FanFic.nl

Until Death Do Us Apart

O3: Under the Moonlight As We Stared At the See

Tevreden gleed ik mijn bed in en trok ik de donkere en dikke dekens op tot aan mijn kin. Op mijn rug staarde ik naar het donkere plafond, ook al zag ik niets door de duisternis. Ik kon nog steeds niet beseffen wat er zojuist allemaal gebeurd was en al helemaal niet dat het gebeurt was met Zayn. Ik haalde zijn hazelnootbruine ogen weer voor de geest en zijn prachtige haren. Zijn lieve glimlach en zijn tedere lippen op de mijne leken allemaal een droom. Een verlichtende zucht ontsnapte uit mijn keel en volledig relaxed sloot ik mijn ogen. Ik voelde hoe mijn wangen langzaam warm werden en ik kon Zayn niet uit mijn gedachten krijgen. Stiekem wilde ik dat ook niet. Na een paar verwoede pogingen, liet ik het maar toe. Mijn gedachten kregen de vrije loop en de meest stoute dingen flitsten aan me voorbij. Zayn en ik stiekem achter het podium, aan elkaar geplakt en verwikkeld in een intense zoenpartij. Verder dan dat durfden mijn gedachtes nog niet te gaan en als automatisch voelde ik hoe mijn hand zich verder onder de dekens bewoog. Een zachte kreun ontsnapte uit mijn keel, waarna ik direct begon te blozen, hoewel niemand het had kunnen horen noch zien. Ik liet mijn lichaam zijn werk doen en gaf me volledig over aan het moment. Ik beeldde me in hoe Zayn’s handen lichtjes over mijn borst gleden en hoe ik hetzelfde bij hem deed, toen mijn telefoon opeens luid trilde. Geschrokken draaide ik me om naar mijn nachtkastje en haalde zwaar ademend mijn armen onder de dekens vandaan om te kijken wie zo laat nog wat stuurde. Mijn hart begon nog harder te kloppen dan dat ie al deed en ik betrapte mezelf erop dat ik hoopte dat het Zayn was. Ik pakte mijn telefoon en probeerde hem te ontgrendelen, waarbij ik mijn ogen tot speeltjes kneep tegen het felle licht. Na een paar tellen raakten mijn ogen gewend aan het licht en ik voelde hoe vlinders woest tegen mijn maagwand aan kriebelden. Toen ik het berichtje opende, voelde ik mijn lippen omhoog krullen.

Ik ben de gelukkigste jongen op aarde

Ik voelde de drang om hem te bellen, maar in plaats daarvan drukte ik op ‘’antwoorden’’ en liet ik mijn hart spreken op het scherm.

Ik weet precies hoe je je voelt

Ik drukte op ‘’verzendt’’ en wist diep van binnen dat dat waar was. Op dit moment, zonder bij alle gevaren na te denken, voelde ik me precies zo. Ik legde mijn telefoon weg en draaide me op mijn linker zij, waarna ik mijn knieën optrok en mezelf tot een bolletje vormde. Gerust sloot ik mijn ogen en liet ik de moeheid toe. Ik onderdrukte nog net een gaap en trok het deken nog iets verder over me heen, waarna ik me liet meeslepen naar een wereld ver van deze, een wereld waar alleen Zayn was.

Maanlicht wierp een prachtige weerspiegeling op het water en het rustgevende geluid van ruisende golven die zachtjes tegen rotblokken aan ketsten vulden mijn oren. Ik keek naar de prachtige zee, terwijl ik met mijn tenen tussen het zand wroette. De koele zomerwind gleed door mijn haren en ik wenste dat dit nooit voorbij zou gaan. Achter me hoorde ik het zachte gelach en gepraat van verschillende mensen die gezellig wat zaten te drinken in de beach-bar. De bar wierp een zacht licht over het strand, dat vervaagde op zo’n twee meter achter mij. Ik keek even naar rechts en zag twee mensen lopen, hand in hand. Het waren een man en een vrouw, voor zover ik kon zien. Ze hielden beiden hun schoenen in hun hand en praatten zachtjes met elkaar. Zacht vrouwengelach spoelde mee met de ruisende zee en ik draaide mijn hoofd weer terug naar het prachtige plaatje recht voor me. Hoewel mijn billen een klein beetje koud werden door het zand, besloot ik hier nog een tijd te blijven zitten. Ik wist eigenlijk niet eens wat ik hier deed, maar boeien deed het me niet. Het was fijn, dat was alles wat telde.
Een warme adem in mijn nek deed me een vreemde beweging maken, waardoor ik half gedraaid recht in die prachtige ogen keek. Ik bleef zijn blik vasthouden terwijl hij naast me plaatsnam, in de bekende kleermakerzit waarin hij vaak verkeerde. Een glimlach speelde om mijn lippen en ik draaide me zo, dat ik tegenover hem kwam te zitten. We keken elkaar verliefd aan, precies zoals het hoorde. Hormonen werden in een razend tempo aangemaakt en door mijn hele lijf gestuurd, samen met vreemde, elektrische schokjes. Ik bleef doodstil zitten terwijl Zayn op zijn knieën ging zitten en naar me toeboog, waarna hij mijn schouders zachtjes beet pakte en me achterover het koele zand in duwde. Hij ging bovenop me liggen en plantte een zachte kus in mijn nek.
‘’Je bent het beste wat me ooit is overkomen, Harry.’’ Zijn gefluister spoelde mee met de ruisende golven, precies zoals de stem van de vrouw had gedaan. Toen ik me bedacht dat het stel binnen nu en ongeveer een minuut wel langs moest komen, duwde ik Zayn gauw van me af en begon te lachen. Snel keek ik op en inderdaad, ze waren vlakbij. ‘’Wat is..’’ Zayn was overeind gekrabbeld, maar staakte zijn vraag bij het zien van het stel. Gelukkig snapte hij de hint en ik hoopte dat ze gauw doorliepen, zodat we verder konden gaan met deze heerlijke avond.
‘’Hello boys.’’ Zeiden beiden in koor, gevolgd door een schel gepiep. Ik drukte mijn handen op mijn oren en zag Zayn en het stel hetzelfde doen. Angst sloeg toe en mijn hart bonkte gewelddadig. Wat was dit? Ik.. Ik kon niet..

‘’Lieverd? Harry!’’ Kreunend en slaperig opende ik mijn ogen en keek de half verlichtte kamer door. Mijn deken was half afgevallen en ik voelde dat mijn blote borst koud was geworden.
‘’Harry? Het is acht uur, ik moest je wakker maken?’’ Hoorde ik de aarzelende stem van mijn moeder vanachter de deur vragen. Ik trok de deken weer om me heen en draaide me op mijn rug.
‘’Ja klopt! Ik ben wakker!’’ Instemmend gemompel weerklonk, samen met voetstappen van mijn moeder die tevreden wegliep. Ik dacht even terug aan de heerlijke droom, die zo ruw verstoord werd door het gepiep van mijn wekker. Met één snelle beweging sloeg ik met mijn vuist op het ding, dat op mijn rechter nachtkastje stond, waardoor het geluid ophield. Opnieuw zuchtend bedacht ik me dat ik eigenlijk best wel zin had in repeteren. En natuurlijk betrapte ik mezelf erop dat ik vooral zin had om Zayn te zien. Ik draaide me op mijn linker zij en pakte mijn telefoon. Toen ik hem ontgrendelde, zag ik dat ik twee berichten had. Hoewel het vroeg in de ochtend was en ik eigenlijk nog niet helemaal was uitgerust, begon mijn hart alweer actief te bonsen. Wangen werden rood en bloeddruk steeg. Ik opende het eerste berichtje en zag dat die van Louis was.

Jo! Vandaag repeteren we even bij mij in de garage, Josh is ziek
Tot straks!

Mijn humeur fleurde direct op. Altijd als we bij Louis in de garage repeteerden, was het veel gezelliger dan wanneer we dat in de studio deden. En we konden er normaal heen gaan, zonder alle flitsende camera’s en schreeuwende meisjes. Niet dat ik die aandacht erg vond, maar zo vroeg? Ik antwoorde hem dat ik er zal zijn en opende het tweede berichtje.

Ik kan niet wachten om je te zien

Een glimlach speelde om mijn lippen. Ergens voelde ik me een beetje schuldig dat ik daar niet op had gereageerd, aangezien hij het gisteren nog had gestuurd. Ik besloot niet meer te antwoorden, voor het geval dat hij nog zou slapen. Het was immers vijf over acht en Zayn was eigenlijk standaard tien minuten te laat. Warm van binnen sprong ik opgewekt mijn bed uit en kleedde me aan. Jeans met een wit t-shirt was eigenlijk mijn standaard outfit, als ik niet op elke hoek van de straat werd gefotografeerd. Ik haalde mijn hand door mijn wilderige krullen, die alle kanten opstaken. Daar moest eerst even wat aan gedaan worden.
Ik slofte mijn kamer uit en ging links direct de badkamer in. Ik was nog altijd blij met het feit dat ik juist voor de slaapkamer heb gekozen die ik nu heb, omdat deze vlakbij de badkamer zat.
’S Ochtends was ik niet het meest actieve mens op aarde, dus dat kwam goed van pas. Ik bekeek mezelf in de spiegel en plensde wat koud water in mijn gezicht. Het viel me op hoe vrolijk mijn ogen stonden, iets wat ze al een tijdje niet hadden gedaan sinds ik verliefd was geworden op Zayn. Het machteloze gevoel van iemand willen die je nooit zou kunnen krijgen had me de nek op gestoken. Ik had vaak slapeloze nachten, kon alleen maar aan hem denken en hoe erg het was dat hij nooit de mijne zou worden. Ik zag hoe ik naar mezelf glimlachte en hoe mijn wangen een kleine blos kregen. God, dit werd nog wat vandaag. Hoe moest ik het ooit verbergen voor de jongens?
Ik pakte de groene pot kleverige gel die op het plankje onder de spiegel stond en bracht mijn haar in model. Tijdens het wassen van mijn handen, drong het tot me door wat voor spannende wending mijn leven had gemaakt. En wat voor problemen dat zou kunnen geven. Maar het was het waard.

Reacties: