FanFic.nl

I miss my old daddy

Hoofdstuk 4

Ik voelde een helse pijn en hoorde mensen praten.
Met moeite opende ik mijn ogen en keek gedesorienteerd om me heen.
Al snel hield ik op met mijn hoofd te draaien wandt om mijn nek zat een kraag en het deed verschrikkelijk pijn.
''U bent wakker ik zal uw familie en vrienden roepen'' zei een zuster vriendelijk.
Ze had rood haar en was al wat ouder.
Na een korte 5 minuten kwam mijn vader binnen gestormd met de vier jongens er achteraan.
''Gelukkig je bent wakker.'' zei mijn vader met tranen in zijn ogen en kwam bij me op bed zitten, hij probeerde me te knuffelen maar aangezien ik op bed lag ging dat moeilijk.
''Hoe gaat het met Luuk?'' vroeg ik meteen.
''Wie is Luuk?'' vroeg mijn vader weer.
De jongens hadden allemaal een stoel gepakt en kwamen erbij zitten.
Ik rolde met mijn ogen.
''Mijn bijrijder maar ja ik verwacht niet van je dat je dat weert'' zei ik geiriteerd.
''o ik weet het niet, zal ik Timo anders effen bellen?''
''Hoe ken jij Timo?'' oke hij weet niks van mij af maar kent wel Timo??????
''Nou in die tijd dat jij in het ziekenhuis ligt is hij elke dag je komen opzoeken.
Hij heeft me zijn nummer gegeven voor als je wakker word, maar over een bijrijder heeft hij het niet gehad.'' ik knikte en mijn vader ging de gang op om te bellen.
''Jij hebt ons zo laten verschrikken he'' snikte Bill.
''Kom hier'' zei ik en klopte op bed.
Hij kwam naast me zitten en ik probeerde recht te zitten, het lukte me aardig goed alleen deed het hendige pijn.
Ik sloeg mijn armen om hem heen, ik merkte wel op dat ik hendig cool gips had.
Gif geel.
Bill begon nog harder te huilen waardoor ik ook mijn tranen niet binnen kon houden.
''Het was niet mijn bedoeling om jullie zo te laten schrikken.'' zei ik zacht.
''Als je nou naar je vader had geluisterd was dit niet gebeurt'' zei George.
Nou keek ik ook naar de rest en zag dat ze allemaal tranen in hun ogen hadden.
''Ik doe dit al 3 jaar het was heltzelfde als anders alleen een andere baan en niewe opstakels, als ik had geweten dat dit zou gebeuren zou ik ook niet gegaan zijn. Door mij ligt Luuk nu ook waarschijndelijk in het ziekenhuis of hij is er beter aan toe dan mij ma....'' ik wert onderbroken door mijn vader die binnen kwam lopen.
''Hij ligt niet in het ziekenhuis Dox.'' In hoe hij me aankeek zag ik dat ik dit niet als goed niews moetst opvatten.
''Hij is gestorven.'' zei hij zacht.
Door mij is nu iemand dood, GE-WEL-DIG dus niet.
''Fijn ligt hij niet in het ziekenhuis maar is hij dood. Wat moeten zijn ouders nou niet van mij denken ik heb hun zoon facking de dood in gejaagt.'' Huilde ik.
Tom kwam nu ook bij me zitten en trooste me.
''Dat moet je niet zeggen zoals je zelf al zei. Je doet dit al 3 jaar, de kans dat er een ongeluk gebeurt is groot. Je mag jezelf niet de schuld geven dit kon iedereen overkomen.'' probeerde Tom me gerustte stellen.
Bill begon me ook te troosten en George en Gustav kwamen er ook bijzitten.
Alleen mijn vader stondd ons maar dom aan te kijken.
Ergens in zijn ogen zag ik een spoor van woede.
''Pap ik snap dat je boos bent maar kon ik...'' begon ik maar alsnel verbrak mijn vader me.
''Ik snap dat je boos bent, Ik snap dat je boos bent, natuurlijk ben ik boos. Ik hebje verdommen verboden om te racen en toch ga je. Je ziet wat er van komt en je ligt zelf in het ziekenhuis met weet ik veel wel niet wat en er is iemand gestorven.'' Begon hij helemaal te trippen.
''David ik weet dat ze je heeft genegeerd maar toch ze doet dit al 3 jaar en in die 3 jaar is er niks gebeurt dus zou ze voor die ene keer dat je het haar verbied omdat je er toevalig die dag erachter bent gekomen, niet racen.''
Kwam Tom voor me op.
Heel stiekem vind ik hem leuk.
Alleen niemand merkt het omdat ik mijn gevoelens goed in bedwang kan houden, dus valt het niet op.
Als ik merk dat ik moet blozen kan ik het verhelpen en zon dingen, zeggen durf ik het niet dus laat ik het maar.
''Tom neem je het nu voor haar op terwijl het haar eigen schuld is.'' ging mijn vader gewoon verder.
Na een tijdje moesten ze weg en moest ik slapen.
Ik kreeg van iedereen een afscheids knuffel en kus.
Tom plante een kus op mijn mondhoek wat hij normaal nooit deed.
Veel peikerde ik er niet over omdat ik hendig moe was.
Ik viel dan ook al in no time in slaap.

Reacties: