Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Only you.[Eind] » Hoofdstuk 5. Gemengde gevoelens.
Only you.[Eind]
Hoofdstuk 5. Gemengde gevoelens.
Ik zat bijna stuiterend in de auto. Tussen Liam en Louis in, tegenover Niall die naast Zayn en Harry zat.
'Zenuwachtig?' vroeg ik aan de jongens.
Ze schudde stoer allemaal hun hoofd. Ik grinnikte.
'Nee vast niet.'
'We zijn echt niet zenuwachtig!' zette Zayn door.
Ik grinnikte nog eens.
'Misschien een beetje.' gaf hij toe.
ik lachte.
'Het is niet erg om zenuwachtig te zijn hoor, dat is heel erg logisch, ik bedoel, jullie treden op op live tv, ik zou ook zenuwachtig zijn.' legde ik uit.
'Je maakt het er niet echt beter op hoor.' lachte Liam.
Ik keek blozend naar mijn handen.
'Sorry.' mompelde ik.
'Geeft niet, je hebt gelijk, het is goed om zenuwachtig te zijn.' Harry glimlachte naar me.
Ik knikte.
De auto stopte en we moesten uitstappen. We liepen met zijn 6en het grote gebouw in. We zochten naar de juiste studio en deden de deur open.
'Jongens!' Simon Cowell stond al in de hal hen op te wachten.
'Schiet op. we hebben veel te doen vandaag.' zei Simon.
Sinds Judges houses was Simon hun coach, waar de jongens heel blij mee waren, ze hielden van Simon.
'Oh hee Tinsley, ook mee?' begroette hij me.
Ik knikte.
'De jongens zeiden dat ik hun mascotte ben.' zei ik blozend.
'Zij is ook deel van de band, zij brengt geluk.' Niall legde een hand op mijn schouder. Ik bloosde.
Simon glimlachte vriendelijk naar me.
We liepen naar het podium. Ik ging in het publiek zitten. De jongens hadden natuurlijk al de hele week geoefend, maar ik had ze nog nooit echt met elkaar horen zingen, alleen nog op tv.
Ze zongen Viva la Vida. Zachtjes zong ik mee. Het klonk echt heel goed. Ik keek vrolijk toe hoe de 5 jongens op het podium stonden te stralen. Toen ze klaar waren met zingen begon ik te klappen.
'Dat was heel goed jongens. Ik denk dat jullie wel klaar zijn voor de live show. Zayn, het ging goed nu hu dat vast.' moedigde Simon hen aan.
Zayn knikte trots.
'Jullie waren geweldig!' zei ik enthousiast terwijl ik het podium op klom.
'Vond je ons echt goed?' vroeg Harry.
'Goed? Nee. Ik vond jullie fantastisch!' overdreven sprong ik op en neer en klapte ik in mijn handen.
'Ik kijk uit naar vanavond.' glimlachte Niall.
'Ik ook!' stemde Louis in.
'Groepsknuf!' stelde ik voor.
Ze jongens keken me grijzend aan. Ik liet me armen weer zakken.
'Ohja, jongens geven geen groepsknufs.' zei ik half lachend.
Op dat moment kwamen de 5 jongens op me af en knuffelden ze me bijna dood.
'Jongens, ik kan niet meer ademen!' zei ik beangstigend.
De jongens lieten me lachend los. Ik nam diep adem.
En daarna barstte we in lachen uit.
'Kom, ik heb dorst.' zei ik toen we uiteindelijk uitgelachen waren.
We liepen allemaal backstage toen de vorige band aan de beurt was.
'One Direction?'
Een man die blijkbaar achter de schermen stond kwam naar ons toe lopen.
'Jullie moeten worden klaargemaakt voor de show.'
De man wees met zijn duim naar achteren.
'Je blijft blijkbaar even alleen.' zei Liam.
'Geen zorg, we komen zo weer terug.' stelde Niall mij gerust.
Ik bloosde.
De jongens liepen achter de man aan en ik bleef alleen wachten.
Diep dacht ik na.
Ik wist dat ik iets voor Niall moest voelen, elke keer als ik bij hem in de buurt kwam werd alles warm en was ik bang dat ik iets doms deed.
Ik schudde met mijn hoofd.
Hij zou mij toch nooit zien staan.
Na een half uur wachten kwamen Zayn en Niall als eersten de deur uit.
Ik voelde dat mijn gezicht spontaan rood werd bij het zien van Niall zijn outfit, het stond hem zo goed.
'Dag jongens.' begroette ik hun vrolijk. Ik stopte mijn mobiel weer terug in mijn broekzak.
'Hee.' zei Niall. Zijn accent was zo schattig.
'Ik ben er zo weer.' zei Zayn en hij liep weg.
Nee, nee ga nou niet weg. Dacht ik wanhopig.
Ik glimlachte ongemakkelijk naar Niall.
'Dus, wat denk je van mijn outfit?' vroeg hij. Hij draaide een rondje.
'Je ziet er geweldig uit.' complimenteerde ik hem.
Hij bloosde.
'Dankje.' zei hij.
Ik wou niet dat er ongemakkelijke stiltes vielen.
'Heb je een beetje zin in vanavond?' vroeg ik om maar een onderwerp aan te maken.
'Tuurlijk!Maar ik word wel steeds zenuwachtiger.' gaf hij toe.
'Is niet erg. dat heb je nodig.'
Ik glimlachte naar hem.
'Dus, je zei dat je vreselijk bent als het om zingen gaat, waar ben je dan goed in?' vroeg Niall.
Hij pakte een glaasje cola.
Ik dacht na, waar was ik goed in.
Ik haalde me schouders op.
'Liam zegt dat ik goed ben in acteren.' zei ik.
'Cool!' zei Niall.
Ik bloosde.
'Ben je van plan er later iets mee te gaan doen?' vroeg hij door.
Ik schudde me hoofd.
'Ik wou later eigenlijk in een hotel gaan werken, of op een cruise. Maar eigenlijk heb ik nog nooit echt nagedacht over een acteercarierre.' ik lachte flauwtjes.
'Nou je kan het eens proberen, dat hebben wij 5en toch ook allemaal gedaan?' stelde hij voor.
Ik knikte.
'Moet je ons nu zien, ik bedoel, we zijn nog niet beroemd ofzo, maar we staan in de live shows, dat betekend al zoveel.' hij gebaarde om zich heen.
Ik keek naar de grond.
'Ik begrijp wat je probeerd te zeggen, maar ik denk dat ik me maar moet gaan focussen op mijn studie.' ik glimlachte beleefd.
Niall haalde zijn schouders op.
'Maar misschien probeer ik het wel een keer, als er weer eens een auditie komt voor een niet al te grote rol.' zei ik.
Niall knikte glimlachend.
'Dat moet je zeker doen, dan hoor je eens wat professionelen er van vinden. Het is erg fijn om kritiek te krijgen, zo weet je wat je fout doet, en kan je het verbeteren.' legde Niall uit.
Ik knikte. Hij had gelijk.
'Ben ik weer, waar zijn de andere jongens?'
Zayn kwam er weer aan lopen.
'Hier!'
Liam, Louis en Harry kwamen er grijzend aanlopen. Ik wist dat ze expres weg waren gegaan om mij en Niall alleen te laten, maar toch vond ik het wel fijn dat ze het gedaan hadden.
De rest van de avond kon ik mijn gedachten niet van ons gesprek weg houden. Hij gaf mij advies. Hoe schattig was dat?
Na nog een paar uur gewacht te hebben begon de show.
One Direction ging achter het podium staan.
Ik ging op mijn plaats zitten en keek gespannen naar wat er ging gebeuren.
Uiteindelijk begon de muziek te spelen en kwamen Liam, Niall, Louis, Zayn en Harry kwamen het podium op. Liam begon met zingen.
Ik neuriede weer zachtjes mee.
Voor mijn gevoel deden ze het perfect, fantastisch. Maar er keken duizenden mensen naar X-factor, en ik was niet de enige die het voor het zeggen had.
Toen het liedje afgelopen was gaven Simon, Nicole en Louis hun commentaar en mochten ze van het podium af.
Het liefst wou ik naar ze toe rennen en ze steunen door te zeggen dat alles goed ging, maar ik mocht niet naar ze toe.
Dus ik zat de rest van de show gespannen te kijken, ik kon er niks aan doen, maar ik ging toch weer op mijn nagels bijten.
Toen er dan eindelijk gestemd mog worden haalde ik mijn mobiel uit mijn broekzak zo snel als ik kon en begon ik te bellen.
'Bedank voor het stemmen op One Direction.
Dit is een automatisch bericht.' PIEEEEEP.
Ik drukte vaag op het rode hoorntje, dat was ook niet echt lang.
Maar ik had gestemd en dat was hetgene wat telde.
Na een paar minuten die uren leken was het dan eindelijk zo ver.
De presentator Dermot O'Leary somde degene op die door waren en stuk voor stuk sprongen mensen van geluk de tranen in hun ogen, maar One Direction was nog steeds niet genoemd.
'En als laatste. Van categorie groep gaat door.... '
Ik had er altijd zo'n grote hekel aan als presentatoren het zo uitstelden, maarja, dat was voor de spanning.
'ONE DIRECTION!' riep hij.
De jongens sprongen op het podium van geluk.
Ik maakte een klein piep geluidje. Ze waren door, naar live show 2.
Dit werd geweldig.
Toen de show dan eindelijk klaar was en ik geen nagels meer over had stond ik op en sprintte ik naar de jongens achter het podium
'JONGENS! JONGENS! JULLIE ZIJN DOOR!' zo kwam ik gillend op ze af rennen. Ze lachten om mijn gedrag. Dat kreeg ik door en ik begon mijn vaart te minderen.
'Sorry,' verontschuldigde ik me.
'Maar ik ben zo blij voor jullie!' zei ik.
'Niet erg, dat zijn wij ook.'
Liam legde de nadruk om zijn laatste woorden.
Ik gaf ze allemaal een voor een een knuffel.
'TINS! Wat is er met je nagels gebeurd?' vroeg Liam toen ik hem als laatste een knuffel gaf.
Ik trok mijn hand terug en verstopte ze achter mijn rug.
'Niks, ik was zenuwachtig.'
Liam zuchtte weer geirriteerd.
De jongens keken mij vragend aan, behalve Niall. Want die had mijn tenslotte nog een pleister gegeven.
'Dat is een van mijn slechte gewoonten, als ik zenuwachtig ben, ga ik op mijn nagels bijten.' zei ik blozend.
'Wat schattig.' vond Louis.
Ik keek hem boos aan.
'Dat is niet schattig, dat is irritant.' lachte ik.
De jongens moesten naar Simon en ik moest weer wachten.
Tevreden ging ik weer bij de tafel aan met de drannkjes staan en pakte ik een glaasje water.
Ik viste mijn mobiel uit mijn broekzak. Ik had een sms.
Heeee,
Liam heeft ons je nummer gegeven,
Ik hoop niet dat je dat vervelend vind.
Maar ik moet nu gaan, we moeten zo op; )
Groetjes Niall.
Ik lachte en sloeg het nummer gelijk op.
Misschien had ik toch wel een beetje gevoelens voor hem...
Reacties:
Omfg. dit is letterlijk een van de schattigste fanifcs evaa!
Snel verder lieverdd! Ik wil weten wat er verder gebeurt ;3
Dit is zo lief, ik ben het helemaal met Letra eens! (:
Leuk dat je vanaf het begin schrijft, de meeste (zoals die van mij) gaan over de tijd erna!
You're unique! I love that. <3