FanFic.nl

Soulmates • 7 brothers with the same mission

Chapter One • Olive Leaves

De geasfalteerde straten van Lockwood worden veranderd in zandpaden. De huizen die er stonden zijn getransformeerd in bomen. Helemaal alleen ben ik op weg naar de rust, daar waar de geluiden van auto's en pratende mensen niet meer lijken te bestaan. Alsof het samen met mijzelf oplost in de kalmte die er midden in het bos heerst. Alsof de natuur stilte eist en alles halsstarrig tegenhoudt. Alles, behalve de geluiden die er horen te zijn.
Het gezang van de vogels, bijvoorbeeld. Dat is mijn melodie, duizendmaal sierlijker dan de moderne nummers. Zelfs de betoverende muziek die Damian af en toe luistert, doet hier teniet aan. Voor enkele seconden sluit ik mijn ogen en concentreer me enkel en alleen op hen. Daarna vervolg ik mijn tocht naar de plek waar ik mij dagelijks bevind. Het grenst aan een meer, waar het overgrote deel van de dieren woont. Ik ben nu de barrière gepasseerd, vanaf hier is geen mens meer te bekennen. Het meer komt in mijn zicht en ik haast me ernaartoe.
Ik neem plaats op een omgevallen boomstam en onmiddellijk neem ik de voor mij overbekende omgeving in me op. Dit zal mij nimmer gaan vervelen, in tegendeel. Het fascineert mij steeds meer, iedere dag. Mijn blik valt op een roos dat bijna sterft door de hitte. Het is buitengewoon droog de laatste dagen en ik vrees dat vele delen van het bos het niet zullen overleven. Het gedeelte waar ik me bevind verdort volledig. Men denkt zelfs dat er bosbranden zullen ontstaan, net zoals in Minertown vorig jaar.
Ik heb tijdens het wandelen meldingen meegekregen, dat besef ik me nu pas. Ik sluit mijn handen om de roos. Direct hersteld het en de schoonheid van haar bloedrode bladeren wordt teruggebracht. In mijn gedachten zie ik het gehele bos revalideren, iets waar ik de komende dagen voor wil gaan zorgen. Maar als mijn pupillen het daglicht weer zien, is mijn doel al bereikt.

Reacties: