Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Die young.[End] » ~004
Die young.[End]
~004
Voorzichtig deed ik de deur van het tehuis open. Gelukkig was hij open.
Er was niemand in de gang, het was da ook nog vroeg, en het was zondag, misschien betekende dat hier ook uitslaap dag.
Zachtjes deed ik de deur ook weer dicht.
Hopelijk had niemand de zachte klik gehoord die de deur had gemaakt.
Ik draaide me zuchtend om en was van plan om naar boven te lopen.
'Well Well. If it isn't it Hailey.' zei Miss Wuterson boos.
Ze stond met haar armen over elkaar en tikte zachtjes met haar voet op de grond.
Ik keek blozend naar mijn schoenen.
'I'll hope that you enjoy the concert.' zei ze.
Hoe wist ze daar nou weer van?
Een grijnzende Cindy kwam achter Miss Wuterson vandaan.
Vuil keek ik haar aan. Dat kreng had bast gehoord wat ik tegen Trina had gezegd.
'You understand you'll in big trouble young lady!' zei ze Miss Wuterson streng.
'Yes Miss.' antwoordde ik.
'Come with me now.' zei ze.
Ineens voelde ik me heel misselijk. Nog niet eens een week in mijn nieuwe huis en nu al problemen, het was niet ideaal, maar het was gebeurd.
En het was de moeite waard geweest....
Ik dacht terug aan Louis, wat was hij toch perfect. En onbereikbaar.
Hij was eenmaal gelukkig met Eleanor en dat zou hij blijven.
Voorzichtig ging ik in de bureaustoel zitten en keek ik beschamend naar de grond.
'Shame you! You been only a week in this house and you break the rules already?' begon ze boos naar me te roepen.
'I'm sorry, I know it's wrong.' fluisterde ik.
'You'll pay for this Hailey.' waarschuwde ze me met een strenge stem.
Zeg dan wat ik moet doen! Dacht ik geirriteerd
'You will swap the whole floor and help the kitchengirl to cook dinner.' zei ze alsof het niks was.
Ik voelde me alleen nog maar zieker door te bedenken hoe groot het gebouw was.
Kleine witte vlekjes liepen voor mijn ogen te dansen, alsof ze me wouden pesten. Boos knipperde ik met mijn ogen zodat ze verdwenen.
'Go and start with the livingroom.' beval ze me.
Ik stond op, knikte en liep weg Even stond ik stil en ademde ik diep in en uit om mijn balans terug te vinden.
'Hurry up! Everything must be clean!' riep ze achter me aan.
Zuchtend liep ik naar de bezemkast en haalde ik er emmer en dwijl uit.
Ik liep naar de keuken en vulde mijn emmer met heet water en wat sop.
Eigenlijk viel mijn straf nog wel mee, voor wat ik had gedaan.
Met tegenzin liep ik met de emmer naar de woonkamer waar ik begon met dwijlen. Alle meisjes keken me verbaasd aan.
Trina stond op en liep naar me toe.
'Was she mad?' vroeg ze fluisterend.
Ik haalde mijn schouders op.
'TRINA!Don't speak with her.' zei Wuterson boos.
Geschrokt rende Trina terug naar de andere meisjes.
'She has a punishment.because she was to a concert last night, which is against the rules.' legde ze uit.
Cindy grijnsde zelfvoldaan.
Met mijn hoofd op de grond gericht ging ik verder met dwijlen.
De stem van miss Wuterson verdween op de achtergrond en ik probeerde me niet te concentreren op mijn misselijk en duizeligheid.
Ik wist niet precies waarom ik me zo voelde, ik ad niks gegeten, behalve dat van gisteravond maar was nu wel verteerd.
Ik had ook niks gegeten vanochtend, daar laf het waarschijnlijk ook een beetje aan.
Ik werd vaak misselijk als ik niks at, misselijk van de honger.
De middag was lang, maar uiteindelijk ging hij over en had ik alles gedaan.
'Good job.' zei miss Wuterson bij het zien van de gang die glimde.
De witte vlekjes voor mijn ogen speelde een spelletje met me, ik irriteerde me er dood aan.
'Go to the kitchen now and help Shopia.' beval ze.
Ik zuchtte.
'Now!' zei ze streng.
'Sorry.' mompelde ik en ik liep naar de kast om dwijl en emmer op te ruimen. Daarna snelde ik naar de keuken.
Doordat ik u tussen alle dampende etenswaren stond voelde me nog misselijker dan dat ik al was.
'Are you okey Hailey? You look sick.' vroeg Shopia. Ik knikte.
'I'm alright.' antwoordde ik en ik glimlachte even.
'If you don't you can sit down for a moment you know. I'm not sow angry as miss Wuterson.' ze glimlachte.
'Can you put the salt in the soup? I'll cut the carrot.' zei ze.
Ik knikte en pakte de zout om het vervolgens door de soep te strooien. Langzaam roerde ik door de nog net niet klaare soep. Alleen de wortel miste.
Plotseling voelde ik me zo misselijk, dat ik zo snel als ik kon naar de wc rende.
Het hoofd van Shopia keek om de hoek.
'I knew you were'nt okey. Come sit down.' zei ze en ze begelijde me naar de stoel. Ze gaf me een glaasje water.
'I'm okey thank Shopia.' ik wou het glaasje water weer op tafel zetten en opstaan, maar ze duwde me weer terug.
'Sit down for a moment. Do you eat something today?' vroeg ze.
Ik schudde mijn hoofd.
'You must eat something.' zei ze geschrokt. Ze liep naar een kastje dat op slot zat. Ze opende hem en pakte er iets uit.
Ze liep terug en gaf het aan mij.
'Here eat it.' beval ze.
Het was een chocolade reep.
Voorzichtig pakte ik het aan en haalde ik de wikkel eraf.
Ik keek haar vragend aan.
'You need it.' zei ze glimlachend.
Voorzichtig nam ik een hap.
De heerlijk melkchocolade smolt op mijn tong, ik had nog nooit zoiets lekkers geproefd.
'It's a secret, please don't tell it to miss Wuterson. She will fired me.' smeekte ze.
'Are you mad? You helped me! And I say nothing.' zei ik en ik nam nog een hap.
Shopia liep terug naar de soep en ging verder met het eten.
'If I can help you with something...' bood ik nog aan, maar ze schudde haar hoofd.
'You've been buzy enough for today.' zei ze.
Ik glimlachte en nam nog een hap.
'If you need some more candy you can always aks me.' zei ze.
'Oh Shopia, you're sow sweet. Why do you work here?' vroeg ik.
Ze was een tijdje stil.
'You can tell me I don't say anything to nobody!' verzekerde ik haar.
Ze zuchtte.
'My mother put me in here, but when I get here. I was young and I make to much trouble. So mis Wutersun say I may stay but as a servant maid. Dow I day yea because my mother is a little bit to buzy and I don't wan't to step into her way.' legde ze uit terwijl ze de wortel in de soep gooide.
'That sound as my.' zuchtte ik.
'Not as you.' ik keek haar aan.
Nu pas iel me op dat ze ongeveer even oud als mij was. Ik zag het verdriet in haar ogen.
'I'm sorry. I don't want to hurt you.' zei ik en ik keek schuldig naar mijn water dat ik nu in mijn handen had genomen.
'You don't have to apolliced.' zei ze en ze ging verder met de soep.
'We go to serve our food.' zei ze en ze pakte met een glimlach de pan vast.
We deelden de soep uit en ik mocht erbij aan tafel zitten. Mijn dienst zat erop.
Ik vond Shopia aardig en hoopte dat ik haar vaker zou zien.
Na het eten -waar Cindy steeds van gekokhalst had omdat het mede door mij was gemaakt- kroop ik gelijk in bed. Trina keek verbaasd toen ik me in bed nestelde.
'Are you going to sleep already?' vroeg ze verbaasd.
'Yes, I'm sick.' antwoordde ik.
'Sick? How do you feel then?' vroeg ze en ze ging bij me op bed zitten.
'Sick.' antwoordde ik kortaf en ik draaide me om zodat ik liet zien dat ik geen zin had om te praten.
'Okey. But, tommorrow you'll tell me everything about the concert.' zei ze en ze ging aan het bureau zitten om met haar huiswerk voor morgen bezig te gaan. Eigenlijk moest ik ook nog bezig, maar ik wou gewoon in bed blijven liggen. Helaas zou Miss Wuterson dit nooit goedkeuren.
Langzaam maar zeker viel ik in een heerlijke droomloze slaap.
Ik hoop echt op een vriendschap tussen die kokkin en het meisje