FanFic.nl

Pokémon Black and White Adventure's!

Chapter 62: Double Trouble: Roxas en Sora vs Team Plasma!

“Ik wist niet dat deze brug zo groot was!”� Een bruinharige jongen hing half over de reling van Driftveil Drawbridge, de Blonde jongen die naast hem stond, keek hem schaapachtig aan. “Sora, deze brug is half niet zo groot als Skyridge Bridge van Castelia naar Pinwheel Forest,”� grijnsde de blonde jongen. Sora draaide zich om naar zijn broer terwijl hij nog steeds aan de reling hing, Sparky keek vanaf de grond grijnzend naar zijn trainer, “Oh.. maar dan is het nog steeds een grote brug,”� grinnikte Sora en sprong van de reling af. Roxas schudde grinnikend zijn hoofd tot plots iets in zijn rugzak begon te schudden, de bruinharige jongen keek vragend op toen Roxas op zijn knieën ging zitten en zijn tas opendeed waar hij de eierkoker die hij van Touya had gekregen eruit viste. Het ei dat erin zat, stootte een felle energie af, de bruinharige jongen wist meteen wat er gebeurde. “Je moet het ei eruit halen, het komt uit!”� Roxas knikte licht en haalde het deksel van de koker af terwijl Sora snel zijn vest uitdeed en het als een hoopje op de grond neerlegde, zijn broer legde het ei op het vest. “En nu?”� vroeg Roxas aan Sora, die erbij was komen zitten, “Afwachten.. toen Kio uit het ei kwam duurde het niet zo heel lang.. het ligt denk ik aan de type Pokémon wat er in zit, hoelang het duurt,”� reageerde Sora en had zijn armen om de Riolu gewikkeld die op zijn schoot was gekropen, Kio was er nieuwsgierig op afgekomen. Sora en Roxas grinnikten toen ze de ogen van de Riolu zagen, die niet-wetend naar het ei keek, “Zo ben jij ook geboren, jochie,”� mompelde Sora tegen de Riolu, die opkeek toen de jongen tegen hem praatte. Niet veel later toen hij dat had gezegd begon het ei steeds feller licht af te stoten en begon ook de vorm te veranderen, het kreeg wat rondere vormen.. eerst dacht Sora dat het een Marill of een Azurill was, door de ronde vorm maar toen het licht langzaam verdween was het niets minder dan een hele kleine Emolga, die in haar oogjes wreef. “Molga.”� Piepte het wezentje en keek met haar grote grijze ogen naar Sora en toen naar Roxas, “Hallo..”� begon Roxas waarna de jongen zijn hand uitstak naar het wezentje die er vragend naar keek. De Emolga deed een wiebelige poging om naar Roxas toe te lopen maar het beestje verloor echter haar evenwicht, Sparky die er het dichtst bijstond ving haar op met zijn staart. “Wacht, die kleur..”� begon Sora en zijn broer keek hem vragend aan, de bruinharige jongen haalde zijn Pokédex tevoorschijn en zocht Emolga op.. het plaatje op het schermpje was zwart maar het wezentje in de armen van Roxas was meer donkerbruin. “Je hebt een Shiny uitgebroed, broertje.”� De vrolijke grijns van Sora werd teniet gedaan toen Roxas haar een naam besloot te geven, “Natsuï.”� De twee vervolgde langzaam hun weg naar Driftveil City.

Na een lange wandeling kwamen de twee jongens en hun Pokémon langzaam een stuk dichterbij bij de stad, druk pratend over Shiny Pokémon. Roxas had de kleine Emolga in zijn armen op haar rug, ze vermaakte zich uitstekend met Suki die speels met staart naar de Emolga zwaaide, Sora keek vrolijk naar hoe het wezentje met de pasgeboren Emolga speelde. Plots stopte Kio zodat Sparky tegen hem opknalde en omrolde. De Pikachu jammerde, zeker omdat zijn lichaam nog gevoelig was van het vorige gymgevecht, “Jongens, wat is er?”� de bruinharige jongen draaide zich om nadat hij Sparky hoorde jammeren van de pijn, zijn trainer hielp hem voorzichtig overeind. De Riolu klampte zich vast aan de arm van Sora toen iets dat op twee schaduwen van twee mannen leek, rechtop hen afkwamen. “HOU ZE TEGEN!”� De twee jongens schrokken zich een hoedje toen er nog een man van de andere kant afkwam, Roxas haalde instinctief de Pokéball van Renji tevoorschijn en liet Suki en Natsuï terug keren, pas toen besefte Sora dat het Team Plasma was en ze hadden iets dat veel verdacht leek op twee Pokéballen. “Waar dachten jullie eigenlijk heen te gaan met die Pokémon?”� sprak Sora dreigend en balde zijn hand tot een vuist, zijn broer deed het zelfde. “We dachten..”�
De onbekende man die van de andere kant kwam met een dreigende blik naast Roxas staan, in eerste instantie dacht Sora dat hij bij de twee hoorde maar de man keek met een dreigende naar de twee van Team Plasma. “Ga aan de kant, jochie of voel de wraak van Team Plasma.”� Roxas snoof schamper en gooide alsnog de Pokéball van Renji tegen de grond waar een silhouet van een Umbreon langzaam zichtbaar werd. “Voor jullie ben ik echt niet bang,”� dreigde zijn broer, hij gooide zijn vuist kwaad opzij, “Sora!”� De bruinharige jongen knikte vastbesloten, “Kio, ben je er klaar voor?”� de Riolu naast hem knikte met een vastberaden blik. De twee Plasma leden gooide twee Pokéballen tegen de grond, een Dwebble en een Yamask… Sora checkte zijn Pokédex, waarschijnlijk zou dit zwaar gevecht worden voor Kio en Renji want ze waren beide zwaar in het nadeel.. “Dwebble Bug Bite op die Umbreon!”� de insect-achtige Pokémon ging regelrecht op Renji af. Roxas bleef echter kalm, “Renji Ontwijk!”� riep de jongen naast hem, de Umbreon deed snel wat hem werd gezegd en sprong snel aan de kant voordat de Dwebble iets kon doen. “Yamask, doe je Psychic!”� Sora keek op bij het horen van dat andere lid.. Voordat Sora nog kon reageren kreeg de Riolu een flinke schokgolf over zich heen geworpen en werd hij tegen de grond gesmeten. “Kio! Gaat het, jochie?”� riep Sora ongerust maar de Riolu stond moedig weer overeind met gebalde pootjes en knikte zelfverzekerd ook al trilde zijn pootjes door de klap.

“Yamask, Psychic opnieuw!”� Dit keer was Sora wel op tijd, “Kaats de aanval af met Force Palm!”� Kio deed wat hem werd gezegd maar zoals daarnet werd hij gewoon opnieuw tegen de grond gesmeten, hetzelfde gebeurde bij Renji.
“Wat moeten we nu?”� mompelde Sora tegen de Pikachu die opkeek.. het gele wezentje wilde zo te zien graag helpen maar Kio moest dit ook leren, hij had pas een gevecht gehad en dat was niet genoeg. Sparky keek rond het gebied.. zowel Renji als Kio hadden er geen voordeel, geen wonder.. dit was een brug. Plots kreeg de Pikachu een ingeving, Yamask waren zwak tegen Dark-type terwijl Kio er niks tegen kon beginnen had Renji misschien een kans om die Yamask te vloeren. “Pikapi, pikachu!”� Sora keek naar zijn Pikachu die naar Roxas wees.. wilde zeggen dat hij samen moest werken met zijn broer? De bruinharige jongen knikte zelfverzekerd en tikte Roxas vervolgens op zijn schouder die vragend opkeek, “Laten we samenwerken,”� begon Sora. Zijn broer grijnsde, “Oké maar..”� Roxas stopte midden in zijn zin en keek naar Sparky die van de Yamask naar Renji wees en vervolgens zijn pootjes tegen mekaar sloeg. “Oh ik snap het al, Sparky bedoeld.. Renji neem Kio op je rug!”� Sora keek nu vragend naar zijn broer, toen Renji meteen reageerde op het bevel van zijn trainer en de gewonde Riolu op zijn rug tilde.. het wezentje was bijna niet meer instaat om te vechten. Dit keer deed Sparky een stap naar voren, “Pikachu! Pika Pika!”� sprak hij zelfverzekerd.. zijn trainer knikte en haalde de gewonde Riolu van de Umbreon’s rug af. Hij zette het wezentje tegen zijn voeten aan waarna hij Sparky toe knikte. Het gele wezentje sprong zelfvoldaan naar voren, waarbij hij dreigend vonkte naar de twee tegenstanders. “Roxas, jij leid.. ik volg!”� zijn broer knikte met een brede grijns. “Renji, pak die Yamask met je Shadow Ball! De Umbreon knikte en voerde zonder te klagen zijn aanval uit die de Yamask in een keer uitschakelde. “Booyah! Dat is een! Sora jou beurt, grijp die Dwebble! Riep Roxas opgetogen met Renji, die in zijn armen was gesprongen. Sora draaide zich breed grijnzend om naar de Pikachu en knikte naar hem. “Oké Sparky, we maken dit snel af met Volt Tackle!”� riep Sora en wees uitbundig naar de Dwebble. Sparky hoefde geen tweede keer na te denken, snel zette hij zich af tegen de grond en nam een flinke sprint richting de tegenstander waarbij hij een goudgele energie om zijn lijf heen kreeg. Dwebble kon de aanval echter niet op tijd ontwijken en werd vrijwel meteen uitgeschakeld.. Sora sprong snel Roxas om zijn nek met Sparky, Kio en Renji erbij.. dit was de eerste keer dat hij een dubbelgevecht had gehad met zijn broertje. De twee Plasma leden keken chagrijnig naar de twee jongens en gooide de twee Pokéballen voor de voeten van de man neer, vervolgens beenden ze kwaad weg, na iets tegen hen te hebben gezegd.


“Bedankt dat jullie die dieven hebben tegengehouden..”� De twee jongens keken om toen de man recht op hen afkwam lopen, hij had een heel raar accent. “Ik ben Roxas en dit is Sora me tweelingbroer,”� maakte Roxas de zin af van de man, die grinnikte. De man knikte goedkeurend, “Clay is de naam, ik woon in Driftveil City en deze twee Pokéballen waren van me Kleinzoon,”� sprak Clay met een minder beangstigde gezichtsuitdrukking dan tijdens het gevecht met Team Plasma. Roxas knikte hem vriendelijk toe, “Het is maar goed dat ze dan niet ontsnapt zijn,”� zei Sora en wreef ongemakkelijk over zijn achterhoofd heen, Clay knikte. Uiteindelijk lieten de jongens hun Pokémon terugkeren, Sparky was nu de enige Pokémon die tussen Sora en Roxas in stond. “Waar gaat u eigenlijk heen?”� vroeg Roxas toen ze langzaam begonnen te lopen, als hij naar Driftveil City ging konden ze beter met elkaar optrekken. De man reageerde door naar voren te wijzen met zijn wijsvinger, “ Driftveil City.”� Uiteindelijk besloten ze samen verder te trekken over de brug. De ogen van Clay bleven steken op Sora’s gezicht, die nietsvermoedend terug staarde pas toen besefte de jongen waar naar hij keek.. zijn blauwe oog, door die klap van dat Team Plasma lid had gekregen toen hij Sparky probeerde te ontvoeren. “Hoe kom je daaraan, knul?”� vroeg Clay na een tijdje. Sora trok een gezicht, de mensen in Nimbasa City hadden hem vreemd aangekeken maar dat maakte niets uit, het deed geen pijn meer het was nu enkel blauw. Nog voordat Sora iets kon zeggen over zijn oog, hoorde hij een geluid dat afkomstig was van zijn pols waar zijn Xtranceiver aan zat. De bruinharige jongen stopte met lopen terwijl Sparky nieuwsgierig meekeek over zijn schouder.. hij werd gebeld door een onbekende.. althans hij herkende het nummer niet. Roxas kwam naast hem staan en keek vragend naar zijn broer toen die op de knop drukte om op te nemen van het apparaatje.. opdat moment wenste hij vurig dat hij geen blauw oog had, niet dat hij zich ervoor zou schamen..

“Hallo?”� bracht hij er toen langzaam uit.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.