FanFic.nl

Only you.[Eind]

Hoofdstuk 9. Haters

Ik zat voor de tv en nam zenuwachtig nog een grote slok cola. Ik kon er niet over dat ik niet met de jongens mee kon, ik voelde me zo slecht.
Moeder liep naar beneden en zag mij nog een slok cola nemen.
'Oh nee, Tinlsey wat is er?' vroeg ze terwijl ze naar me toe liep en naast me ging zitten.
Ze had gelijk, als ik cola dronk was er meestal iets goed mis met mij.
Ze legde haar hand op mijn voorhoofd. Boos duwde ik de hand weg.
'Je weet heus wel wat er is' zei ik boos.
'Ben je nu nog steeds boos dat je niet mee mocht met de jongens?' vroeg moeder zuchtend terwijl ze opstond en mijn cola van mij afpakte.
'Laat mij mijn cola drinken!' riep ik boos terwijl ik het glas weer terug pakte. Moeder liep zuchtend naar de keuken.
'Je bent de laatste week alleen maar met ze mee geweest, ik wil je laten zien dat je ook gewoon thuis kan blijven, het is hun werk nu. Dus alsjeblieft, richt je op je studie.' smeekte ze.
Boos stond ik op.
'Ik kan gewoon niet geloven dat je me niet heb laten gaan, het is hun eerste live optreden!' ik wees naar het beeldscherm.
'Dat is niet waar!' zei moeder.
Dat klopte, het was niet waar. Maar het was de eerste keer dat ze What Makes You Beautiful zongen. Zuchtend ging ik weer zitten. Me moeder had gelijk, ik moest me richten op mijn studie.
'Je hebt gelijk, het spijit me.' gaf ik toe.
Ik schoof mijn cola van me weg. Ik voelde me heel misselijk, maar dat had ik altijd als ik cola had gedronken.
'Ja, ze beginnen!' zei ik vrolijk.
Ze mochten eindelijk hun single op de live tv zingen! Ze stonden weer op hetzelfde podium als een jaar geleden.
Natuurlijk, ze hadden vaak genoeg opgetreden in de radiostudio's waar we de afgelopen maanden heen zijn geweest, maar dit was anders, speciaal.
'We hebben hier 5 hele bijzondere gasten bij ons in de studio. Hier zijn ze, ze hebben een jaar geleden ook mee gedaan aan de X-factor... ONE DIRECTION!'
Heel veel mensen begonnen te klappen en te gillen.
Ik piepte van opwinding, zonder dat ik het door had pakte ik mijn cola weer en nam nog een slok.
De jongens gingen op hun plaatsen staan en de muziek begon, en even, leek het net alsof ze weer meededen aan de X-factor.
Ik vond het geweldig hoe ze stonden te stralen en te dansen op het podium, het was hun moment, tot Harry's solo kwam...
Harry was superzenuwachtig geweest voor zijn solo.
Ik sloeg mijn handen in elkaar en smeekte hem om het foutloos te doen, maar ter vergeefs.
Hoe erg ik het ook vind, Harry klonk niet helemaal zuiver. Tranen stonden in mijn ogen, dit was mijn schuld, als ik mee had gegaan naar de live show, was dit niet gebeurd, ik was langzamerhand gaan geloven dat ik echt geluk gaf aan de jongens, al deden ze het allemaal zelf.
'Dit gebeurd er dus, als je mij, niet mee laat gaan, op zo'n belangrijke avond!' zei ik boos terwijl ik naar de tv wees.
'Rustig maar, het is maar 1 keer, zo erg is dat niet.' moeder pakte de was en begon het te strijken. Hoe kon ze op dit moment strijken?
Toen het liedje afgelopen was zuchtte ik en stond ik op.
'Ik ga naar boven.' zei ik.
Ik pakte mijn telefoon en wou naar boven lopen, maar bleef in de gang hangen.
Duizenden slechte reacties waren te lezen op twitter, duizend was misschien nog zacht uitgedrukt.
Ik schudde mijn hoofd en kreeg weer tranen in mijn ogen. Arme Harry. Hoe konden mensen nou denken dat hij slecht was? Ze waren toch fan?
Snel rende ik terug naar de woonkamer.
'Mam, je moet me naar studio 21 brengen.' beval ik haar.
Moeder schudde verward haar hoofd.
'Waarom?' vroeg ze.
'Omdat Harry me nodig heeft, alsjeblieeeeefd?' smeekte ik haar.
'Wat? Nee!' zei moeder.
Ik stampte boos op de grond.
'Het is jouw schuld dat Harry die solo zo slecht heeft gedaan, omdat ik niet mee mocht met de jongens en omdat ik hun mascotte ben is alles nu fout gegaan en , toeeeeee?' smeekte ik haar.
Moeder zuchtte en zette de strijkijzer neer.
'Goed, wat jij wil.' zei ze met tegenzin.
Ze ruimde haar spullen op terwijl ik mijn schoenen aan deed
Ik trok me moeder mee naar de deur waardoor ze nog net de autosleutels kon pakken.
Ik ging nerveus in de auto zitten.
Na een paar uur rijden waren we dan eindelijk bij studio 21.
Ik stapte uit voor me moeder me ook iets kon vertellen. Ik rende de studio binnen en zocht naar de kamer van de jongens, die ik uiteindelijk vond.
Ik klopte aan. Zayn deed open.
Hij keek me verbaasd aan.
'Ik kom hier om Harry een knuffel te geven.' zei ik.
' En daarvoor heb je 3 uur gereden?' vroeg hij verbaasd.
Ik dacht na en knikte uiteindelijk.
'Hij is aan het einde van de gang.' zei hij en hij wees naar achter.
Ik bedankte hem en liep naar de gang toe.
'Harry?' vroeg ik terwijl ik om de hoek keek.
Harry had tranen in zijn ogen en zijn mobiel in zijn hand.
'Tinsley?' vroeg hij verbaasd.
Ik zuchtte en ging naast hem zitten.
'Dat moet je niet lezen.' ik pakte zijn mobiel af.
'Maar ze haten me.' zei hij.
Ik sloeg een arm om hem heen en knuffelde hem.
'Ze haten je niet.' zei ik.
'Ik heb het helemaal verpest.'
Hij begroef zijn gezicht in zijn handen.
'Echt niet, iedere zanger maakt toch wel eens een fout? En ik bedoel, je had niet genoeg adem, je kon er echt niks aan doen.'
Ik aaide hem door zijn haren en knuffelde hem nog een keer.
Hij veegde zijn tranen weg.
'De volgende keer doe je het echt beter, dat beloof ik je.' zei ik.
Hij keek me verbaasd aan.
'Hoe weet je dat nou? De volgende keer zing ik het ook weer helemaal verkeerd.' snikte hij.
'Omdat ik de volgende keer gewoon weer mee ga.' lachte ik.
Harry lachte met me mee, wat me goed deed.
'Jij denkt da tik zo slecht heb gezongen omdat je niet mee was?' vroeg hij lacherig.
'Ja, eigenlijk wel. Ik voel me schuldig dat ik niet met jullie mee ben gegaan, eigenlijk had ik me moeder gewoon moeten negeren.' zei ik beschaamd.
Harry gaf me een speelse duw.
'Echt niet,' lachte hij.
Ik schudde mijn hoofd.
'Maar, ben je weer een beetje vrolijk?' vroeg ik.
Hij knikte en veegde zijn laatste tranen weg.
'Mooizo.'
Ik knuffelde hem nog een keer en stond op.
'Em, Tins, ben je hier 3 uur naar toe gereden alleen om mij op te beuren?' vroeg hij.
Ik knikte.
Harry lachte weer.
'En... Mag ik me mobiel terug?' vroeg hij terwijl hij zijn hand naar de mobiel rijkte.
'Alleen als je beloofd dat je die reacties niet meer leest, ze haten je echt niet!' ik gaf hem zijn mobiel weer terug.
Harry glimlachte en drukte twitter weg.
'Goedzo.' ik wreef over zijn bos krullen.
'Tinsley?'
Ik keek naar achteren en keek Niall in zijn blauwe ogen.
'NIALL!' riep ik blij. Ik rende naar hem toe en gaf hem een kusje.
Hij leek nog steeds verbaasd.
'Wat doe je hier?' vroeg hij.
Harry was achter mij komen staan. Hij haalde verbaasd zijn schouder op en liep weg.
'Ik kwam hier om Harry op te beuren, en omdat ik me ongelofelijk stom voelde dat ik niet mee ben geweest.' zei ik.
Ik keek hem in zijn hemels blauwe ogen.
'En ik miste jou.' zei ik.
Niall glimlachte.
'Wat ben je toch lief voor ons.'
Hij drukte langzaam zijn lippen op die van mij. Voor even vergat ik de wereld.
Tot er iemand kuchte.
Ik deed mijn ogen weer open en keek achter Niall langs.
Mijn moeder keek me afwachtend aan.
'Sorry mam, ik kom al.' zei ik met een pijnlijke glimlach.
Ze zuchtte en liep weer weg.
'Ik zie dat je weer weg moet.' lachte Niall.
Ik rolde met mijn ogen en kuste hem nog een keer.
'Zie ik je morgen?' vroeg hij.
Ik dacht na en knikte uiteindelijk.
'Tuurlijk.'
Vriendelijk glimlachte ik.
Ik gaf hem nog een laatste kusje en liep toen in de richting van mijn moeder.
We liepen de studio uit en ik keek nog een keer achterom. Niall zwaaide nog een keer glimlachend naar mij.
Ik zwaaide glimlachend terug en ging in de auto zitten.

Reacties: