Hoofdcategorieėn
Home » One Direction » Tortured souls - Zayn Malik » O15
Tortured souls - Zayn Malik
O15
Zayn keek me nog even gefrustreerd aan en nam toen de zak met kledij en wandelde de woonkamer uit. Ik streek met mijn hand door mijn haren en probeerde nog steeds te vatten wat er net gebeurd was. Misschien was het maar goed dat Zayn vandaag weg ging want volgens mij zou ik gek worden als ik nog lang met zo’n wispelturig iemand moest samenwonen.
Al wandelend naar de keuken probeerde ik mezelf ervan te overtuigen dat het allemaal door de afgelopen gebeurtenissen kwam, dat Zayn normaal gesproken nooit zo zou reageren.
Terwijl ik de waterkoker opzette hoorde ik een hoop gevloek van de badkamer komen en twijfelend beet ik op mijn lip, verscheurd in het dilemma tussen te kijken of dat alles in orde is of Zayn te negeren. Ik koos uiteindelijk voor het eerste en ging snel naar de badkamerdeur die ik voorzichtig openduwde.
Zayn zat op de gesloten WC en liet zijn vingers over enkele wonden op zijn buik gaan die bloedde. Het gevoel van medelijden overviel me weer en voordat ik het zelf goed en wel besefte zat ik voor hem op de grond terwijl ik mijn vingers voorzichtig over de wonden liet gaan. Ze leken niet van sigaretten te komen en ik vroeg me af welk voorwerp wonden als deze kon veroorzaken.
“Doet het erg veel pijn ?”¯ Ik keek Zayn vragend aan en deed het teken dat hij moest rechtstaan zodat ik de wonden iets beter kon bekijken. Met zijn blik nog steeds afstandelijk stond hij recht en keek me toen afwachtend aan. Ik liet mijn tong even over mijn lippen gaan en nam toen een zakdoekje dat ik wat nat maakte en op de wonden depte.
Ik probeerde heel hard niet op Zayn te letten en het feit dat hij alleen maar in zijn boxers voor me stond. Toen het meeste bloed weg was en twee van de drie wonden waren gestopt met bloeden liet ik mijn vingers verbaast weer over de cirkeltjes staan.
“Hoe kom je daaraan ?”¯
Ik keek op en stond recht terwijl ik de doekjes in de vuilbak gooide. Zayn haalde zijn schouders op en wilde me voorbij wandelen om zijn kleren te nemen, maar ik kon nog net zijn arm vastgrijpen. Zayn draaide zijn hoofd om zodat hij me kon aankijken en zijn ogen boorden zich in de mijne.
“Maakt niet uit.”¯
“Zayn-“ Maar hij schudde zijn hoofd en zuchtte. Terwijl hij met zijn hand door zijn haren ging liet ik hem los en keek hem teleurgesteld aan. Wanneer zou hij me eindelijk leren vertrouwen ?
“Abigail ?”¯ Ik keek op en fronste mijn wenkbrauwen lichtjes toen Zayn terug wat dichter kwam. Ik had deze stappen al eens gezien en was niet van plan om zoiets een tweede keer te laten gebeuren.
“Zayn, what the hell ? Wat wil je nou eigenlijk ? De ene keer zit je me half te bespringen om me dan 2 minuten later uit te kafferen!”¯
Zayn slikte even en sloeg zijn ogen neer voordat hij terug opkeek. Hij hield zijn hoofd wat schuin en haalde zijn schouders nog een keer op.
“Jou.”¯
Ik staarde hem aan, niet in staat om iets te zeggen of zijn gedachtengang te volgen. ‘Wat ?”¯
“Je vroeg wat ik wilde, nou jou.”¯
Een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij mijn ontstelde blik zag en hij liet zijn handen nogmaals door zijn haren gaan voordat hij hoofdschuddend zuchtte.
“Waarom heb je me uit die kelder gered Abigail ?”¯
Ik knipperde met mijn ogen en snapte niet wat de vraag met het huidige onderwerp te maken had.
“Eh, omdat wat er daar gebeurde onmenselijk was en ik medelijden met je had.”¯
Zayn keek even bedenkelijk. “Waarom heb je toen getwijfeld ?”¯
Verdedigend keek ik hem aan, me mijn enkele seconden van twijfel herinnerend. “Omdat je me bang maakte, Zayn waar wil je naartoe ?”¯
“Huis.”¯
“Ik bedoelde niet le-“
“Dat weet ik, maar laat het gewoon.”¯ Zayn zette een stap achteruit en draaide zich toen om en nam het shirt dat ik voor hem had gekocht van de grond.
“Je bent echt ongelofelijk weet je dat.”¯ snauwde ik waarna ik de badkamer uit liep en de deur achter me dichtknalde.
Het ergste van al was dat wanneer hij zo dicht bij me kwam staan ik al de moeite van de wereld moest doen om mezelf te blijven concentreren op zijn woorden. Ondanks alles wat hij deed en hoe hij zich gedroeg kon ik het niet laten om mijn gedachten voor enkele seconden terug te laten gaan naar de aanraking van zijn handen en hoe hij zijn lippen op de mijne had gedrukt.
Ik kende hem nog maar 2 dagen, maar ik wist nu al dat wanneer onze wegen zouden scheiden ik hem niet zomaar uit mijn hoofd zou kunnen zetten. Op de één of andere manier voelde ik me verantwoordelijk voor hem.
Reacties:
Oeeee hij doet idd een beetje raas maar ja
Snel verder
Xx