens keek. Ze zongen Torn. Ze zongen het erg goed.
Toen ze klaar waren knikten ze kort en liepen ze weg.
'Waarom krijgen we nou niet gelijk te zien of ze door zijn of niet.' zeurde ik.
'Nog even wachten.' lachte mijn moeder.
'Ik ga even naar boven, ik moet de was er nog uithalen, roep je me als ze de groepen gaan kiezen?' vroeg me moeder.
Ik knikte terwijl ik nog een handje met popcorn at.
Na de reclame was het dan eindelijk zo ver.
'Maaaam!' schreeuwde ik.
Moeder liep naar beneden en ging weer naast me zitten.
Gespannen keek ik weer naar de tv.
'Ik heb besloten, dat ik mee neem naar de live shows...'
Simon hield de spanning er in.
' One Direction ' zei hij uiteindelijk.
'JA!' riep ik enthousiast.
Ik sprong vrolijk op.
'Ze zijn door naar de live shows.' zong ik vrolijk.
'Nou, volgensmij komt Liam morgen weer thuis, dan kun je hem feliciteren.' zei moeder.
Ik knikte enthousiast.
'Ik ga naar boven, slapen oke?' eigenlijk was ik te enthousiast om te slapen, maar ik wou zo graag dat het morgen was.
Moeder knikte en liep weer naar de keuken.
Ik renden de trap op, kleedde me om en ging in bed liggen. Klaar wakker pakte ik mijn telefoon en begon ik Liam te smsen.

HEEEE!
Super dat jullie door zijn! Ben echt zo trots.
Ik kom morgen bij je langs. Dan neem ik taart mee
en dan gaan we het vieren: )

Xxx Tinzzz.


Ik drukte op verzenden.
Nog geen minuut later kreeg ik een sms terug.

Gezellig: ) Je weet van wat voor een taart
ik hou he?
Ik hou je eraan: )
Ook groetjes van de andere jongens: )
Ze mogen je erg graag.

Xxx Liamzzzz.


Glimlachend legde ik mijn telefoon weg en deed ik mijn ogen dicht. Omdat ik mijn bijnaam op een s eindigde schreef ik het vaak met een z. En omdat Liam het blijkbaar grappig vond zet hij sinds ik dat doe ook een z achter zijn naam.
Soms was hij best schattig.
Langzaam viel ik in slaap.

Ik opende langzaam mijn ogen. Blijkbaar was ik vergeten de gordijnen dicht te doen want het vele licht scheen direct in mijn ogen.
Ik ging rechtop zitten en schudde mijn hoofd om wakker te worden.
Ik stond op en pakte wat kleren bij elkaar. Half slapend liep ik mijn kamer uit en de badkamer in.
Ik deed de deur op slot en kleedde me uit.
Het harde geluid van de douche maakte me wat meer wakker.
Snel ging ik er onder staan.
Het warme water stroomden mijn zorgen weg, zoals het altijd deed.
Na een half uur deed ik de douche uit -Ik douche meestal heel lang- en kleedde ik me aan.
Huppelend liep ik de trap af en de woonkamer in.
'Goedemorgen mam, ik ga naar de bakker en daarna naar Liam toe. We hebben iets te vieren.' zei ik vrolijk.
Moeder gaf me 20 euro en een kus op me wang.
'Ik heb zelf ook wel geld hoor.' lachte ik.
'Neem dit nou maar gewoon.' zei moeder vriendelijk.
Ik haalde me schouders op en liep de gang in. Snel deed ik mijn schoenen en mijn jas aan.
'Doei!' riep ik nog en deed uiteindelijk de deur dicht.
Snel wandelend liep ik naar de bakker.
Ik trok een nummer en wachtte ongeduldig.
'Nummer 14?' vroeg de man achter de kassa. Ik liep er haastig naar toe en bestelde een chocolade mokka taart.
Voor 15 euro kreeg ik hem mee.
'Geweldig, dank u wel.' zei ik terwijl ik de doos pakte.
Vrolijk liep ik naar het huis van Liam.
Onhandig drukte ik op de bel.
Na een tijdje deed Liam de deur open.
'Je bent er!' zei hij vrolijk. Hij wou me een knuffel geven maar ik deed een stap achteruit.
'Niet de taart pletten.' lachte ik.
Liam lachte met me mee.
'Kom binnen.' zei hij vrolijk.
Ik deed mijn jas en schoenen in de gang uit. Liam's huis was bijna mijn huis.
Ik was hier al zo vaak geweest.
Ik liep de woonkamer binnen. Tot mijn verbazing zaten de andere 4 jongens er ook.
'Hee Tinsley.' begroette Niall me vrolijk.
'We hoorden dat je een taart mee zou brengen.' zei Harry.
'Dus we zijn gelijk met Liam meegekomen.' grapte Zayn.
Ik begon te lachen.
'Nou als ik had geweten dat jullie ook zouden komen zou ik 2 chocolade taarten mee hebben genomen.' zei ik terwijl ik de taart op de tafel zette.
'Dit is ook wel goed hoor.' zei Louis.
Iedereen pakte een stukje van de taart af en begon te eten.
Ik ging tussen Niall en Liam zitten.
Even was ik bang dat Niall me zag blozen. Was ik verliefd op hem?
Ik zette die gedachte uit mijn hoofd. Ik was niet verliefd, ik vond hem alleen schattig.
'Ik vind het echt geweldig dat jullie naar de live shows mogen!' zei ik om de stilte te verbreken.
'Wij ook!' zei Zayn enthousiast.
'Ik zal elke avond kijken, al moet ik daar elke afspraak voor afzeggen.' zei ik enthousiast.
'Niet dat ik veel te doen heb op de vrijdag avond.' mompelde ik erachteraan.
Ik nam nog een hap van mijn taart.
'Tins, je zou echt niet kunnen kijken hoor.' grinnikte Liam.
Ik keek hem verbaasd aan.
'Wat denk jij nou, we nemen je mee! Je bent onze mascotte!' zei Harry.
Ik keek vrolijk naar de jongens.
'Mag ik echt mee?' vroeg ik opgewonden.
'Ja! Zonder jou gaan we niet door!' zei Zayn.
'Maar jullie zijn gister toch ook door gegaan?' lachte ik.
'Ja maar toen ben ik met me voet in een zee-egel gaan staan.' lachte Louis.
'Je brengt geluk.' Niall glimlachte vriendelijk naar me.
'Nou uh, bedankt.' zei ik een beetje verrast.
'Ik wil heel graag mee om jullie mascotte te zijn.' zei ik trots.
'Nou, hoe gaan we onze mascotte noemen jongens?' vroeg Liam voor de grap.
Ik keek hem met grote ogen aan.
'Wat dacht je van Tinsley?' stelde ik waarschuwend voor.
Liam lachte een beetje vaag en ik lachte vaag met hem mee.
'Zeg, hoe komen jullie nu wel thuis, worden jullie opgehaald?' vroeg ik.
De jongens knikten, behalve Liam, want die woonde hier natuurlijk gewoon.
Na een hele dag veel lol te hebben gehad kwam er een eind aan. De jongens werden opgehaald en ze gingen naar huis. Ik knuffelde iedereen. Maar bij Niall kreeg ik een warmer gevoel. Ik wist niet waarom.
'Doei!' ik zwaaide ze gedag.
Toen waren alleen Liam en ik nog over.
Liam grijnsde naar me.
'Je vind hem leuk he?' grinnikte hij.
Ik keek hem verbaasd aan.
'Wie?' vroeg ik op mijn aller slechtst, ik wist dat hij het over Niall had.
'Niall, je vind hem leuk. Ik zag je rood worden.' grijnzend liep hij me achterna naar de woonkamer. Ongeïnteresseerd ging ik op de bank zitten. Liam ging naast me zitten.
'Ik heb geen idee waar je het over hebt,' zei ik.
'Geef nou maar toe Tins, ik zie het toch?' lachte hij.
'Liam, hij eens op. Ik ben niet op Niall. Ik vind hem aardig, net als alle andere jongens.' viel ik boos tegen hem uit.
'Zie je? Nu word je boos omdat je weet dat ik gelijk heb.' zei Liam wijs.
Ik zuchtte en sloeg mijn armen over elkaar.
Liam begon ineens hard te lachen.
'Oke, oke als jij het niet wilt toe geven, we zullen zien wat er gebeurd.' zei hij genietend.
'Ik ga naar huis.' zei ik en ik stond boos op.
Liam stond ook snel op en hield me tegen.
'Niet zo boos doen.' hij kneep me in me wang.
Ik zuchtte en toverde een glimlach op mijn gezicht.
'Ben niet boos.' loog ik.
Ik was niet echt boos op Liam, hoe kon je nou boos zijn op Liam? Maar ik vond hem nu een beetje irritant.
'Maar ik ga nog steeds naar huis.' zei ik en ik liep naar de gang om vervolgens mijn schoenen en jas aan te doen.
Liam liep achter me aan.
'Bedankt voor de taart.' zei hij glimlachend.
'Bedank me moeder maar, als ik geen 20 euro had gekregen van haar hadden we een veel kleinere taart gehad zonder een lekkere chocolade laag.' zei ik.
'Nou bedank je moeder dan maar voor de heerlijke taart.' herstelde hij zich.
Ik stond op en pakte mijn jas.
'Zal ik doen.'
Ik liep naar de deur en deed hem open.
'Doei Liam.' ik glimlachte en gaf hem ook een knuffel.
'Doei Tins.' zei hij mij ook gedag.
Ik zwaaide nog even en liep de koude straat op.

Reacties: