FanFic.nl

The Story Of Isabella

Chapter 10: I Almost Loved You

Ik wilde meteen doorgaan in de aanval. Maar iets hield me toch tegen. Het leek erop dat de wolf het toch niet ging zeggen dus hield ik mijn mond maar, ik wilde mezelf niet verraden, ik weet dat dit vast heel vals moet klinken, maar ik wil echt niet tegen mijn beste vriendin liegen, maar ik kan het gewoon niet tegen haar zeggen, al zou ik het nog zo graag willen zeggen. ‘Rustig, we zijn zo weer weg, mijn maten wilden alleen maar kijken of ik de waarheid sprak over het puur/goud’, zei de wolf. ‘En doet hij dat, als je het hebt bevestigd dan wil ik graag dat jullie weggaan’, zei ik fel. ‘Felle’, zei een andere wolf. Ik glimlachte breed. ‘Oh ik kan feller zijn hoor’, zei ik. Ik boog me naar voren en pakte zijn arm en brak die bijna in tweeen. ‘Isabella stop’, zei Luke geschrokken. Hij pakte me beet om me tegen te houden en voorkwam dat ik de wolf zijn arm of poot brak. ‘Een hele felle’, bromde de wolf. ‘Sorry dat had ik niet moeten doen’, zei ik tegen Luke. ‘Zeg dat maar tegen hem’, mompelde Luke. Ik kookte van woede. Dat Luke nou bang was voor deze lui hoefde nog niet te betekenen dat ik ook bang hoefde te zijn. Ik draaide me om en bood met tegenzin mijn excuus aan de wolf die het met tegenzin accepteerde. Zijn vrienden vonden het beter dat ze mij te vriend hielden kennelijk en daar hadden ze gelijk in. In elk geval een ding waar ze gelijk in hadden. ‘Luke, waar is je liefje?’, vroeg een van de wolven. ‘Dit is mijn liefje als je dat bedoelt’, zei Luke. Ik keek verbaasd. ‘Ik bedoel niet haar, van haar weten we het, maar weet zij het ook’, zei de wolf. Het was duidelijk dat er bij Luke iets begon te dagen. Ik glimlachte niet meer maar keek alleen nog maar naar Luke. ‘Luke, wat bedoelen ze’, zei ik. Ik keek hem fel aan. ‘Oh je hebt het haar nog niet vertelt, nou wil jij het doen of zou ik het doen’, zei de wolf. ‘Ik doe het, ze moet het van mij horen’, zei Luke. ‘Wat vertellen’, zei ik. ‘Hij is getrouwd’, zei een wolf. ‘Sorry wat’, zei ik. ‘Hij is getrouwd’, zei de wolf. ‘Luke, zeg me dat het niet waar is’, zei ik. ‘Het is waar’, zuchtte Luke. ‘Je bent getrouwd’, zei Grace en zij keek Luke ook verbaasd aan. ‘Getrouwd, waarom heb je niets gezegd, dan was ik nooit iets met je begonnen’, zei ik. Nee ik zei het niet ik schreeuwde het. De wolven keken geamuseerd toe. Valse, kruiperige, vieze wezens. ‘In plaats van dat jij het me zelf vertelt moeten deze stinkbeesten het doen!’, riep ik kwaad. ‘Ohoh’, zei Loran en hij ging even naar achteren en stond naast Grace. ‘Natuurlijk leef je al eeuwen, dat begrijp ik best, maar waar is het verhaal gebleven dat je al eeuwen naar me op zoek bent en dat dit de eerste keer is dat het tot zo ver is gekomen, de eerste keer sinds eeuwen dat je zo close bij mij bent geweest’, zei ik. ‘Dat is ook’, zei Luke die nou ook begon te schreeuwen. ‘Heej, jij hebt het recht niet om te gaan schreeuwen, je bent in veel dingen niet eerlijk tegen me geweest, hoe ik een vampier ben geworden bijvoorbeeld, je hebt me laten geloven in het begin dat ik gebeten was door de dokter die me in het ziekenhuis behandelde, je hebt over me gelogen dat je me niet eerder kende, je hebt gelogen over het feit dat je single bent, single my ass’, zei ik woedend. ‘Te veel leugens overal en ergens, ik wil je nooit meer zien en ik ga je ook niet meer zien, ik ga namelijk ver weg’, zei ik. ‘Ver weg, en je moordenaar dan, die bevind zich hier ergens in het midden’, zei Luke. ‘Mijn moordenaar, heb ik eigenlijk wel een moordenaar of ben ik gewoon in een nare droom waarin jij de hoofdrol speelt. Ik wil hier weg en onmiddellijk, Grace ga je met me mee’, zei ik. ‘Met alle plezier’, zei Grace en ze keek Luke vol walging aan. ‘Heej gaat het een beetje met je?’, vroeg Grace. ‘Nee absoluut niet, ik heb net uitgevonden dat mijn vriend constant tegen me gelogen heeft. En hij houd toch zoveel van me, nou dat is te zien, hij is verloofd’, zei ik. ‘Isabella, laat me het uitleggen, dan kan je weggaan zo ver weg al je wilt, maar ik laat je niet gaan voordat ik het heb kunnen uitleggen’, zei Luke. Grace keek me aan. ‘Het is goed’, zei ik zacht tegen Grace. Grace die ging terug in het huis. De wolven leken allemaal te vertrekken. ‘Ik kan niet geloven dat ik ooit voor je gevallen bent, ik begon net van je te houden’, zei ik. ‘Ik weet het, ik ben ook zo stom geweest om niet te vertellen dat ik ging trouwen’, zei Luke. ‘Heb je ooit wel van mij gehouden?’, vroeg ik. ‘Ja, ik heb alleen maar van je gehouden’, zei Luke. ‘Nou leg uit, wie is die verloofde, is ze een vampier, een mens?’, vroeg ik. ‘Ze is mens’, zei Luke. ‘Nou wordt die helemaal mooi, wie is het, ken ik haar’, zei ik. ‘Je kent haar, ze zit ook op deze school, nee geen leerlinge, ze is een lerares’, zei Luke. ‘Wie?’, vroeg ik. ‘Neela’, zei Luke. ‘Professor Neela?’, vroeg ik. ‘Ja professor Neela’, zei Luke. ‘Hoe kon je dan voor mij vallen, als je al een ander had aan wie je bent beloofd’, zei ik. ‘Ik weet het niet, ik ben al jaren, nee eeuwen op zoek naar je geweest en nu ben ik eindelijk met een ander en nu kom ik weer jou tegen’, zei Luke. ‘Zo dus het is eigenlijk mijn schuld, dat ik er weer ben, in deze eeuw, waarom heb je niet de kans genomen om het me in een vorige eeuw te vertellen’, zei ik. ‘Daar kreeg ik de kans niet voor’, zei Luke. ‘Oh ja, want ik ging telkens dood omdat jij me niet beschermde’, zei ik. ‘Hou op, hou op’, zei Luke. ‘Oh, daar kan je niet tegen, je wilt wel mij de schuld geven dat je nu in deze puinhoop zit, oh Luke toch wat zielig, nee weet je wat, het is over tussen ons, wij, nooit meer, in geen enkele eeuw, geen enkele nacht, geen enkele dag’, zei ik. ‘Het spijt me zo’, zei Luke. Hij pakte mijn hand. ‘Het spijt mij ook, ik dacht dat het iets zou worden tussen ons, maar kennelijk had ik het mis’, zei ik. ‘Ik heb altijd van je gehouden en dat doe ik nu nog steeds’, zei Luke. ‘Hoe kun je’, zei ik. ‘Ik weet het niet’, zei Luke. ‘Veel geluk in de liefde verder, ik hoop dat het werkt tussen jou en Neela, ga je het haar eigenlijk vertellen van jou en mij of doe je net alsof het nooit gebeurd is?’, vroeg ik. ‘Ik denk dat ik het haar wel ga vertellen, wanneer de tijd rijp is’, zei Luke. ‘Je doet maar’, zei ik. ‘Ik ga je missen Isabella’, zei Luke. ‘Ik jou ook Luke, ik dacht echt dat jij de ware voor me was’, zei ik. ‘Tot ziens Luke’, zei ik. ‘Professor Matthew’, verbeterde ik mezelf. ‘Ga je nog naar school?’, vroeg ik. ‘Ik denk het niet he’, zei ik. ‘Waar ga je dan naartoe?’, vroeg Luke. ‘Misschien naar de nachtschool, ik weet het niet, ik heb Ierland altijd willen zien, misschien ga ik daar heen, ik kan overal gaan en staan waar ik wil, mijn ouders zijn rijk remember’, zei ik. ‘Ik weet het’, zei Luke. ‘Have a nice life’, zei ik met een snik in mijn stem en ik wenkte Grace en samen gingen we er vandoor.

We plofte samen op het bed van Grace. ‘Ik kan niet geloven dat ik zo stom heb kunnen zijn, ik had moeten weten, iemand van die leeftijd, een professor die er leuk uitziet heeft al een vriendin, niet een vriendin, maar een verloofde, ik voel me zo stom’, zei ik. ‘Heej’, zei Kevin die binnen kwam. ‘Heej Kev’, zei ik. ‘Heb jij iets sterks in huis?’, vroeg ik aan Kevin. ‘We hebben wisky, schudden maar ongeroerd?’, vroeg Kevin glimlachend. ‘Kev, ik heb net mr. is already married gedumpt’, zei ik. ‘Wat!’, zei Kevin. ‘Jep, ik ben er met open ogen ingetrapt, in zijn supercute kop die ik nu wel tot moes kan slaan en de lieve woordjes, heb je nou wat sterks of niet’, zei ik. ‘Ja, ik ga wel even kijken’, zei Kevin en hij liep naar beneden en kwam terug met een grote fles wisky. ‘Bedankt Kev’, zei ik en ik griste de fles uit zijn handen. Kevin wilde een glas pakken, maar ik had mijn mond al op de fles gezet. Ik glimlachte naar Kevin. ‘Ik ben veel verder dan het glas’, zei ik en ik zette de fles op mijn lippen en goot nog wat naar binnen. De drank deed zijn werk. Binnen 5 minuten was ik aangeschoten tot dronken te noemen. ‘Hij is al verloofd, de zak’, zei ik met dubbele tong. ‘Oeps’, zei ik toen ik van het bed viel. Kevin hielp me overeind. ‘Thanks Kev, waarom heb ik geen relatie met jou?’, vroeg ik. ‘Eh je was met mr. already married’, zei Kevin droogjes en hij liet zijn drank zakken. Ook Kevin was aangeschoten. Grace die was heel ver heen die was al in slaap gevallen en die lag nu te ronken en niets of niemand kon hem wakker maken. Plotseling kwamen de ouders van Grace binnen. ‘Wat is dit?’, vroeg de moeder van Grace. ‘We houden een kleine dump-party’, zei Kevin giechelend. Ik lachte. Ik nam nog een grote slok. ‘Ik heb net uitgevonden dat Luke Matthew, professor already married, verloofd is’, sprak ik met dubbele tong. ‘En toen zijn jullie je maar gaan bezatten’, zei de moeder van Grace bezorgd kijkend naar Grace. ‘Oh don’t wurry, ze is gewoon aan het slapen’, zei ik. ‘Kevin, ga naar je kamer’, zei de Kate. ‘Mama’, zei Kevin en hij salueerde met zijn glas en morste daarmee op de grond. ‘Laat dat maar hier’, zei de Kate en ze pakte het glas van Kevin. ‘Oeps’, zei Kevin en hij struikelde over de gemorste wisky en gooide daarmee een tafeltje omver. ‘Zo is het genoeg’, zei Kate en ze duwde Kevin de kamer uit en legde hem op bed. Kevin viel meteen weer in slaap. Hij snurkte. Ik giechelde. ‘Jij kom met mij mee’, zei Kate en ze hielp me overeind en ik slingerde achter haar aan. Ik voelde de drank opkomen. ‘Oh shit’, mompelde ik. ‘Oh nee, je gaat niet hier kotsen’, zei Kate. Ze nam me mee naar het toilet. ‘De wc?’, vroeg ik droog. Nog geen seconde later boog ik me eroverheen en Kate hield mijn haar omhoog zodat ik daar niet overheen kotste. Ik trilde helemaal. ‘Ik voel me zo ellendig, hij is verloofd, hij heeft me gewoon keihard voorgelogen, ik vraag me af of hij nog over meer dingen heeft gelogen, oh en ik weet jou verhaal ook’, zei ik. ‘Ik weet het’, zei Kate en ze liet haar hoektanden zien. De kolkende zure massa in mijn buik begon opnieuw op te spelen en ik kotste opnieuw mijn ingewanden eruit. De tranen stroomde over mijn wangen. ‘Ik voel me zoooo stom’, zei ik. ‘Je bent nog stommer om te gaan drinken weet je’, zei Kate. ‘Weet ik, ik voelde mijn krachten afnemen en even voelde ik me weer normaal en dat wilde ik zo houden en ik voelde niets, en dat was nog veel lekkerder, dus ben ik maar door gegaan, nu voel ik me nog meer ellendiger’, zei ik. ‘Dat is wat drank met je doet Isabella’, zei Kate. ‘Wat is er aan de hand?’, vroeg Mark, de vader van Grace die kennelijk net de auto geparkeerd had. ‘Te veel gedronken’, mompelde ik toen ik op de bank ging zitten voelde ik me weer normaal. ‘Beter?’, vroeg Kate. ‘Stukke beter, is dat een vampierding?’, vroeg ik. ‘Ons immuumsysteem is veel beter dan dat van mensen’, zei Kate. ‘Aha’, zei ik en ik voelde de pijn in mijn binnenste. ‘Hij is verloofd en hij heeft mij nooit iets gezegd, met Neela, ze geeft mij verdomme les’, zei ik en ik snikte. Mark legde een arm over mijn schouders die heftig schokte. ‘Ik heb een beslissing gemaakt, ik ga nooit meer terug naar die school, ik heb nu mijn diploma, ik ben klaar met alle vakken, ze moeten alleen nog even tekenen, dat doet die stomme directeur wel, hij weet wat er met me is gebeurd en hoe slim ik ben, blahblahblah’, zei ik. ‘Een wijs besluit, alleen wat ga je daarna doen?’, vroeg Kate. ‘Naar Ierland’, zei ik. ‘Ierland?’, vroeg Kate verbaasd. ‘Mijn moeder heeft daar een huisje, in een heel mooi gebied en ik ben van plan om daar even te blijven tot ik gekalmeerd ben en geheeld’, zei ik. ‘Misschien niet zo’n slecht idee’, zei Mark. ‘Nee inderdaad, maar je komt toch wel terug?’, vroeg Kate. ‘Ja natuurlijk kom ik terug, ik heb onafgehandelde zaken hier, daarmee bedoel ik niet de moordenaar van mijn familie, maar ook jullie, ik kan jullie toch hier niet alleen achterlaten, ik zou Grace en jullie veel te veel missen’, zei ik. ‘Gelukkig, hoe lang ben je van plan daar te blijven?’, vroeg Kate. ‘Kate, misschien weet ze dat nog helemaal niet?’, vroeg Mark. ‘Nee, dat weet ik inderdaad nog niet, maar ik denk echt wel een tijdje, misschien wel een half jaar of zo, of een jaar, ik weet niet hoe lang het duurt voordat ik een beetje geheeld ben’, zei ik. ‘Het is oké, je haalt morgen gewoon je spullen op en we gaan morgen een klein bescheiden afscheidsfeestje voor je houden’, zei Kate. ‘Dat zou fijn zijn, dan kan ik nog van iedereen even afscheid nemen, het is toch morgen vakantie op school, dus het valt eigenlijk niet zo heel erg op’, zei ik. ‘Nee, je neemt gewoon een extreem lange vakantie’, zei Mark. ‘Jullie zijn te goed voor me geweest’, zei ik. ‘Het is helemaal geen moeite en als je wilt mag je hier zo lang blijven als je wilt’, zei Kate. 'Grace is lucky to have you’, zei ik. Kate en Mark glimlachte. ‘Het is juist andersom’, zei Mark. ‘Kevin en Grace zijn de lichtpuntjes in de duisternis, net als jij’, zei Mark. ‘Sorry dat ik ze dronken heb gemaakt’, zei ik. ‘Geeft niet, zolang ze maar niet in coma liggen’, zei Mark vlug. ‘Ga nu maar lekker slapen en dan maken we er morgen wat van’, zei Kate. ‘Nogmaals, bedankt’, zei ik. Kate hielp me omhoog en hielp me uitkleden en mijn nachthemd aan doen en ik kroop in bed en viel vrijwel meteen in slaap. Dit was een van de ergste dagen in mijn leven.

Reacties: