Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Useless wish, dramatic story twist.. » Twenty-five.
Useless wish, dramatic story twist..
Twenty-five.
HARRY STYLES POV
‘I had no idea you were the jealous kind of boyfriend, Haz, seriously! Liz is true. True to herself, true to you and definitely not the type of girl who’d cheat on you. Besides, please don’t take this the wrong way, but if someone’s planning on cheating, it’ll be you when you’re absolutely drunk. BUT I’LL LOVE YOU NO MATTER WHAT.’
Louis lach languit op de bank op een wortel te knagen terwijl hij me aankeek. Die wortelobsessie was een uit de hand gelopen grap geweest, maar hij was echt gek op. Voor het geval jullie het nog niet wisten: Louis is lui. Heel lui. Zo lui dat hij al de halve dag op mijn bank lag te gamen in de tijd dat ik internet afstruinde.
‘Yeah, yeah, you’re right. Not about the cheating-thing tho. I’ve changed. Liz is the one, I’m sure about that. But now, help me please? I need some new shoes. Peter told me mine looked old and I don’t wanna look cheap. What about a new pair of.. Vans? All Stars? MacBeth?’
Met een hoop lawaai rukte Louis zich los van de bank en stoof hij boos op me af. Verrast en een tikje geïrriteerd keek ik op naar de kleine, oudere jongen voor mijn neus, die zich blijkbaar gekwetst voelde door iets wat ik had gezegd. Mijn MacBook rustte op mijn schoot terwijl Louis me aanstaarde. Met al het gemak van de wereld staarde ik terug, net zolang tot er iemand zou gaan knipperen. Helaas was ik dat, doordat Louis altijd natte ogen had. Geen idee wat het was, maar het was ontzettend irritant als je een staarwedstrijd met hem deed.
‘You didn’t say it back. Does that mean you don’t love me anymore? Does it?’
Fuck. Als er iets was waar Lou niet tegen kon, was dat het wel. Ik moest het altijd terugzeggen.
‘Of course I do LouLou, I love you more than anybody on this planet. No, this universe!’
Dit stelde hem gerust.
‘Okay then Hazza, it’s okay. Let me see those shoes of yours.’
-
Nadat Lou en ik samen grijnzend 17 paar schoenen - dure schoenen - hadden besteld op kosten van het management met de mededeling dat ze ons niet goedkoop moesten noemen, hoorde ik een klik van het opengaande slot bij de voordeur, gevolgd door een hardop lachende Liz. Vragend schoten mijn wenkbrauwen de lucht in en keek ik naar Lou, die me met dezelfde blik terug aangaapte. Liz die aan het lachen was, was niets nieuws, maar wel als ze van de Uni terug kwam. Meestal schold ze iedereen daar de huid vol waarna ik een half uur met een tierende vriendin zat, die maar niet rustig wilde worden. Haar sleutels kletterde op het keukenblad terwijl ze met tas en al de woonkamer inliep.
‘No, seriously, shush! I’m peeing my pants! Hahaha! What?’
Ze.. Plaste.. In.. Haar.. Broek. Wat de fuck was hier aan de hand? Mijn vragende blik schoof van haar terug naar mijn laptop, die ik maar dichtklapte toen ze tegenover me in een van de zitzakken neerviel en haar voeten een halve meter de lucht invlogen.
‘No, no, no. That was a rumour. Niall never ate a shoe. … I don’t care what Amy said, it’s not true! … *giechel* He did, once, eat his own soap. It tasted like coconuts, so he liked it a lot. After that, he started burping bubbles, so we took him to a doctor. Nothing serious. He only had to promise he wouldn’t do it again. Never bought that soap again, honestly.’
Ik snapte er geen ene ruk van. Niall, Zayn of Liam kon het niet zijn, want die wisten dit allemaal al en kende - voor zover ik wist - geen Amy. Of ze moesten in de afgelopen paar uur een Amy tegen het lijf zijn gelopen. Liz had geen andere vrienden. Met wie belde ze dan? Ik gooide een propje dat naast me op de bank lag haar kant op, wat precies haar voorhoofd raakte.
‘Oh, Nick, hold up for one sec. Harry is being a child, throwing stuff at me.’
Liz haalde haar iPhone van haar oor vandaan en legde haar hand over de microfoon heen toen ik me realiseerde hoe ze persoon aan de andere kant van de lijn net had genoemd. Nick. Oh nee. Nee, nee, nee! Dat was die kerel van het koffie-date sms’je. Dat wilde ik niet hebben. Woedend staarde ik haar aan.
‘Haz, stop it, please, I’ll be with you in a minute.’
Haar hand gleed weer van de microfoon af terwijl ze vrolijk doorbabbelde. Louis legde daarentegen zijn hand op mijn schouder en kneep er geruststellend in voordat hij opstond en seinde dat hij eventjes naar zijn eigen stekkie ging. Blijkbaar wist hij wat er ging komen en had hij geen zin om daar tussenin te zitten. Ik gaf hem groot gelijk, want ik kon nog wel eens flink uit mijn slof schieten. Ik knikte hem toe en focuste me weer op Liz. Haar gezicht stond vrolijk, té vrolijk naar mijn idee. Ik was toch de enige die haar ultiem gelukkig en blij kon krijgen? Wat was er veranderd vandaag op die rare school? Opeens voelde ik iets ander dan woede. Het was.. Het was verdriet denk ik. Ik wendde mijn hoofd af en liep zonder nog om te kijken naar de slaapkamer, waar ik me languit op het bed liet vallen. Ik kende die Nick niet, maar vond het nu al een eikel. Met mijn hoofd in de kussens schreeuwde ik het uit. Het geluid werd toch gesmoord door de berg stof om me heen. Na een paar seconde kreeg ik al geen lucht meer en hield maar wijs mijn mond dicht en snoof door m’n neus wat lucht naar binnen.
‘Hazzabear..?’
De naam liet me opkijken. Dat was mijn naam, die alleen Liz gebruikte. Ze stond in de deuropening naar me te kijken, terwijl ik nog steeds ontzettend charmant met mijn lange lijf op de dekens lag. Haar armen waren over elkaar heen geslagen, een gesloten houding. Die hadden fans ook als ze zenuwachtig waren ons te ontmoeten tijdens Meets & Greets. Die houding was ik van Liz niet gewend. Haar blik stond vol onbegrip.
‘Did I do anything wrong? You looked kind of.. Mad.’
Haar stem klonk klein, maar niet verdrietig. Eerder bang. Kut. Ik had haar dus bang gemaakt. Ik kneep mijn ogen voor een fractie van een seconde dicht, kneep hard in de kussens, voor ik me omhoog drukte en haar wenkte. Langzaam, op haar hoede kwam ze dichterbij.
‘Liz, come on, I’m not gonna hurt you. I promise. I’d never do that to you, you know me, right?’
Haar gezicht ontspande en met een vaartje rende ze op me af, om me daarna om te gooien en bovenop me te komen liggen. Worstelend werkte ik ons weer naar boven, zodat ik met mijn benen over het bed heen Liz haar benen rond mijn middel kon slaan en ze half op mijn schoot zat.
‘I don’t know what I did wrong, but I’m sorry. Sorry for worrying you, sorry for.. Calling with Nick in front of you, sorry for ignoring you. But you need to know that Ni-..
Ik legde mijn vinger op haar lippen om haar het zwijgen op te leggen en keek haar liefdevol aan. Het kon me eigenlijk helemaal niets meer schelen. Die hele Nick mocht me gestolen worden.
‘You’re apologizing for something that I didn’t even tell you about yet?’
Ze knikte heftig haar hoofd.
‘Yes, of course! I don’t wanna see you mad, or sad, or angry, or anything negative. I just wanna make you happy and make you feel loved and the best boyfriend in the world and everything!’
Mijn woede complete vergeten, sloeg ik mijn armen om het meisje heen om haar dicht tegen me aan te drukken. Wat had ik ook een geluk met haar.
‘Just.. Wow love. I love you. I love you a lot.’
Ik drukte een kus op haar lippen.
‘Haz. I know you don’t like Nick for texting me, but he’s really awesome! Please, hear me out.’
Zuchtend liet ik achterover vallen terwijl Liz op m’n buik ging zitten. Haar benen aan weerkanten van mijn lichaam, zodat ik echt een zitje was. Haar puppyogen keken me doordringend aan waardoor ik eigenlijk geen nee meer kon zeggen.
‘Talk woman..’
Grinnikend porde ze me eventjes in mijn maagstreken voor ze haar mond opentrok.
‘Look. Nick is a classmate from the Uni. Nothing more, nothing less. He bumped into me one day, before you and I came together again, and he spilled his coffee on me. He felt guilty and carried my books for me. That was it. Then, he texted me for some coffee, you saw that one, which I didn’t respond to. But when I got to school this morning, everyone was staring and talking and being annoying about the EMA’s and you and it kind of pissed me off..’
Terwijl ze vertelde streek ik door haar haar heen. Ik lag dan wel op mijn rug op bed en zij zat op mijn buik, ze was niet zo groot, waardoor ik er makkelijk bijkon.
‘.. So I walked up to my normal spot, where you and I used to sit when you were still in college with me and I looked at some photos of last week. We looked kind of pretty amazing together by the way, we should totally frame one. But back on track: Nick came up to me and we talked. Talked about you, about his little sisters and about school. He’s a fine guy, he’s my friend now. And you need to be happy for me. I’m not alone at school anymore. I finally have someone to talk to during class, during the breaks, during the walks. Please Haz, please let me have this friend. I don’t wanna be alone anymore. I know I have you and the lads, but you’re not there with me at Uni. I just want to have some fun the last upcoming months. Please, please, please. I beg you..’
Haar ogen stonden verdrietig en haar stem klonk smekend. Ik wist dat ik dit haar niet kon afnemen. Hier had ze zolang op gehoopt. Ik moest me eroverheen zetten en de jaloerse zak die ik was negeren.
‘I’m glad you found Nick dearest. I really am. And I do accept it. But I want to meet him. I want to see who’s making my girl so happy. I’m not jealous, just curious. That’s all.’
Liz haar gezicht brak uit tot de mooiste glimlach die ze in zich had. Ik had hem al een paar keer eerder gezien, natuurlijk, maar dit keer was hij er ook weer.
‘I love you Hazzabazzaboom! I really do! Thank you, thank you, thank you! Oh, one favour.. Nick has two little sisters. They are kind of.. pretty badly.. sort of totally in love with you five.. So.. Do you have any tickets for the concert for them? Here, in London?’
Ik glimlachte al bij de gedachte dat Liz meteen mensen gelukkig wilde maken.
‘Nick didn’t ask for this tho! I want to surprise him for cheering me up this morning.’
‘How old are his sisters? Maybe Zayn and Niall..’
‘No Haz, they’re 7. That’s gross.’
Bulderend rolde ik Liz van me af. Alleen bij de gedachte alleen al kreeg ik buikpijn van de lachspieren. Ze plofte naast me neer en keek me afwachtend aan. Nog wat nagenietend greep ik naar het kastje naast mijn kant van het bed en rukte het laadje open.
‘Three tickets for our next concert in London. VIP, with drinks and a Meet & Greet. Only because I’m so madly in love with you.. There you go dear. It’s next week.’
Glunderend greep ze naar de keycords waar de dingetjes aanhingen.
‘Im so gonna rock this new friendship. Oh, Hazz? You’ll always be my best and last, I promise.’
Hiervoor leefde ik. Het gelukkig maken van fans en mijn mooie meisje.
Reacties:
This chapter was sad and amazing and lovable and cute at the same freaking time, idk. I loveeeeee itt!
Ik vind Hazza's gevoelens echt goed beschreven, well done!
Kee that writing up my love
Whieeeeee superrrr<3<3 Echt geweldig zag het helemaal voor me.
Snel verder