FanFic.nl

Die young.[End]

~006

Ik was nog nooit zo zenuwachtig geweest voor iets.
'What if I lose?' vroeg ik bang aan Trina die samen met mij backstage stond te wachten.
'You don't lose! Stop saying that! It's annoying.' zei ze geirriteerd.
'Sorry. I'm just so nervous.' zei ik terwijl ik een blik wierp op het publiek, die ongeduldig op de volgende act wachtte.
'Okey people. We going through with the talentshow. Applause for our next candidate Cindy.' kondigde de presentator aan.
Het enige wat mee moest zitten was dat het echt Cindy was die ik had horen zingen in de douche.
Cindy kwam het podium op met 3 achtergrond zangeressen en ze knikte even arrogant naar de dj backstage, die de plaat opzette.
Het deuntje kwam me akelig bekend voor en even stond ik stijf aan de grond genageld.
'Hail? Are you okey?' vroeg Trina toen ze me zag staan.
'Trina...' begon ik. Cindy zong vrolijk door.
'Uh. Yes Hailey?' vroeg Trina bezorgt.
'That song. That's my song.' zei ik geschrokt.
Even was het stil, of naja. Trina en ik zeiden niks meer tegen elkaar. Cindy zong vrolijk verder. Mijn liedje. Het liedje waar ik maanden lang aan gerepeteerd had.
'Well. What we do now?' vroeg Trina uiteindelijk.
'I don't know...' zuchtte ik.
'Sing another song!' stelde Trina.
'Which song?' vroeg ik. Paniek borrelde bij me op en ik had even geen idee wat ik zou moeten gaan zingen. Ik kon ook niet doelloos op het podium blijven staan, dan zouden ze me diskwalificeren.'
'Sing Rolling in the deep.' stelde Trina nogmaals voor.
Ik keek haar verbaasd aan.
'You sing it freaking good Hailey!' zei ze.
Ik schudde me hoofd.
'Please!?' Trina keek me met puppy ogen aan. Twijfelend keek ik ernaar.
'Okey. I'll sing it.' gaf ik uiteindelijk toe.
'Yes!' zei ze.
Cindy liep arrogant het podium af.
'Bitch.' mompelde ik.
Na wat andere kandidaten was ik aan de beurt. Ik had me nog nooit zo zenuwachtig voor iets gevoeld.
'You can do it.' zei Trina vrolijk en ze gaf me een knuffel.
'Thank you Hailey.' zuchtte ik. Ik pakte de microfoon aan en liep het podium op. Duizenden mensen keken nu naar me.
De muziek begon te spelen en ik haalde voor de laatste keer diep adem. Daarna begon ik op de muziek te zingen, wat aardig klonk.
Maar voor mijn gevoel ging het slechter naarmate het liedje verder ging. Uiteindelijk was het liedje afgelopen. Heel het publiek ging uit zijn dak.
Ik maakte een korte buiging en liep snel het podium af.
'You were amazing!' zei Trina enthousiast.
'Thank you.' zei ik. Mijn wangen liepen rood aan.
'No you were seriously fantastic!' zei ze nog eens.
'Thank you Trina but I must go now.' zei ik gehaast. De talentenshow was toch al afgelopen, over een kwartier zouden de stemmen geteld zijn en zouden ze een winnaar kiezen.
Mijn moeder was hier nu toch, dus het leek me het perfecte moment om het te vertellen.
'Mam!' zei ik vrolijk toen ik haar zag en ik viel in haar armen.
'Lieverd, je was geweldig.' zei ze vrolijk.
Ik glimlachte naar haar.
'Kun je even meekomen naar een plek die niet zo luidruchtig is?' vroeg ik.
Moeder keek me verbaasd aan.
'Ik moet je iets vertellen mam.' zei ik om haar meer duidelijkheid te geven.
Ze keek serieus naar me. Ik keek smekend terug.
Ze liep
samen met me naar buiten, waar echt niemand was. Het was al donker en enkel de lantaarnpaal gaf ons de mogelijkheid om elkaar te zien.
'Mam, ik wil niet dat je schrikt oke?' vroeg ik.
Ze knikte.
'Nou, ik...' het was moeilijker om het haar te vertellen dan ik had gedacht.
'Vertel het maar meisje.' zei ze en ze schoof mijn stijle haren achter mijn oor.
Ik haalde eens diep adem en kneep mijn ogen dicht.
'Ik ben zwanger, denk ik.' zei ik, met mijn adem half ingehouden.
Het was een tijdje stil. Ik weet niet hoelang we er stonden, maar ik hoorde soms een auto langsrijden, waarschijnlijk omdat het ook al bijna afgelopen was.
'Hailey...' zei mijn moeder uiteindelijk stotterend. Toen pas deed ik mijn ogen open.
'Lieverd toch.' zei ze en ze sloeg haar armen om me heen. Het boeide me even niks of Cindy gewonnen had of ik, of geen van beiden, dit was belangrijker.
'Ben je boos?' vroeg ik gespannen.
'Nee natuurlijk niet. En ik zal altijd achter jouw keuze staan lieverd.' zei ze. Dat stelde me wat gerust.
'Weet je ook hoelang, en van wie?' vroeg ze.
Natuurlijk, dat was stom. Als ik mijn moeder zou vertellen van wie zou ze helemaal door het lint gaan. Als journaliste. Dan zaten Louis en ik in de problemen.
'4 maanden, en nee.' zei ik.
'4 maanden!? Hailey hoelang heb je gewacht om me dit te vertellen?' ze duwde me van haar af en keek me bezorgt aan.
'Eigenlijk, ben ik er ook nog niet zo heel lang achter.' gaf ik toe.
'En wat wil je eigenlijk?' vroeg ze.
'Ik wil het houden, vooral omdat ik al zo ver ben.' zei ik.
Moeder nam me weer in haar armen.
'Natuurlijk lieverd ik hou van je.' zei ze en gaf een kusje op mijn voorhoofd.
'Maar ga je nu mee naar binnen? De uitslag komt zo denk ik.' Ik glimlachte en knikte. Samen liepen we naar binnen.
'Ik hou van je mam.' zei ik.
Moeder glimlachte.
'Okey. It's time to announce the winner.' de presentator was weer op het podium gekomen. Moeder sloeg een arm om me heen en hield me stevig vast.
'And the winner is...' begon hij. Gespannen keek ik naar het podium. Ik wist dat Cindy net zo stond.
'HAILEY RAIDEN'
Even stond ik geschrokt.
'Loop naar het podium schat.' fluisterde mijn moeder in mijn oor. Waardoor ik mijn eerste stappen richting het podium zette, nog steeds geschrokt.
'Congratulations' zei de presentator en hij gaf me de beter. Er hing een envelop aan, waar waarschijnlijk een geldprijs.
'How do you feel?' vroeg hij.
Eigenlijk voelde ik me helemaal niet gelukkig. Ziek zelfs. Maar dat zei ik niet.
'Thank you for voting.' zei ik half geschrokt.
Het publiek gaf nog eens applaus en toen mocht ik -eindelijk- het podium af.
'OMG HAILEY! You've win!Do yu know what that mean?' Trina was gillend naar me toen gerend.
'Well?' vroeg ik wat ongeintereseerd.
'YOU WIN HAILEY! CINDY LOOSE!' maakte ze me nog eens duidelijk.
'Owh yea. Cindy.' zei ik wat kortaf.
'What's wrong with you?' vroeg ze verbaasd.
'Nothing.' zei ik nog eens kortaf.
'Yes there is something wrong with you, you're so nervous.' zei ze een beetje geirriteerd.
'Sorry. You are Hailey Raiden?' Verbaasd draaide ik me om en ik stond oog in oog met het gezicht dat ik al 100x op de tv had gezien.
De Simon Cowell stond voor mijn neus.
'Uh. Yea.' zei ik verbaasd.
'Congratulations with your victory.' zei Simon en hij glimlachte vriendelijk naar me.
'Uh. Thank you.' zei ik nog steeds verbaasd.
'I think you wanna know why I'm here?' vroeg Simon lachend.
'Uh. Yea, actually.' zei ik half lachend, wat redelijk genant was.
'Well. I want to ask you if you want to come over with me and have some talk about you're amazing voiche.' zei hij.
Ik keek hem verbaasd aan.
'What do you think about tomorrow at 3 PM?On Londen Studio. Do you know where that is?' vroeg hij gelijk erna.
'Uh yea. That will be... great.' zei ik verbaasd.
'Okey. See you tomorrow.' zei hij en hij liep weer weg.
'Was that...' begon Trina.
'Yes. That was Simon Cowell.' zei ik zelf nog half in shock.
'I don't uderstand what's happend.' zei ik in shock.
'Well THE Simon Colwell asked you of you will come over at THE Londen studio.' legde Trina me nog even uit.
'Woow.' antwoordde ik.
'Sweetheart. What happend?' vroeg moeder die eraan kwam lopen.
'Simon ask me of I want to come over in Londen Studio tomorrow at 3 PM.' zei ik. Moeder keek me vragend aan.
'Trina can I steal her for you for a miniut?' vroeg me moeder beleefd aan Trina.
'Yes of course.' antwoordde ze. Bij dat antwoord greep mijn moeder mijn hand en sleurde me opnieuw naar buiten.
'Wat denk je wel niet Hailey?' vroeg ze boos aan me.
'Wat ik denk? Ik denk dat hij mijn toekomst gaat veranderen.' zei ik opgewonden.
'Hailey! Je hebt me net verteld dat je zwanger bent. Kun je niet beter eerst even bezig zijn met je kindje?' vroeg ze.
'Maar mam. Als hij me een carriere aanbied, kan ik dat niet afwijzen snap je dat?' maakte ik haar duidelijk.
'Ik wil het niet hebben Hailey Raiden en daar is deze discussie mee gesloten.' zei ze en wou weer naar binnen lopen.
'JIJ GUNT MIJ OOK NIKS!' schreeuwde ik boos. Tranen stonden in mijn ogen.
'Ik ga morgen naar Londen Studio's. En als Simon me een baan aanbied zeg ik ja! Het maakt me niks uit van wat je denkt! Ik ben 16 mam! Oud genoeg om zelf dingen te beslissen, dat hoef jij niet meer voor me te doen!' tranen liepen over mijn wangen.
'Je kan kiezen Hailey.' zei ze.
'Hoe kan ik kiezen?' snikte ik hopeloos.
'Het maakt me niet uit hoe je het doet.' schreeuwde ze boos tegen me.
'Wat als ik het niet doe? Stop je me dan nog langer in dat rot huis? Je bent er toch nooit voor me! Het enige wat belangrijk is voor jou is je werk!' schreeuwde ik.
Moeder haar gezicht ging van boos naar bedroeft.
'Maar lieverd ik hou van je.' zei ze.
'Als je zoveel van me houd. Waarom laat je me dan in dat rot huis zitten? Waarom laat je me kiezen?' snikte ik.
'Hailey!Ze zorgen heel goed voor je, wil je elke dag alleen thuis blijven zitten?' vroeg ze boos.
'JA! JA DAT NOG LIEVER DAN NOG EEN DAG IN DIE GEVANGENIS!' schreeuwde ik.
'Ach doe normaal Hailey! Je hebt het daar hartstikke goed.' zei moeder.
'Jij weet niet hoe het daar is! En het ergste is dat je het niet eens door hebt!' schreeuwde ik boos.
Dat waren mijn laatste woorden voor haar. Ik had geen zin meer om ook maar iets tegen haar te zeggen.
Boos liep ik langs haar terug de zaal in.

Reacties: