Hoofdcategorieën
Home » One Direction » destiny » ~02
destiny
~02
Zwijgend liepen Sophia en ik achter de man aan, hij bracht ons naar een donker kamertje.
De man zei dat we konden gaan zitten op de 2 stoelen voor het bureautje.
Ik probeerde rond te kijken in de donkere kamer, ik pakte ondertussen Sophia’s hand, die helemaal aan het trillen was.
‘’Zo dit zijn dus de dames?’’ vroeg de man aan de medewerkster.
‘’Ja klopt, deze 2 zijn het’’
De man deed de lichtknop aan en ineens was de hele kamer verlicht, het licht scheen ons fel in de ogen dus deden we onze hand voor onze ogen.
Bang keken we naar de man die nog al nors keek.
‘’Dames’’ begon hij.’’ Weten jullie waarom jullie hier zijn?’’
‘’Nee echt niet’’ zeiden we bijna huilend.
Ineens begon de man te glimlachen ’’Gefeliciteerd meiden, jullie waren de 10.000 ste kopers van de take me home cd!’’
‘’Huh?’’ Niet begrijpend keken Sophia en ik elkaar aan.
‘’wacht jullie weten niets van de actie he’’ vroeg de man.
We keken elkaar aan en schudde onze hoofden.
‘’Ik zal me eerst even voorstellen’’ zei de man. ‘’ Ik heet Peter Wellen, ik ben de filliaalmanager van de FreeRecordShop, maar wie zijn jullie?’’
‘’Ik heet Mackenzie Johnson en dit is Sophia Linders’’ is wat ik uit wist te brengen.
‘’Nou’’ begon Peter,’’ In dit filiaal was er een bijzondere prijs voor de 10.000ste koper van die cd’’ hij wees naar mijn cd, die ik in mijn handen had.
‘’’Maar wat is die bijzondere prijs dan?’’ vroeg Sophia.
‘’soooph.. rustig aan jij’’ siste ik.
Peter begon te lachen ‘’ een dametje die niet kan wachten!’’
‘’Maar goed , ik zal het jullie vertellen, zoals jullie misschien wel weten hebben ze een tour aangekondigd en nou mochten wij 4 kaartjes weggeven voor een concert in Nederland!’’
Met open mond keken we elkaar en Peter aan.
‘’Is dit een grap ofzo?’’ vroeg ik.
‘’Ja, waar is die verborgen camera?’’ vulde Sophia me aan.
‘’Dit is serieus’’ zei de medewerkster die er ook nog steeds stond.
‘’Hier is wat water om even na te denken’’ Peter gaf ons allebei een bekertje.
‘’Zouden jullie hier jullie gegevens op kunnen schrijven?’’ vroeg de medewerkster die Liz bleek te heten.
We schreven onze gegevens op en we kregen een formulier in onze handen gedrukt met de informatie over wat ons net was overkomen.
‘’zouden jullie die aan jullie ouders willen geven’’ zei Peter.
‘’Mogen we misschien een foto van jullie maken bij dat bord?’’ Liz wees met een camera naar het one direction bord.
‘’Tuurlijk!’’ Nog een beetje verbaasd stonden we op om naar het bord te lopen.
Toen we de foto maakten voelde ik ineens een arm om me heen.
Ik draaide me om en ik keek in de mooiste groene ogen die ik ooit had gezien.
Reacties:
Yeeeeyyy, ze gaan iemand van hun ontmoeten!
En dan worden ze verliefd en dat wordt leukkk!
Mag ik een melding bij het volgende hoofdstuk?
Hahaha stel je voor dat dit je ooit overkomt...