FanFic.nl

He takes me to another world

~10

De minuten die volgen zijn de langste minuten die ik heb meegemaakt. Elke seconde lijkt een eeuwigheid. Ik heb nog geen idee wat ik ga zeggen, en weet ook niet of ik teleurgesteld of boos ben. Of misschien wel allebei.
Dan komt Harry weer beneden. Hij kijkt me een beetje ongemakkelijk aan, en hij ziet er niet al te vrolijk uit. Ik voel woede, verdriet en teleurstelling tegelijk. Ik wacht af tot Harry begint te praten, maar aangezien hij dat niet doet, begin ik zelf maar.
‘Be. Trapt.’ zeg ik als twee losse woorden van elkaar. Ik kijk hem boos aan. Alles wat ik zie is verdriet in zijn ogen. Ik voel dat hij er niet blij mee is, wat hij heeft aangericht. Maar waarom zou hij zoiets doen.
Harry stapt naar me toe en gaat naast me zitten. Als ik hem niet aankijk, draait hij me zachtjes naar zich toe. Hij begint te vertellen. ‘Luister Stephanie,’ begint hij. Hij haalt een pluk haar uit mijn gezicht en gaat met zijn tong over zijn lippen. ‘Ik weet dat het er verkeerd uitziet, en ik weet dat je boos bent. Maar dit is niet wat je denkt!’ zegt hij. Hij kijkt even naar de vloer, en vervolgens weer naar mij, terwijl hij zachtjes op zijn lip bijt.
Het is niet wat je denkt. Natuurlijk. Dé cliché die wordt verteld als iemand is vreemdgegaan, het is niet wat je denkt.
‘Ja Harry. Het is nooit wat ik denk. Maar foto’s liegen niet.’ zeg ik koud. ‘In tegenstelling tot jou. Jij liegt wel! Je zei tegen me dat je klaar was met die Chloe, maar nog geen dag later zoen je haar alweer! Ik dacht dat je van me hield!’ boos pak ik mijn tas en loop de kamer uit. Ik ren zo hard als ik kan het huis uit. De deur gooi ik keihard dicht. Als ik een eindje verderop even stop draai ik me om. Ik zie dat Harry me al de hele weg heeft gevolgd. Hij loopt tien meter van me af. Zijn haar glanst mooi in het zonlicht, en zijn shirt valt perfect om zijn lichaam heen. Zoekend kijkt hij om zich heen, waarschijnlijk zoekt hij naar mij. Maar ik laat me niet kennen en doe alsof ik hem niet zie.
‘Stef!’ hoor ik hem roepen. Shit, hij ziet me. Ik wil weer weglopen, maar hij is veel sneller. Hij pakt me vast en begint me te zoenen. Ook al ben ik boos op hem, ik kan het niet laten hem terug te zoenen. Zijn warme, zachte lippen raken de mijne en hij bijt heel zachtjes op mijn lip. Zo zacht dat ik het bijna niet voel, maar toch voelt het fijn. Na een tijdje laat ik los en kijk ik hem weer boos aan.
‘Volgens mij heb jij wat uit te leggen,’ zeg ik vluchtig.
Harry kijkt zenuwachtig om zich heen, maar begint vervolgens met praten. ‘Kijk. Ik was ’s ochtends even naar de bakker. Toen ik onderweg was kwam ik Chloe tegen. Zij zag een fotograaf lopen, ik niet. Dat was voor haar het perfecte moment om wraak te nemen. Ze begon me te zoenen, maar ik stopte haar bijna meteen weer. Maar de fotograaf was te snel, ik zag al dat hij foto’s had gemaakt.’ Harry zucht. ‘Je weet toch dat ik jou zoiets nooit aan zou doen?’ zegt hij zachtjes, terwijl hij over mijn wang streelt.
Ik kijk hem minder boos aan. ‘Oké, ik geloof je.’ antwoord ik. ‘Nu ga ik Chloe weer even terugpakken,’ zeg ik, waarna ik hem begin te kussen.

Reacties:

1 2

1Diloveniall zei op 8 dec 2012 - 21:48:
Complimentt!
dat is het enige wat ik kan zeggen!

kusje

shania13 zei op 8 dec 2012 - 20:21:
@/.!&€/ chloe zoiets doenje toch niet!!
Maar wel weer heel mooi geschreven en ja tips heb ik niet omdat ik zelf geen goede schrijver ben haha

Xxxx