Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Die young.[End] » ~002
Die young.[End]
~002
Ik liep door de school heen.
Het was er koud en kil.
De lessen waar saai en ik viel steeds bijna in slaap.
Eindelijk had ik de les waar ik al de hele dag naar uitgekeken had.
Muziekles.
Ik had me verbaasd dat deze les werd gegeven. En had me afgevraagd wat voor een instrument we mochten spelen.
Het zou vast niet zo zijn zoals eerst, maar ik was allang blij dat het werd gegeven.
We liepen de kamer binnen.
In deze kamer was het anders.
Oude houten stoeltjes stonden op een rij.
We gingen zwijgend zitten.
'Which instrument do you play?' vroeg ik fluisterend aan Trina.
'We all play the same instrument, violin.' antwoordde ik.
Viool? Moest ik viool gaan spelen?
'Hello class. We have a new classmate if I don't mistaking.' zei de leraar, die net naar binnen kwam lopen.
Hij had een pak aan, was bijna kaal en had een dikke bril op.
'Hailey, isn't it?' vroeg hij.
'Yes sur.' antwoordde ik.
Cindy draaide met haar ogen. Bitch die ze was.
'Well I'm Professor Topin. Welcome to our school.' zei hij met een glimlach.
'Can you play a little violin?' vroeg hij terwijl hij terug liep naar het podium.
'I can play guitar, but I think that's different.' zei ik blozend.
'Yea that is different. Come on stage and let's look how you play it.'
Blozend liep ik naar voren en pakte ik de viool aan.
Ik had het 1 keer in mijn leven gedaan, maar ik wist niet precies meer hoe dat ging, ik was nog zo klein.
Voorzichtig legde ik de viool in mijn nek en begon ik te spelen.
Het klonk niet vreselijk.
'Wow! Hailey that's amazing!' zei Topin toen ik stopte met spelen.
Het lokaal begon te klappen.
Verlegen maakte ik een buiging.
'Okey class, take your violin and play the part we play last week. Hailey try to play with us okey?' vroeg hij van ons.
Ik knikte en liep terug naar mijn stoel.
We gingen allemaal staan en er werden hier en daar wat standaarden neergezet voor ondersteuning.
Ik kende de alle noten en speelde niet zo heel vals in vergelijking met de anderen.
Toen het stuk was afgelopen keken ze allemaal naar mij.
'You're naar amazing!' fluisterde Trina in mijn oor.
'Thanks.' zei ik blozend.
'Well Hailey, I didn't expected that!' zei Topin.
'You're realy good!' zei hij enthousiast.
'Thanks' zei ik nog eens blozend.
'Let's play it agian class.' zei Topin.
We deden het nog een keer, en nog een keer.
Tot ik alle noten uit mijn hoofd kende.
De bel verstoorde ons spel.
'Owh, Class, it's already over now. I'll see you tomorrow.' zei Topin teleurgesteld.
Eigenlijk was ik ook een beetje teleurgesteld, het was de enige les die ik echt leuk had gevonden.
Ik liep teleurgesteld het lokaal uit.
'You like this huh?' vroeg Trina glimlachend.
'Yea, I love to play an instrument.' gaf ik toe.
'But, you're realy very good.' herhaalde ze nog eens.
'Thank you.' zei ik glimlachend.
'But, don't you play another instrument? No piano, ore guitar?' vroeg ik.
'No, just violin.' antwoordde ze terwijl we terug naar het tehuis liepen.
'But, isn't that boring?' vroeg ik verbaasd.
'Yes, but we don't have anything to say about it, so we play it and act like we love it.' legde ze uit.
'I hate it.' zuchtte ik.
'It's to classic, it's not exciting.' zei ik.
Ze lachte.
Ik voelde iets trillen in mijn broekzak.
Snel haalde ik mijn mobiel eruit en keek om me heen.
'A phone!? How do you get it?' vroeg ze geschrokken.
'Ssh.' suste ik haar en ik nam op.
'Hello?' vroeg ik.
'Hee! Englisch girl! Hoe is het daar in dat Engeland?'
Het was June, een van mijn beste vrienden in Nederland.
'Wacht.' antwoordde ik.
'It's a friend from Holland.' legde ik Trina uit zodat ze niet raar zou gaan op kijken als ik in mijn eigen taal zou gaan praten.
Ze knikte begrijpelijk.
'Hee June! Ja het is hier wel oke. Ik vind het huis echt verschikkelijk, en mis jou en de rest. Maar verder is het wel oke.' zei ik.
June lachte aan de andere kant van de telefoon.
'Zeg ik belde je om te vragen of je zin hebt om zaterdag met me mee te gaan naar een concert.' zei June.
'Een concert?' vroeg ik verbaasd.
'Het is een verjaardagscadeautje voor mijn zusje, ik ga samen met haar en mijn moeder, en ik mocht jou meenemen. Het is in Londen, dus je hoeft niet naar me toe te komen.' legde ze uit.
'Lijkt me geweldig, ik weet alleen niet 100% zeker of ik kan komen, ik mag niet eens met je bellen, eigenlijk. Ze zijn nogal streng dus ik zie wel. Hoe laat en waar moet ik zijn?' vroeg ik.
' Rond 8 uur begint het, dus ik denk dat 7 uur fijn zal zijn.' zei ze.
'Als ik er om kwart voor 7 nog niet ben dan kom ik niet oke'?' zei ze.
'Is goed, ik hoop echt dat je komt, ik heb geen zin om in mijn eentje naast mijn gillende zusje te staan.' zei ze.
Ik lachte.
'Nou ik zal mijn best doen.' zei ik half lachend.
'Dan zie ik je zaterdag, doei doei!'
Ze hing op.
Lachend stopte ik mijn telefoon weer terug in mijn zak.
'What was that?' vroeg Trina terwijl we het tehuis binnenlopen.
'It was my friend June, she goes to a concert at saturday, so she ask me if I come with her.' legde ik haar ouot.
'But, you can't go to a concert! Miss Wuterson will kill you Hailey!' maakte ze me duidelijk.
'I know, but if she don't know about it.' zei ik met een geheimzinnig lachje.
'You want to escape?' vroeg ze verbaasd.
'Well, yea.' zei ik met een grijns.
'But if she discover it?' vroeg ze bang.
'She won't, if you don't tell it.' ik trok mijn wenkbrauwen op alsof ik het aan haar vroeg.
'I won't tell anything.' zuchtte ze.
'Thanks Trina.' ik omhelsde haar.
'Be carefull, please.' zei ze me.
Dat zou ik doen, ik zou voorzichtig doen...
Reacties:
leuk verhaal! wil je me een melding geven bij het volgende hoofdstuk? ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat
Whaha grapje. Ik lees wel verder ;33
Zat ik lekker in t verhaal, begeeft mn wifi t omg. Ik ga nu verderr
godman loopt ook mn telefoon nog vaat maar nu kan ik mijn mening gevennn. I loveee this my sister ! Trina is zo lieflijk en erg bezorgd, leuke karaktereigrnwchappen en dat concert mwhhhhhhhhhhh. I feel the looOOoOOoooOOvee.
Nu ga j echt slapen omg het is half 2 lol xdd
fijne kerst ! (: xx