FanFic.nl

Tortured souls - Zayn Malik

O13

Ik sloot mijn ogen en genoot van de waterstralen die mijn nek tintelden. Het water gaf me een bevrijdend gevoel en ik leunde tegen de koude wand van de douche terwijl ik al mijn zorgen en alles wat er de afgelopen weken was gebeurd liet wegvloeien, samen met het water. Mijn vingers gingen onbewust over de tientallen littekens en ik slaagde een zucht terwijl ik de oneffen huid eronder voelde. Wat zouden de anderen hiervan denken ?
Ik wreef met mijn hand over de achterkant van mijn nek terwijl ik mijn hoofd wat optilde en naar achteren sloeg zodat het water over mijn gezicht kon stromen. Met mijn ogen gesloten kwam er een kleine glimlach op mijn gezicht.
Nog even.
Na een douche die minderlang leek te duren dan ik werkelijk wilde draaide ik met tegenzin de kraan dicht. De stoom die de badkamer vulde benam me de adem lichtjes en ik wikkelde een handdoek om mijn heupen en wandelde de badkamer uit, opzoek naar Abigail.
Toen ik voorbij de spiegel kwam bekeek ik mezelf, geschrokken bleef ik staan en staarde in de ogen van iemand die moest doorgaan voor Zayn Malik. Mijn ogen hadden wallen en mijn haren waren langer dan ooit terwijl mijn spieren net minder waren geworden. Mijn huid zag nog rood van de douche, maar zelfs dat kon de ongezonde schijn niet verbergen. Ik had dringend behoefte aan gezond eten, een normaal slaappatroon en bovenal geen stress.
Ik likte langs mijn lippen en wierp nog een laatste blik op mijn spiegelbeeld voordat ik de woonkamer binnenwandelde. Abigail zat in de zetel terwijl ze door een tijdschrift bladerde. Haar blik stond wazig en aan het tempo dat ze de bladeren omdraaide kon ik zien dat ze waarschijnlijk niet eens doorhad welk tijdschrift ze vasthad.
Ik schraapte mijn keel om haar aandacht te trekken en beet op de binnenkant van mijn wang wanneer ze haar ogen in de mijne boorden en haar wenkbrauwen verbaast omhoog gingen.
“Eh, moet je geen kleren hebben ?”� Ze scande mijn lichaam snel voordat ze me weer in de ogen keek. Ik knikte, en keek toen even rond. “Erh, heb je misschien iets voor me ?”�
Even staarde Abigail me aan voordat ze geschrokken even met haar ogen knipperde en rechtstond.
“Ja, sorry, wacht.”�
En met dat verliet ze de kamer en liet me totaal verbaast achter.

Abigail
Ik scande mijn kleerkast snel en ging opzoek naar een shirt van een oud vriendje of een joggingbroek. Gefrustreerd knalde ik de kastdeur dicht wanneer ik besefte dat ik bij mijn verhuis alleen mijn eigen spullen had meegenomen. Ik beet op mijn lip en probeerde een oplossing te bedenken. Ik kon Zayn moeilijk in die vuile, gescheurde, stinkende en bovenal bebloede kleren meenemen. Mijn hoofd ging telkens weer even terug naar hoe hij halfnaakt voor me had gestaan. Ondanks zijn littekens en eettekort kon je hem moeilijk onaantrekkelijk vinden. Ik vroeg me af hoe ik zou gereageerd hebben als een perfect gezonde Zayn voor me had gestaan. Ik was waarschijnlijk een hoopje hormonen geworden...Ik zuchtte en zag de enige oplossing, nieuwe kleren kopen.
Ik wandelde terug richting de woonkamer en zag dat Zayn met zijn rug naar me toe stond terwijl hij de paar foto’s die aan de muur hingen bekeek. Ik fronste mijn wenkbrauwen wanneer ik de wonde aan de linkerkant van zijn rug zag. Ze was niet erg groot, maar zag er toch erger uit dan de anderen. Voorzichtig liep ik dichterbij totdat ik vlak achter hem stond. Mijn vingers streelde de wonde en ik zag hoe Zayn ineen kromp en zich vliegensvlug omdraaide.
“What the f-“ Hij stopte toen hij zag dat ik geschrokken een stap achteruit deed en mijn handen verontschuldigend opstak.
“Sorry.”� Stamelde ik, vergeten hoe snel zijn humeur kon verspringen. Hij knikte even, maar trok toen een pijnlijk gezicht. “Ehm, ik denk dat je die wonde moet laten nakijken, hij ziet er niet echt gezond uit.”�
“Is een wonde dat ooit ?”� Zijn stem klonk dof en hij haalde zijn schouders op. Weeral op mijn lip bijtend deed ik een stap dichterbij.
“Mag ik er even naar kijken, gewoon zien of dat het echt niet ernstig is ?”�
Even keek Zayn me vertwijfelend aan, maar toen draaide hij zich om en balde zijn handen tot vuisten. Voorzichtig raakte ik het vlees weer aan dat er rot uitzag en bedekt was met een soort van pus. Ik hield Zayns reactie in het oog terwijl ik wat harder op de wonde duwde en een kleine gil de kamer vulde. Snel deed ik een stap terug maar Zayn had zich al omgedraaid terwijl zijn ogen woedend stonden. In twee stappen stond hij vlak voor me.
“Doe.Dat.Nooit.Meer.”�
Hij praatte met zijn tanden op elkaar geklemd en zijn borstkas ging snel op en neer terwijl hij zichzelf blijkbaar probeerde te beheersen. Ik was verward, ik snapte niet waarom hij plots zo heftig reageerde terwijl hij zelf toestemming had gegeven. Ik kon me nog net weerhouden om hem de vraag te stellen en bleef in zijn ogen staren terwijl die zachtjes smolten en de hevigheid voor een deel verdween.
Heel even leek het alsof hij nog dichterbij zou komen, maar toen draaide hij zich om en wandelde naar de zetel waarin hij zich liet neervallen.
Een beetje ongemakkelijk keek ik naar hem terwijl ik probeerde te bedenken wat ik in eerste instantie weer wilde vragen. Oh juist.
“Ik ga even naar het stad, ik ga alleen maar een broek en T-shirt voor je kopen dus ik zal normaal niet lang wegblijven, eh. Blijf gewoon hier en ja eh, ga zeker niet buiten en doe voor niemand open.”�
Zayn knikte en schonk me voor de rest geen aandacht, het viel me op dat zijn borst nog steeds in een hoog tempo op en neer ging en ik voelde me ergens opgelucht dat ik even geen tijd met hem moest besteden.

Reacties:

shania13 zei op 27 okt 2012 - 15:17:
alweer zon mooi hoofdstuk

snel verder

xxx