FanFic.nl

Under the mistletoe - One Direction

Hoofdstuk 17

🎅 Fijne kerstavond en prettige feestdagen! 🎅

{24th of December 2012}

POV Paul {oftewel de manager van One Direction}

Voor me aan de tafel zit iedereen behalve Faye. Ik zie Harry boos naar me kijken. Arme jongen maar hij staat bekend om de flirt en dat imago kan hij niet zomaar weggooien.. Mijn ogen gaan de rest van de tafel rond. Iedereen kijkt me eigenlijk wel boos aan. Ik zucht. Hoe moet ik ze dan gaan vertellen dat ze de 26ste al een concert hebben? Frankrijk betaald er heel veel voor. Ze zullen dan in een klap veel rijker zijn en ik wil dat ze deze kans met beide handen aanpakken. Omdat we dan dus ook nieuwjaar daar vieren kan ik Faye wel voor twee dagen over laten vliegen maar daarna zal ze echt weg moeten..

Ik heb ze net het nieuws verteld en nu is het echt een gekkenhuis. Iedereen is boos maar ik hoop dat dat wel wegtrekt. Nadat de helft wat rustiger is stap ik op. Anders loopt het nog verder uit de hand.
Harry kijkt me echt nog steeds woedend aan net zoals Niall en de meiden. De andere zijn wel wat rustiger maar ook zij kijken mij met kwade blikken aan. Ik heb ze al duizenden keren uitgelegd dat het voor heel veel geld is maar dat is niet belangrijk.

Ik zucht.. Het is wel hun toekomst waar ik voor zorg.. Ik zucht en loop de deur uit nadat ik dag heb gezegd. Niemand zegt wat terug maar dat begrijp ik wel.. Toch vind ik dat ze het wat positiever op moeten vatten. Er zullen altijd tegenslagen zijn in relaties en meestal kom je er sterker uit. Laten we daar dan maar op hopen. Zwijgend stap ik in de auto en rijd ik de oprijlaan af. Morgen zijn ze hopelijk al een heel stuk vrolijker want die tour begint over twee dagen dus al. Dat word nog wat. Maar Harry moet blij zijn dat het me gelukt is om Faye voor twee dagen mee te laten vliegen. Het was al vol maar omdat ik het dubbele betaald heb mag ze mee. Dat koste me wel wat maar ik snap ook wel dat Harry nieuwjaar met haar wilt vieren. Zo hard ben ik nou ook weer niet.

Met een geruster hart rijd ik naar mijn huis.

POV Harry Styles

Huilend lig ik op de bank. Ik kan maar aan een persoon denken en dat is Faye..
Als ik hier al zo kapot van ben hoe zal het dan met haar zijn als ik het vertel? Eleanor en Louis komen binnenlopen en ze proberen me te troosten maar dat lukt ze niet. Zij hebben ook makkelijk praten.. Zij hebben elkaar nog en ik heb op tour geen vriendin aan mijn zijde.. Ik slik en gooi mijn handen in de lucht. 'Wat moet ik nou doen? Hoe moet ik het haar vertellen?'

De deur gaat open en daar staat Faye. Ze ziet er al beter uit dan gisteren maar nog steeds is ze ziekjes. Ik kan zelfs niet wachten tot ze helemaal beter is want overmorgen is het al zover.. Met tranen in mijn ogen pak ik haar hand beet. Ze weet dat er iets is maar ze vraagt me nog niks. Dat hoeft nu ook nog even niet want dit is het laatste moment dat Faye nog van niks weet. Dan besef ik me dat ik het wel moet zeggen. Iedereen loopt even weg en dan is het moment van de waarheid aangebroken.. Hiermee maak ik alles kapot maar ik kan niet anders. Ik moet het zeggen.

'Faye.. Ik moet je wat vertellen. Maar daarvoor moet je weten dat ik zielsveel van je hou.' Ze kijkt me verbaasd aan maar vraagt of zegt nog even niks. 'Ik.. Wij.. De jongens en ik..' Ik kom even helemaal niet uit mijn woorden. 'Overmorgen moet ik op tour.. Ik heb gesmeekt of je mee mag maar voor twee dagen en dan moet je ook nog alleen reizen... Het spijt me maar Faye we kunnen het aan toch?' Ik zie verdriet in haar ogen maar tranen komen er nog niet. Gelukkig maar want anders zou ik Paul helemaal wat aan kunnen doen..

'Harry.. Ik.. Dit kunnen we niet aan samen.. Zo'n grote afstand en..' Ik schud mijn hoofd. 'Faye nee, zeg niet dat het over is?' Ik kijk haar smekend aan. Ze kijkt even weg en dan zoekt ze mijn blik weer. 'Harry.. Ik denk dat we dit niet aankunnen samen. Het zal veel te zwaar zijn.. voor ons allebei. Het is denk ik..' Ze slikt. 'beter voor ons allebei.' Ik schud demonstratief mijn hoofd. 'Nee Faye! Alsjeblieft nee!' Ik loop dichter naar haar toe en druk haar stevig tegen me aan. Faye begint zachtjes te huilen maar maakt zich los uit mijn greep. 'Sorry Hazz.' Fluistert ze nog voordat ze naar boven toe rent.

Tranen stromen over mijn wangen. De jongens komen binnen gerend met geschrokken gezichten. 'Gaat het? Is ze boos?' 'Nee.. het gaat helemaal niet! Ze heeft het verdomme uitgemaakt omdat ik op tour ga.. Alsjeblieft zeg dat dit een droom is!' De jongens kijken elkaar hulpeloos aan. Niemand weet wat hij moet doen.

Ik kan maar aan een iemand denken en dat is Faye Horan..

Het meisje dat me kon laten zweven.

Het meisje dat alles om me heen liet vervagen en ik alleen maar haar zag..

Het meisje waar ik zoveel leuke dingen heb mee gemaakt.

Het meisje wat het net heeft uitgemaakt en nu niet langer meer de mijne is...

Nooit meer zal ik hetzelfde voelen voor iemand als ik bij Faye voel. Dat weet ik zelf ook wel maar hoe moet het verder? Faye zal ik nooit van mijn leven kunnen vervangen door iemand. Daar is ze veel te speciaal en bijzonder voor. Ik slik nieuwe opkomende tranen weg en bijt zachtjes op mijn onderlip. Beroemd zijn is echt niet alles.. Daardoor ben ik Faye kwijt geraakt.. Oh god nee.. Zeg dat het niet waar is! Ik kan niet zonder haar.

Zij is mijn hou vast, mijn steun, mijn maatje.. Mijn alles. En nu ben ik het kwijt.. BAM in een keer..

Oh god nee nee nee!! Ik ga op de bank liggen en weet echt niet hoe ik de tour moet overleven...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.