Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Back for you. » Vijf
Back for you.
Vijf
Louis POV
Ik wist dat iedereen nu zo ongeveer bij Ellis moest zijn, en ik wist ook dat ze gek werd van het idee dat ze niet wist waar ik was. En van het feit dat ik mijn telefoon niet opnam.
Ik liep naar Opium, een of andere club waar ze blijkbaar vaker kwamen. Ramon had gezegd dat daarvoor een volleybalveldje was, daar kon ik wel wachten. Er was een kampvuurplaats in de buurt en die zou ik wel vinden. Hij had me de weg uitgelegd die middag in het hotel, hij had het zelfs uitgetekend op de kaart en met die kaart liep ik nu door Barcelona. Ik vervloekte mijn richtingsgevoel.
Ramon had vanmiddag gezegd dat ze rond 11 uur bij Opium zouden zijn en een blik op mijn horloge leerde mij dat het nu al kwart voor 11 was. Een blik op de kaart leerde mij dat ik geen flauw idee had waar ik zat en mijn verstand wist dat ik het niet meer ging vinden ook. Ik stopte de kaart in mijn broekzak en stak mijn hand op. Ik gaf het op, ik nam de taxi.
Om 5 voor 11 zat ik rond het kampvuur, met gitaar. Het vuur was gelukkig al aan, dat had een of andere security man gedaan die Ramon ook kende.
Ik tokkelde wat op de gitaar en hoorde stemmen in de verte. Ik glimlachte om Ellis haar stem, die echt heel verward klonk. Ik wist niet wat de jongens haar wijsgemaakt hadden, ze geloofde er hoe dan ook niks van maar toch kon ze niet plaatsen waar ik was.
2 Minuten later zag ik haar aan komen lopen, ze had een zwart jurkje aan en ze zag er nog mooier uit dan de laatste keer dat ik haar had gezien. Ik merkte hoe Ramon haar het strand op loodste en zag aan haar houding dat ze verwacht had de club in te gaan.
Ellis POV
Ramon duwde me zo ongeveer het strand op en ik keek hem verbaasd aan.
‘Opium is daar. Dat weet je’
Ik wees naar de club, die aan onze rechterhand lag. Hij knikte en wees naar het kampvuur, waar iemand gitaar zat te spelen. Ik kneep mijn ogen dicht, hoorde de gitaar en herkende little things er in. Een nieuw nummer van ze wat ik wel eens gehoord had als ik facetimde en ze aan het repeteren, zingen of schrijven waren.
Ik trapte mijn hakken uit, zag 6 mensen breed lachend naar me kijken en rende naar het kampvuur toe. Ik zag hoe Louis de gitaar weglegde, hoe hij opstond en zijn armen opende. Naar mijn idee sprong ik er zo ongeveer in én was het een wonder dat hij niet omviel met het gewicht wat hij tegen zich aan kreeg.
Ik zoende hem, voelde hoe hij mij nog steviger tegen zich aantrok en hoe hij glimlachte.
‘Happy one year anniversary’
Ik glimlachte, oké hij was het dus toch niet vergeten.
En ik wist dat ik mezelf had voorgenomen om heel boos op hem te worden, maar ik kon het niet. En het was ook niet nodig, hij was er nu en dat was goed. Alles was perfect op dit moment en ik wenste dat alles nog heel lang zo zou blijven.
Reacties:
Aawwhh.
Mag ik een melding als je verder gaat? ik wil je verhaal echt heel graag blijven volgen
Kusje
Supper mooi verhaal echt waar BEN JALOERS geintje
Mischien een klein beetje
Maar mag ik een melding bij het volgende hoofdstuk???
Xxx
AAAAAAWWWWWWHHHHHHH!!!!!!
Dat is zo lief!!!