Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Back for you. » Tien :)
Back for you.
Tien :)
Louis POV
Nadat ik opgehangen had werd ik gedwongen uit bed te komen. Helaas.
Harry was al aangekleed, wat trouwens een wonder was, en zat op de bank te wachten tot ik klaar zou zijn.
Ik liep naar de badkamer, nam snel een douche en kleedde me daarna aan. De moeite om mijn haar te doen nam ik niet echt. Ik zorgde dat het droog was en dat het zat zoals het hoorde te zitten. De rest zouden ze bij de styling wel doen. Stomme shoot.
20 Minuten later kwam ik de badkamer uit. De deur van het appartement stond open en ik zag Liam net binnen komen lopen.
Die ziet er ook niet uit
'Goed geslapen?'
Hij knikte.
Nee dus
Het wachten was op Zayn, maar die was vaker te laat dus dat was geen ramp. Plus we hadden nog 10 minuten.
Applaus voor Louis, helemaal op tijd klaar
'Lou, is er eten hier?'
Ik keek naar Niall en gebaarde dat hij maar in de koelkast moest kijken. Hij stond op en liep weg.
Zayn kwam binnen lopen, we waren compleet.
Trouwens, we woonden met zijn vijven in een appartementencomplex. Heel simpel, 2 hoog en een garage. Op iedere verdieping waren dan 2 'huizen', wel zo makkelijk. Kamer nummer 6 was voor gasten, als we die hadden. Meestal stond hij gewoon leeg.
'Jongens, we gaan'
Paul kondigde zich aan door gewoon heel hard te roepen. Dat was ook een manier ja. Zuchtend stond ik op, nou dan die shoot maar.
4 Uur later was het alweer voorbij. Het was best meegevallen, de foto's waren goed gelukt. Gelukkig.
Ik pingde er 1 naar Ellis, ik vond m zelf best mooi.
'Zullen we de stad in gaan? Even kijken in t park?'
Nee, het is koud. Stom idee Zayn
'Oké. Maar dan wil ik daarna iets warms'
Ik kreeg een stomp tegen mijn bovenarm.
We wandelde richting het park, wat hysterisch gegil van meiden opleverde.
God, hou je bek. Wij zijn het maar, dat is niet speciaal
Een half uur lang namen we de tijd voor foto's en handtekeningen. Vond ik best goed van ons.
Daarna vervolgde we, zonder fans, onze weg naar het park. En zoals verwacht was er niks te doen, het was gewoon koud.
'Warmte dus'
Zeg ja. Zeg ja. Zeg ja. Alsjeblieft zeg ja.
'Warmte'
Ik grijnsde. Binnen 5 minuten waren we weer binnen, dat viel niet tegen.
Ellis; Wauw, wat heb ik toch een moooi vriendje ^^
Louis; Haha slijmbal. Wí¡t heb je nodig?
Ellis; Liefde, heel veel. Van jou. Ik mis je.
Ellis; Trouwens Lou, kijk wat ik heb!
Ze stuurde een foto en ik kon totaal niet zien wat het was. Snel accepteerde ik het en zag hoe de foto verzonden werd, ik opende hem.
Het was een voet, Ellis haar voet zo te zien. Met zwarte letters stond er para siempre op. Ze had hem, eindelijk. Dit wilde ze al zo lang.
Louis; Wauw, eindelijk! Mooi lief!
Ellis; Niet zo mooi als dat jij bent
Louis; Slijmbal.
Ellis; Haha, je weet dat je van me houdt.
Louis; Doe ik ook. En nu ga ik mn huis redden, ze breken het af. Ik bel je vanavond! Veel plezier bij je familie lief, doe ze de groetjes.
Ellis; Haha arm ventje, ga maar snel je huisje redden ja. Zal ik doen! Jij ook daar, tot vanavond. Kus.
Ellis POV
Ik zat op de bank bij opa en oma, die overigens een kwartier bewonderend naar de tatoeage hadden zitten kijken. Lieve mensen.
Mijn oom en tante waren ondertussen ook binnen gekomen en ik vertelde ze over Barcelona. Verder ging het, zoals gewoonlijk, over niets.
We aten soep, van opa. Opa maakte de beste soep van de hele wereld. En de lekkerste.
Om half 9 gingen we naar huis, we waren er lang genoeg geweest. De rit naar huis duurde nog een uur, die we vulden met een spel wat we altijd speelde. Gewoon zo snel mogelijk het nummer raden, niet zo moeilijk.
Louis belde en Eva, mijn nichtje, griste de telefoon uit mijn handen. Ze was dol op Louis. Op de rest van de jongens ook trouwens. En Harry vond ze té leuk. Uiteraard.
Ik schoot in de lach en hoorde hoe verbaasd Louis klonk toen Eva opnam. Ik hoorde dat ze praten over vrijwel niks. Hij vroeg naar Harry en haar, dat was nieuw voor me.
'Eef, mag ik mn telefoon?'
Ik stak mijn hand uit en ze legde hem er in, na uitgebreid gedag te hebben gezegd tegen Louis.
Het gesprek met Louis duurde een half uur, toen kwam Zayn de kamer binnen stormen en gingen ze eten. Ik glimlachte. Ik miste de jongens als ik daar niet was.
Eenmaal thuis plofte ik op de bank. Lekker op zondagavond reportage kijken terwijl ik ondertussen aan het skypen was met Ramon. Ik miste Barcelona.
Om 12 uur besloot ik dat het genoeg was geweest, reportage was ook afgelopen. Ik poetste mijn tanden, trok een pyjama aan en ging naar bed.
Maandag was een vrij zinloze dag. Ik was bij Rosa geweest, met haar en Jordy wat gaan drinken en had de bus terug naar huis gepakt. Morgen weer lekker naar Breda, kijken hoe het met mijn huisje was. Donderdag begon school weer.
De volgende morgen werd ik wakker van Kiwi die miauwde. Ik liet hem binnen en hoorde mama de trap op komen.
'He schatje, heb je lekker geslapen?'
Ik knikte slaperig en ze kwam op het bed zitten.
'He Ellis, ik moet je wat vertellen'
Ze kreeg die ernstige blik in haar ogen die ze altijd kreeg wanneer dingen serieus waren.
Ik keek haar vragend aan.
'Je weet toch dat Juan eerst naar Nederland wilde komen?'
Ik knikte. Dat was vorig jaar de bedoeling geweest, maar door de crisis kon het niet ofzo. Ik had het niet gevolgd.
'Nou. Ik heb een baan gevonden, voor een half jaar. In Barcelona, als juf gewoon'
Ik knikte, ik bevatte het niet.
'Dus?'
Ze keek ongemakkelijk, alsof ze het moeilijk vond dit te zeggen.
'Ik ga naar Barcelona, in eerste instantie voor een half jaar. Maar misschien blijf ik wel langer.'
Ik knipperde vier keer met mijn ogen en moest drie keer slikken voor ik snapte wat ze zei.
'Je gaat wí¡t?!?'
Reacties:
Shittie, nu weet ik niet of het goed nieuws is of niet!
Schrijf snel verder, en verlos me uit mijn lijden
Wow!!! Snel verder! Ik wil weten wat er gaat gebeuren! Dit is echt een leuk verhaal!!!!!