FanFic.nl

Only you.[Eind]

Hoofdstuk 15. Missing You.

Ik liep met mijn hoofd op de grond gericht de school binnen.
Ik probeerde de vragende blikken te negeren, maar dat lukte maar voor de helft.
Ik deed mijn kluisje open en smeet de boeken er in die ik de komende uren niet nodig had.
Nerveus deed ik mijn kluisje weer dicht.
Mensen keken me nog steeds aan ik kon niet zien of ze boos of nieuwsgierig keken maar het beviel me helemaal niet.
Ik ging aan de tafel zitten waar ik het laatste jaar had gezeten.
Mijn blik ging door de kantine. Ik was op zoek naar Scott, maar ik zag hem nergens zitten. Misschien durfde hij niet te komen, was hij dan toch bang voor mij? Terwijl Niall aan de andere kant van Engeland was?
Het nieuwtje over dat Niall met Scott gevochten had was binnen 2 dagen heel de wereld over verspreid. Veel directioners hadden geschokt gereageerd, Gelukkig kon ik opgelucht vertellen dat alles oke was, behalve dat Niall dan nu met een blauw oog dat bijna elke dag van kleur veranderde rond liep.
Ik was blij dat de fans zo positief gereageerd hadden, bijna elke fan was super enthousiast en kon niet wachten tot Niall en ik ouders werden.
Natuurlijk waren er ook genoeg mensen die het erg niet mee eens waren. Elke dag kreeg ik duizenden berichten op twitter over dat ik Niall heel ongelukkig maakte, maar die berichten waren niets vergeleken bij wat ik per dag voor positieve reacties kreeg. Miljoenen fans waren blij voor ons en verheugden zich.
Niall bleef bang. Net zoals ik, maar mijn zorgen waaiden langzaam weg, wat me erg goed deed. Tegenwoordig was ik alleen nog maar bang voor Scott die me elk moment kon aanvallen.
De bel ging en ik liep naar mijn eerste les.
Mijn lichaam was duidelijk gewend geraakt aan het uitslapen en relaxen. Hoe ik die dag mijn best ook deed om op te letten, het lukte me niet.
In de grote pauze liep ik met hoofdpijn naar mijn tafeltje. Ik kon me niet voortellen dat ik dit nog langer kon volhouden. Mijn lichaam liet duidelijk merken dat het moe was en rust nodig had, maar ik wou mijn school niet laten vallen.
Ik zou sterk zijn.
De rest van de dag deed ik mijn uiterste best en het lukte me wel een beetje. Gelukkig had ik nog niet veel huiswerk dus kon ik mijn vrije tijd besteden aan rusten.
Ik deed de deur open en mijn moeder begroette me vrolijk.
Vermoeit gooide ik mijn tas op de grond en ging ik op de bank zitten.
'Hoe voel je je?' vroeg moeder die een glaasje water neerzette.
'Moe, heel moe.' zuchtte ik terwijl ik een slok nam.
'Ik denk dat je daar aan moet wennen Tins.' zei moeder.
Ik wist dat ze gelijk had. Ik wou alleen niet dat ze dat had.
'Mam, dit hou ik echt niet nog een dag vol.' maakte ik haar duidelijk.
'Je mag ook thuis blijven als je wilt.' stelde ze voor.
'Nee mam. Ik moet echt mijn school afmaken.' ik zette het glas neer en liep naar de eettafel om vervolgens met Economie te beginnen.
'Het moet niet te veel worden Tins. Je mag altijd thuis blijven van mij.' zei ze.
Ik zuchtte nog eens en begon aan mijn huiswerk.
Nog geen half uur later lag ik op de bank en sloot ik mijn ogen.
Ik dommelde heerlijk weg met de gedachte van Niall in mijn hoofd.
'Tinsley?'
De stem liet me langzaam wakker worden.
Ik opende mijn ogen en keek mijn moeder aan.
Geschokt ging ik rechtop zitten.
'Hoelang heb ik geslapen?' vroeg ik half dromerig.
'Een paar uur. Ik heb eten.' zei moeder.
Ik schudde mijn hoofd zodat ik wakker werd en ging recht zitten.
'Wat eten we?' vroeg ik terwijl ik op stond en naar de tafel liep.
'Ik heb aardappelpuree, spinazie en een snitzel gehaald.' zei moeder. Ze zette de grote pannen op tafel.
'Lekker!' zei ik enthousiast.
Ieder gezond mens wist dat spinazie mijn lievelingseten was.
Ik schepte gulzig op en begon er van te eten.
Ik wist niet wat ik had, maar op een of andere manier genoot ik niet van me avond eten. Ik legde met een walgend gezicht mijn vork neer en schoof het bord van me weg. Moeder lachte.
'Lekker?' vroeg ze half lachend.
'Nee, wat heb je er in gedaan?' vroeg ik.
'Niks lieverd. Je smaak veranderd.' legde moeder uit terwijl ze nog een hap nam.
Ik baalde er van dat ik geen spinazie meer kon eten.
'Mag ik wat anders?' vroeg ik chagrijnig.
'Tuurlijk, wat wil je?' vroeg moeder.
'Op dit moment? Een grote zak friet met majo.' zei ik en ik legde mijn hoofd op de tafel.
Moeder lachte me waarschijnlijk uit.
'Ik zal het bestellen.' zei ze nog een beetje door lachend.
Ze stond op en liep naar de telefoon om friet te bestellen, tegenwoordig kon alles.
'Het is hier over 20 minuten.' zei moeder. Ze hing weer op en ging weer verder aan haar spinazie.
Ik zuchtte nog eens geïrriteerd.
'Misschien heeft hij of zij dat van Niall. Niall heeft een bloedhekel aan spinazie.' lacht ik.
'Sinds wanneer houd Niall niet van eten?' vroeg ze lachend.
Geïrriteerd schopte ik haar tegen haar scheen aan.
'Hij lust niet alles.' zei ik zelf ook een beetje lachend.
'Bijna alles.' gaf ik blozend toe.
Moeder grinnikte.
De deurbel ging en ik liep ernaar toe.
'Jullie hadden een zak patat besteld?' vroeg de bezorger.
Ik knikte en gaf hem het geld.
Gulzig pakte ik de tas en haalde ik het friet er uit.
Ik zette het op tafel en begon het op te eten.
Zuchtend at ik mijn eten op.
Toen ik het op at gooide ik mijn bakje weg.
'Mam, ik ga alvast slapen oke?' vroeg ik.
'Je hebt net 3 uur liggen slapen! Hoe..' ik liet haar geen antwoord geven.
'Mam.' zei ik geïrriteerd.
'Is goed hoor.'
Ik gaf haar een kusje op haar wang en liep naar boven. Snel schoot ik in mijn pyjama en poetste ik mijn tanden.
Natuurlijk was ik nog niet moe, maar ik had met Niall afgesproken om te cammen, dus ik wou alleen zijn.
Ik huppelde bijna naar mijn bed en deed de laptop aan.
Niall was al online.
Ik drukte op videogesprek.
'Dag Nialler.' zei ik vrolijk.
Niall leek heel blij om me te zien.
'Tinsley Hankin! Waarom reageer je niet op mijn smsjes?' begon Niall het gesprek serieus.
'Oh sorry lieverd. Ik was in slaap gevallen, en daarna ging ik eten.' zei ik spijtig.
Niall lachte.
'Weetje, ik ben ergens achter gekomen vandaag.' zei ik geïrriteerd.
'Vertel eens.' zei hij.
'De baby houd niet van spinazie.' zei ik .
Niall begon heel hard te lachen.
'Lach maar.' zei ik met zelf ook een grijns op me gezicht.
'Serieus? Awh.' zei hij toen hij wat uitgelachen was.
'Nu kan je geen spinazie meer eten.' zei hij met een pruillipje.
Ik lachte.
We keken een tijdje zwijgend naar elkaar.
'Ik mis je.' zei hij uiteindelijk.
Ik glimlachte.
'Ik mis jou ook lieverd.' antwoordde ik.
'Heb je trouwens nog wat van Scott gehoord?' vroeg hij uiteindelijk toch.
'Dat je dat niet eerder gevraagd heb verbaasd me. Maar nee. Hij was niet om school vandaag.' zei ik verbaasd.
'Gelukkig.' antwoordde hij. Hij nam een slok van zijn cola.
'En hoe is het daar? ' vroeg ik.
'Oh gewoon.' antwoordde Niall.
'HET IS HIER SUPER GAAF!' schreeuwde een stem.
Niall keek om en Louis kwam in beeld.
'Dag Lou.' Ik zwaaide glimlachend naar hem.
'Dag Tins.' was zijn antwoord.
'Is er wat?' vroeg Niall geïrriteerd.
'Je hebt nog maar een paar minuten.' antwoordde Louis lachend.
Niall schok duidelijk een beetje.
'Ga je klaar maken voor je concert Nialler. Ik ga wel TV kijken ofzo.' zei ik lachend.
Hij wendde zich tot mij.
'We gaan je missen Tins, het is anders zonder jou.' zei Louis.
Niall knikte instemmend.
Ik bloosde.
'Jullie kunnen het wel. Maak er maar iets moois van.' zei ik glimlachend.
'Spreek ik je morgen weer?' vroeg Niall smekend.
'Weet ik niet. Ik hoop het.' antwoordde ik.
'NIALL, LOUIS! KOM!' het was de stem van Harry die nu ook het beeld in kwam.
'Oh Haai Tins!' zei hij vrolijk.
'Dag Hazz.' zei ik vrolijk.
'Ik moet gaan.' zei Niall met tegenzin.
'Ik weet het.' zei ik zuchtend.
'Ik spreek je wel weer.' zei hij vrolijk.
'DOEI!!' zeiden Harry en Louis terwijl Niall een kusje op het beeldscherm gaf.
'Dag, veel plezier.' zei ik vrolijk.
Het gesprek werd beëindigt en zuchtend sloot ik mijn computer af.
Ik legde hem naast me en pakte een boek.
Ik had toch niks beters te doen.

Reacties: