FanFic.nl

Under the mistletoe - One Direction

Hoofdstuk 11

Sorry als de datums niet meer kloppen maar het gaat om het verhaal xd

{de nacht van 11 December 2012 op 12 December 2012}

POV Faye Horan

*mijn droom*

Ik sta langs de zee, het water klotst tegen de steiger en ik zie al mijn vrienden op de steiger naast me staan, we hebben lol. Maar dan word ik mee ineens hard mee getrokken de zee in. Ik gil en beweeg met mijn armen en benen om los te komen en roep naar mijn vrienden. Maar niemand doet iets om te helpen, ze lachen nog steeds. Daar ga ik dan... Ondertussen staan mijn vrienden met elkaar te praten en Harry en Louis wijzen lachend naar me.
Ik voel pijn, overal. Opeens zak ik weg in een zwart gat, langzaam verdwijnt alles om me heen en begint de wereld om me heen te draaien als een grote kolk. Ik probeer een punt in de gaten te houden maar alles gaat te snel om te zien. Ik raak nog meer in paniek dan ik was. Dan zie ik opeens mijn benen en armen niet meer, langzaam valt het kleine beetje beeld wat ik nog heb geheel weg. Nu zie ik niks meer, ik hoor na een poosje ook niks meer. Was dit het dan? Is dit nou doodgaan?

*einde van mijn droom*

Ik schrik wakker en als een reflex schiet ik overeind. Ik kalmeer mezelf door te zeggen dat het een droom was. Maar nog steeds ben ik nog niet helemaal ontspannen. Langzaam en zachtjes loop ik naar beneden om wat te gaan drinken. Ik bedenk me dat Harry er zou kunnen zijn maar het is nacht dus hij ligt vast al in bed. Ik vervolg mijn weg naar beneden en bedenk me dat een glas water me wel goed zal doen. Beneden aangekomen pak ik een glas uit de kast. Die laat ik langzaam vol lopen met water. Ik breng het glas naar mijn mond en ik drink het snel leeg. Ik wil weer naar boven lopen als ik ineens geluid uit de woonkamer hoor komen. Stil loop ik naar de deur en ik hoor iemand praten in zichzelf. Met mijn oor tegen de deur aan luister ik verder. Na een paar seconden weet ik al wie er in zichzelf praat, Harry

'Faye, geloof me alsjeblieft. Ik hou alleen van jou! Eergisteren ben ik naar Taylor toe gegaan om te zeggen dat die roddels over ons moesten stoppen. Zij was het er gelukkig ook mee eens want zij heeft een vriendje. Op het einde hebben we elkaar een knuffel gegeven van opluchting. Er is niks gebeurd tussen ons.' Zo blijft Harry het een poosje herhalen. Zou het echt waar zijn wat Harry zegt? Hij staat niet voor niets midden in de nacht te oefenen hoe hij het tegen mij zal gaan zeggen. Dat vind ik echt schattig.. Maar als het echt waar is wat hij zegt moet ik naar hem toe. Zachtjes doe ik de deur open. Harry kijkt verschrikt op en loopt langzaam naar me toe.

'Faye, heb je net gehoord wat ik zei?' Hij bloost en kijkt me in mijn ogen aan. 'Uh ja. Maar is dat echt waar?' Hij knikt en ik zie in zijn heldere groene ogen dat hij het echt meent. 'Hazz.. Het spijt me dat ik je niet geloofde.' 'Nee Faye, het spijt mij dat ik heb gelogen door te zeggen dat ik naar Louis en Eleanor zou gaan.' Ik glimlach zenuwachtig.

We hebben allebei fouten gemaakt. Ik denk dat we elkaar het maar moeten vergeven, dat is ook wat ik op dit moment het allerliefste wil. Maar zou hij nog wel verder met mij willen? Hij zei wel dat hij van me hield. Lang om na te denken heb ik niet want Harry verbeekt de stilte.

Hij gaat dichter bij me staan en fluistert in mijn oor; 'Wil je weer mijn meisje zijn?' Ik knik en geef hem zo'n sterke knuffel dat we allebei nauwelijks adem kunnen halen maar Harry is alles wat ik nodig heb om gelukkig te zijn. Harry is mijn steun en toeverlaat. Ik heb na dit alles wel ontdekt dat ik niet zonder hem kan.

~ Tijdsprong, weer up to date! ~

{th of December 2012, 11 o'clock}

POV Faye Horan

Iemand zoent mijn voorhoofd en wrijft langzaam over mijn rug wat me helemaal laat ontspannen. Dat kan maar een iemand zijn, Harry Styles. De jongen die ik na één dag weer mijn vriendje kan noemen. Ik draai me op mijn zij zodat ik Harry's gezicht kan zien. Meteen verschijnt er een grijns op zijn gezicht, ik weer zeker dat er ook een op mijn gezicht zit. Harry laat me gewoon stralen met de kleinste dingen die hij doet, een knipoog of een blik laar mijn hart al helemaal op hol slaan.

Het is goed dat ik hem heb vergeven, maar het leven bestaat uit geven en nemen. En vaak krijg je er iets heel moois voor terug. Zoals nu, iets mooiers dan dit had ik me niet kunnen wensen. Ik geloof dat ik de ware heb gevonden. Vroeger toen ik klein was droomde ik daar altijd al van, na Sam ben ik het vertrouwen daarin kwijtgeraakt, ik dacht echt voorgoed. Maar gelukkig heeft Harry me inlaten zien dat ware liefde echt bestaat. En Harry is zeker weten mijn ware. We weten ons overal doorheen te slaan. Zelfs de pers kan ons niet uit elkaar drijven, daar is onze liefde te sterk voor. Dat hebben we bereikt en moet je ons nu zien liggen. Starend naar elkaar. Ik kijk naar Harry's ogen, ze stralen zo... Ogen vind ik heel bijzonder aan mensen, iets speciaals, als iemand verdrietig of blij is zie ik het meteen. Je ogen stralen je emotie uit, je gevoel, je innerlijk. Je ogen zijn een soort boek, bij Niall is het voor mij zelfs een open boek. Maar ik ken hem al zo lang, ik ben met hem opgegroeid, hij is er altijd voor me. Met de breuk met Sam bijvoorbeeld. Hij is er dag en nacht voor me geweest. Hij heeft zelfs een week of langer bij me in bed geslapen omdat ik echt zo diep in de put zat. Achteraf ben ik blij dat Sam vreemd gegaan is, want anders was ik nooit achter echte ware liefde gekomen en had ik Harry niet ontmoet, of nouja, wel ontmoet maar het was waarschijnlijk ook niks meer geworden. Heeft Sam toch nog iets goeds gedaan. Dagenlang heb ik me zitten bedenken wat Sam goed heeft gedaan na de breuk. Want alles heeft uiteindelijk toch een positieve kant toch? Dat is hieruit wel gebleken. Harry heeft me zoveel leuke en goede dingen inlaten zien. Ik ben blij dat ik hem heb ontmoet en dat mijn ouders het besluit hadden genomen dat ik bij Niall moest gaan wonen voor minstens één halfjaar.

'Zullen we vandaag iets leuks gaan doen?' Harry kijkt me vragend aan. Ik knik enthousiast. Het is nu weer een poosje geleden en ik heb er wel weer zin in! Samen met Harry natuurlijk.. Wat wil hij eigenlijk samen gaan doen? 'Wat wil je doen liefje?' Ik denk na maar weet even niks leuks te bedenken. Harry blijkbaar wel want hij grijnst cheeky. 'Ik weet wel wat.' Ik geef hem een vragend knikje, nu ben ik wel benieuwd wat hij van plan is. 'We kunnen er een filmdagje van houden, wij twee samen.' Ik grijns, ik zie het wel zitten. Voordat we een film gaan kijken gaan we allebei douchen, wel apart van elkaar als je soms denkt dat we samen douchen. Daarna trekken we onze joggingbroeken aan, daarop doe ik mijn witte hempje en Harry doet een zwart v-hals shirt aan. Zo ga ik onder de dekens liggen als Harry een film in de dvd speler doet. Ik kijk even snel op de voorkant van het dvd hoesje; ''Saw''. Ik ga meteen rechtop zitten. 'Hazz! Wil je dat ik bang word?' Hij schudt zijn hoofd waardoor zijn krullen schattig mee op en neer gaan. 'Nee nee maar ik bescherm je Feetje.' Ik grinnik en zak weer onderuit en trek de dekens een stuk over me heen. Harry kruipt er ook bij en dan start hij de film.

Na een halfuur vind ik het al eng maar Harry komt zijn beloftes na. Hij beschermt me als een echte genteman en elke keer als het eng is geeft het me een kusje op mijn voorhoofd, zo lief van hem. Ik geef hem ook een kus en zo belanden we in een lange intense zoen. Harry's handen vinden zijn weg onder mijn hempje en hij wrijft met zijn hand over mijn blote rug. Ik krijg er kippenvel van maar ik vind het niet vervelend. Dan buigen we weer uit elkaar en kijken we de film verder. We hebben een stukje gemist maar volgens mj vind Harry dat net zoals mij niet zo heel erg.

Zo kijken we de film af tot het ongeveer 13.00 uur is. In het echt duurt hij niet zo lang maar we hebben de film een paar keer op stop gezet om lekkers te gaan halen en soms omdat we iets meer met elkaar bezig waren dan met de film. Ik grinnik als ik daaraan terug denk. Ik leg mijn hoofd op Harry's schouder en pak dan net zoals Harry mijn iPhone. Even wat naar Harry tweeten zodat de pers ook weer weet dat het echt wel goed zit tussen Harry en mij. Hopelijk beginnen ze dan niet weer opnieuw met nieuwe roddels. Ach nouja, als Harry en ik maar weten dat het goed zit, dan is het ook voor mij goed. Het belangrijkste is toch de liefde tussen ons, en wat de pers daarvan vind moeten ze zelf weten. Daar kunnen Harry en ik niks aan veranderen, konden we dat maar. En zorgen dat er geen roddels waren maar dat is nou een deel van beroemd zijn. Gelukkig ben ik er al wel aan gewend dankzij Niall. Anders zou ik het nu veel zwaarder hebben. Niall... Mijn lieve broertje was er deze keer ook weer helemaal voor mij. Hij weet volgens mij niet dat het weer goed is tussen Harry en mij. Ik stuur hem snel een w'appje en dan leg ik mijn iPhone weer weg. Mijn aandacht richt ik weer vol op Harry wat eindigt in een lange zoen.



_______________________________________________

Hopelijk was dit hoofdstukje voor eventjes lang genoeg!
Loveyouall xxx

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.