FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventure's!

Chapt 59: Electrifying Gym Battle: Sora vs Elesa!

“We zijn er, “ weerklonk de stem van Roxas terwijl Sora’s blauwe ogen begonnen te twinkelen toen ze voor het gebouw stonden daardoor kreeg hij hernieuwde energie en vergat hij meteen alle pijn die hij had opgelopen in de afgelopen uren/dagen/ weken en stond hij te popelen om naar binnen te gaan. Touya en Roxas waren aan weerszijden van hem gaan staan terwijl Roxas hem glimlachend aankeek. Hij was blij dat Sora zijn gedachten even op nul kon zetten en zich nu niet hoefde te bekommeren om Chiara of wat dan ook, al kon hij wel zien dat zijn broer aarzelde. Roxas wist zelf nieteens wat hij er van moest denken, hij mistte haar ook maar waarschijnlijk minder dan zijn broertje die elke minuut van de dag met haar bezig was. De jongen slaakte een diepe zucht en keek toen naar de twee jongens naast hem, “Ga ervoor broertje! Ik weet dat je het kunt!”� zei Roxas met zijn duim opgestoken naar de jongen naast hem die hem breed grijnzend aanstaarde, opdat moment werd de deur met een klap open gegooid. De drie jongens schrokken zich dood, “Oh mijn god, dat is een Pikachu!”� Sparky sprong instinctief achter Sora’s benen en keek er tussen door, wetend wat er zou gebeuren als hij op de schouder van zijn trainer bleef zitten als hij niet doodgeknuffeld wilde worden want hij wilde niet dat de situatie zich herhaalde van een paar dagen terug. Sora grijnsde breed maar de vrouw van ongeveer in de begin 20, keek hem schaapachtig aan. “Wie ben jij?”� vroeg ze ietwat grof aan Sora die haar fronsend aankeek, “Ik ben Sora en ik kom de gym uitdagen,”� antwoordde Sora met een ongemakkelijk gezicht en wreef met zijn wijsvinger onder zijn neus maar de vrouw keek hem fel aan, “Uitdaging niet aanvaart,”� zei de vrouw met haar armen over mekaar geslagen. “Wat waarom niet?”� reageerde Touya maar Sora snoerde hem de mond met een plannetje in zijn voorhoofd maar de vrouw wierp echter een arrogante blik op Sparky die zich achter Sora had verscholen. “Ik wed dat die Pikachu van jou, het niet eens uithoud in een gevecht tegen mijn Emolga.”� Opdat moment had Sora zich met een venijnige blik omgedraaid en keek nijdig de vrouw aan die hem uitdagend aan stond te kijken, “Wie ben jij om daar over te oordelen!”� snauwde Sora met een kwade blik en deed een stap in de richting van de vrouw, “Broertje, laat je niet zo opfokken. Ze is het niet waard, “ zei Roxas en trok de jongen naar achteren aan zijn arm, die zich mee liet slepen maar toch pogingen deed om zich los te trekken. “Dan bewijs ik het in een gevecht!”� snauwde Sora waarna hij zich lostrok uit de greep van zowel Roxas als Touya, “Weet je het zeker? Als je verliest kan heel Unova je afgang meemaken, “ reageerde de vrouw spottend en liep vervolgens het gebouw binnen. Sora gromde.. hoe durfde dí¡t Sparky te veroordelen? Dit liet hij zich niet zomaar zeggen, ze ging haar woorden direct terug nemen. Zijn Pikachu was geen zwakkeling! Nadat gedacht te hebben draaide hij zich met een vuurschietende blik naar Sparky toe die reageerde door fel te vonken.. dat was genoeg om te weten dat zijn vriend er klaar voor was.

Sora stapte vastbesloten het gebouw in met zijn handen tot vuisten gebald terwijl Sparky zich vasthield aan zijn trainers hoofd. Hij werd gevolgd door Touya en Roxas die er wat onzeker bij liepen. Zodra de jongen bij de tribune was plantte hij zijn jas op het bankje naast Roxas neer en liet Tommy en Nero uit hun Pokéball, “Ik wil dat jullie de wedstrijd meekijken.”� Hierna plantte de bruinharige jongen zijn handen op de hoofden van zijn Pokémon waarna hij zich een weg baande naar het strijdveld. “Ik hoop dat Sora weet wat hij doet,”� mompelde Touya tegen Roxas die zijn schouders ophaalde en zijn hoofd schudde, “Sora is een grote stomkop, geloof mij nu maar,”� mompelde Roxas snel terug maar richtte zijn helderblauwe ogen op zijn broer. “WELKOM BIJ DE NIMBASA CITY GYM, DAMES EN HEREN!”� klonk het vanuit een box in het podium, Sora rolde met zijn ogen dit was toch zeker geen voetbalwedstrijd.. ofwel? Waarom überhaupt een commentator bij een Pokémon gevecht.. die vrouw maakte alles dat met Pokémon te maken had, belachelijk… Dit was nu serieuze oorlog! Sora balde zijn hand tot een vuist, die vrouw maakte er stomme reality show van als ze nou eens op zou schieten.. “DIT GEVECHT GAAT TUSSEN DE UITDAGER; SORA EN DE GYMLEIDSTER; ELESA. DIT WORD EEN DRIE TEGEN DRIE GEVECHT, ENKEL EN ALLEEN DE UITDAGER MAG VAN POKÉMON WISSELEN!”� Sora gromde toen ze eindelijk klaar stond aan haar kant en ze gebiedend naar hem wees, “Kio, kom er uit!”� riep Sora en gooide de Pokéball van de Riolu tegen de grond aan die opensprong en door de rode straal het silhouet en uiteindelijk de kleuren van Kio zichtbaar waren. Het blauwe wezentje ging in gevechtspositie staan terwijl hij alert om zich heen keek. Sora keek met een brede grijns naar zijn Pokémon, dit zou het eerste gevecht worden van Kio.. hij hoopte dat de Riolu het zou trekken. “Joltik! De Catwalk is voor jou!”� een kleine spinachtige Pokémon kwam uit de rode straal tevoorschijn, even keek Kio hem verbijsterd aan maar Sora balde zijn hand tot een vuist, “Laat je niet afleiden door de grootte, doe je Force Palm!”� riep Sora en keek met een nijdige blik naar zijn tegenstander. Kio kwam langzaam in beweging en ging recht op zijn doel af terwijl zijn poot een soort elektrische lading kreeg maar Elesa scheen geen moeite te nemen om te ontwijken, “Joltik doe zodra die Riolu dicht in de buurt is je Electro Web!”� Sora vloekte binnensmonds, hij had vanaf het begin kunnen weten dat zij er niet zo snugger uit had gezien. “Kio wegwezen daar!”� maar de Riolu was al te laat, hij kreeg een elektrisch web over hem heen geworpen wat een heleboel schade aan richtte. Maar Kio kwam gewoon weer overeind ook al had hij een verlamming opgelopen, “Nu nog een grote mond? Mijn Joltik is dan klein maar een dodelijk wapen,”� grijnsde Elesa terwijl Sora gefrustreerd zijn vuist in zijn hand sloeg, “Laten we het niet opgeven, maatje!”� Kio stak vastbesloten zijn duim op naar Sora en rende naar voren op de Joltik af. “Doe nog een Elektro Web!”� Maar Sora had haar dit keer door snel wenkte hij naar de Riolu “Kio, weer af met je Aurasphere!”� Zo snel als de Riolu kon hief hij zijn beide poten op om de aurabol op te laden en snel af te vuren maar door de impact van de twee aanvallen ontplofte de twee aanvallen met elkaar en was er een rookwolk ontstaan. “Kio!”� riep Sora ongerust maar toen de rookwolk verdwenen was lagen beide Pokémon op de grond, uitgeschakeld. De jongen sjokte naar de Riolu toe en hielp hem voorzichtig overeind waarna de Riolu zijn rode oogjes opende en breed grijnzend zijn poot balde tot een vuist, drukte Sora de zijne tegen die van Kio, “Je hebt je best gedaan. Rust maar lekker uit,”� zei Sora met een vriendelijke glimlach en liet Kio terug keren in zijn Pokéball.


Vervolgens liep Sora terug naar zijn plaats en wachtte totdat Elesa haar Pokémon had in gezet dat een Emolga werd.
Sora hoefde daarbij niet twee keer na te denken wie hij zou kiezen.. zodra hij de Pikachu naast hem aankeek begon die zelfverzekerd te vonken en rende naar voren. “Sparky doe je Iron Tail!”� riep Sora. De Pikachu reageerde snel door op de Emolga af te rennen terwijl tijdens het rennen zijn staart wit kleurde, Sparky sprong behendig omhoog door middel van zijn staart om de Emolga vervolgens een harde klap tegen haar kop aan te geven die met een harde klap tegen de grond aan knalde. Moeizaam kwam Emolga overeind maar Sparky landde behendig naast haar neer en vonkte dreigend. “Emolga! Nee! Doe je Electro Ball!”� Sora schudde breed grijnzend zijn hoofd, “Blokkeer die aanval met je Iron Tail!”� riep Sora de Pikachu toe. Snel kwam de Pikachu in beweging en maakte een snelle koprol om de elektrische bal tegen te houden en hem snel terug te slingeren naar zijn tegenstander waarbij hij een krater in het gevechtsveld sloeg. “Pika!”� grijnsde Sparky waarbij Sora zijn duim opstak, “Oké! Maak het nu af met je Thunderbolt!”� Sparky knikte grijnzend en rende met een snelle aanloop op de half bewusteloze Emolga die echter te laat was om de aanval te ontwijken die Sparky op haar afvuurde. Emolga bleef bewusteloos liggen en Sparky rende snel naar Sora om zijn overwinning te vieren, de jongen ving de Pikachu behendig op en knuffelde Sparky stevig, “Goed gedaan, maatje!”� waarna hij het wezentje op de grond neerzette. Sora keek met een vrolijke grijns naar Elesa die ook van het gevecht scheen te genieten, ”�Ik geef het niet graag toe..”� begon Elesa waarna ze haar laatste Pokéball tevoorschijn haalde en een brede grijns had opgezet, “Maar je bent goed.”� Ze gooide het voorwerp op het strijdveld waar een groot zebra-achtig wezen ontstond uit de rode straal, de jongen herkende het als een Zebstrika.. Sora keek even bedenkelijk naar Sparky die zou waarschijnlijk niets uithalen tegenover de elektrische Pokémon.. maar zo te zien was Sparky niet echt ontgoocheld door de grote. Sora begon breed te grijnzen, als Sparky niet van plan was om op te geven zou hij dat ook niet doen. “Oké! Sparky doe je Quick Attack!”� maar Elesa grijnsde en balde haar hand tot een vuist, de Pikachu was al met een witte streep achter zich recht op de Zebstrika af. “Zebstrika, blijf staan en doe snel stomp om die Pikachu te stoppen!”� riep Elesa snel toen Sparky bijna in de buurt was van de Pokémon die met twee sterke poten naar achteren schopte en de Pikachu letterlijk door de lucht liet vliegen. Nog voordat Sparky een harde klapper zou maken tegen de grond ving Sora het gele wezentje met twee handen op. “Chaa..”� maar Sora glimlachte naar het gele wezentje en zette hem naast zich neer, “Je hebt het goed gedaan… jochie.”� Waarna Sora met een vastbesloten blik naar de Pokéball van Shiro staarde en hem op het veld gooide waar het silhouet van een Chimchar langzaam zijn vorm kreeg. “Het is nog niet voorbij, Elesa!”� riep Sora met een vastbesloten ondertoon in zijn stem, “Chim! Chimchar!”� riep Shiro zijn trainer na. “Laat maar eens zien, dan. Zebstrika Thunder! “ grijnsde Elesa waarna Sora geschrokken naar het wezen keek, “Shiro, blokker het met je Flamethrower!”� riep Sora snel, waarna het kleine aapje zonder te aarzelen de withete vlammen afvuurde, de twee aanvallen botsten met elkaar waardoor er een lichte ontlading ontstond en de Chimchar zonder moeite wegblies. “Shiro!”� riep Sora ongerust maar het wezentje stond moedig weer op en keek dreigend naar Zebstrika.. de jongen wist zeker dat het oranje wezentje het zou redden maar na nog een paar rake klappen was het wezentje aardig toegetakeld en had Shiro haast geen energie meer over om op te staan, “Zebstrika maak het af met je Thunder!”� Sora kreeg het benauwd toen Zebstrika zijn energie ontlaadde. “SHIRO!”� schreeuwde de jongen in paniek, het kleine aapje opende moeizaam zijn ogen en vuurde als tegen aanval zijn Flamethrower af maar daardoor ontstond er een flinke ontploffing, die een hevige rookgordijn veroorzaakte op het veld. Sora keek geschrokken toe hoe de rook langzaam verdween. Het was over en uit.. De kleine Chimchar zou deze genadeklap niet hebben kunnen overleven maar echter… Sora geloofde zijn ogen niet toen de rook volledig verdwenen was en er geen Chimchar meer stond maar een.. Monferno! Shiro stak zijn duim grijnzend op naar de jongen, “Ferno!”� grijnsde het wezen. “Shiro, maak het af!”� riep Sora met hernieuwde energie, de brandende vlam op de staart van Shiro begon heviger te branden en een ware explosie van vlammen ging recht op Zebstrika af, “Ontwijk!”� riep Elesa maar de Zebstrika was echter niet op tijd om die aanval te ontwijken. Sora balde breed grijnzend zijn handen tot vuisten toen de Zebstrika met een klap tegen de muur aan knalde. De jongen besefte echter niet meteen wat er daarnet gebeurd was maar besefte wel doordat Shiro besloot te evolueren dat hij dat voor hem gedaan had. Hij moest echter de tranen onderdrukken toen hij de Monferno op hem afzag komen springen, “Pikapika, Pi-pikachu!”� het gele wezentje sprong echter gelijk in zijn nek waardoor Sora omviel door het gewicht van de twee Pokémon. Niet veel later kwam zijn broer naar hem toegelopen en werd gevolgd door Elesa, “Goed gedaan, broertje!”� riep de blonde jongen en greep Sora om zijn nek beet maar liet los toen de Gymleidster haar hand had uitgestoken. “Je hebt hem eerlijk verdiend.”� Sora pakte het glimmende voorwerp dankbaar aan van de vrouw, “B-bedankt.. Elesa.”�

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.