Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Until Death Do Us Apart » OO : Proloog
Until Death Do Us Apart
OO : Proloog
De koude wind speelde zachtjes door mijn haren, terwijl ik mezelf een weg baande door het hoge sneeuw. De hele wereld was bedekt met een laagje witte pracht, waardoor het kerstgevoel nog meer in me naar boven kwam. Het warme gevoel van chocolademelk en gezelligheid. Het gevoel van liefde en van samenzijn. Ondanks dat het maximaal twee graden was buiten, had ik het niet koud. Integendeel, ik had het zelfs best wel warm. Dikke, zwartleren handschoenen en een witte sjaal van acryl draagden ook hun steentje bij, net zoals mijn zwarte, stoffen winterjas. Terwijl ik door de verlichte straat liep, begon mijn hart steeds sneller te kloppen. Ik keek even voor me uit en zag een echtpaar een paar meter voor me lopen, arm in arm. Een vreemde steek gleed door mijn lichaam heen, die ik snel van me afschudde. Aan de overkant van de straat renden twee meisjes, gooiend met sneeuwballen. Ouders zaten lachend op een bankje naast het voetpad hun kinderen in de gaten houdend. Het tafereel bezorgde me opnieuw dat warme kerstgevoel en tevreden zette ik mijn pas voort. Na enkele minuten kwam ik op de hoek van de straat en draaide ik mezelf naar de deur toe van het huis dat daar stond. Het was een simpele rijtjeswoning, maar ik wist dat het goed genoeg was. Op de deur hing een kerstkrans, zo'n standaard groen met rood rond ding. Ik drukte op de deurbel en schudde nog even mijn hoofd, waarbij er verschillende sneeuwvlokjes naar beneden dwarrelden. Snel streek ik mijn krullen naar achteren en ging ik recht staan, klaar om de persoon die de deur opende met een stralende glimlach te begroeten. Mijn hart maakte een klein sprongetje toen ik de klik van de opengaande deur hoorde en vlinders beukten tegen de wanden van mijn buik aan toen ik Zayn zag staan. Zijn zwarte haar glansde en was perfect in model gebracht met wat gel. De diepbruine ogen begonnen kinderlijk te glimmen toen hij me zach en ik begroette hem met een glimlach, die ik direct terug ontving. ''Kom binnen!'' lachtte hij, terwijl hij een stap opzij deed en de deur voor me openhield. Ik stapte naar binnen en stampte het sneeuw van mijn schoenen af op de zwarte mat die voor de deur lag. De warmte van Zayn's huis begroette me als een oude vriend en ik snoof de zoete geur van wierook op. Ik liep een stukje door en Zayn deed de deur met een definitieve klik dicht, om de kou van buiten compleet weg te vagen.
Ik weet één ding, dit zal geweldig zijn!
Dit zal werkelijk breathtaking and hearttouching zijn
Je hebt mij al in je grip zus!
Rainbowblue X