Hoofdcategorieën
Home » One Direction » -Never Live Life In A Fear Of Death-ZaynMalik- » H4
-Never Live Life In A Fear Of Death-ZaynMalik-
H4
Het was een saaie dag. Na de laatste les liep ik naar buiten. Ik stond bij de bushalte te wachten. Iets trok mijn aandacht. Een Zwarte BMW m5. ‘Ej, zal ik je brengen of heb je zin om in de kou te wachten op die fucking bus’ Vroeg Zayn, hij zat in de BMW. Was het zijn auto?. Sind wanneer praat hij tegen me? Hij zit wel 2 klassen hoger dan mij. ‘Eum, nee dankje’ zei ik levenloos. ‘Weet je het zeker, wie weet heeft de bus vertraging’ glimlachte hij. O shit.. ik mocht me niet laten afleiden. Ik wist dat Proxy gelijk had. Ik slikte. ‘Come on, Ik ben het maar, je buurjongen’ zei hij lachend. ‘Oke’ zei ik zacht. Hij glimlachte. Ik moest zeggen, hij heeft echt een mooie lach. Ik deed de portier open en stapte in. ‘Weet je, ik ken je nog niet zo goed, vertel is wat over jezelf’ vroeg hij terwijl hij reed. ‘Oke, Eum, ik ben May en ik woonde eerst in New York, ik ben enigst kind’ zei ik. Zayn knikte. ‘Je weet al, Zayn. ik heb 3 zussen. Ik werk niet’ vertelde hij. Hij stopte voor mijn huis. ‘Bedankt’ zei ik en stapte af. Ik liep naar de voordeur. Zayn glimlachte. Shit waarom deed hij zo opeens? Ik glimlachte zwakjes terug. Ik deed gelijk de deur open en liep gelijk naar mijn kamer. Ik moest bij hem uit de buurt blijven. Ergens wist ik dat Proxy gelijk had. Mijn ouders waren allebei op hun werk. Meestal ben ik dan elke avond alleen thuis. Ik zag mijn ouders amper. Ik keek op de klok. 6 uur het was nog niet donker, ik besloot om naar buiten te gaan. Ik trok mijn jas aan. Ik deed mijn oortjes in en luisterde muziek, Er was ergens een klein park met een voetbalveld en banken. Ik liep er heen en ging op een van de banken zitten, er was niemand. We wind kwam door mijn haren. Ik deed mijn capuchon op. ik was hopeloos. Een nieuwe begin maken in je leven is altijd moeilijk, ik had niemand, niks meer. Ik ben alleen, geen vrienden geen vriendje. Niks. Ik was zo erg in gedachte dat ik niet eens door had dat er een groepje jongens stonden te voetballen. Waarom was ik hier? Ik hoorde gelach, ik voelde me niet meer goed. Mijn hoofd deed pijn, Opeens was alles zwart.
-
‘May,May’ schreeuwde iemand. ik opende langzaam mijn ogen. ‘Ze is wakker’ Zei een zware stem. ‘May alles goed’ vroeg Zayn. ‘W wat is er gebeurd?’ vroeg ik. mijn hoofd deed pijn. ‘Ja, die Fucking domme Carlos schoot een bal tegen je hoofd aan’ beantwoordde hij mijn vraag. Ik keek even naar Carlos. ‘Sorry’ zei hij. Ik knikte. Zayn hielp me met opstaan. ‘Gaat het echt wel, je wankelt’ zei Zayn. ik knikte en zette een paar stappen. Die bal kwam wel hard aan man. ik kon niet eens normaal lopen. Ik viel al snel op de grond. ‘Fuck, ik zei het je toch’ zei Zayn. hij hielp me. En legde zijn arm om mijn middel, ik leunde tegen hem aan.’Jongens ik ga’ zei Zayn. zo liepen we samen naar huis, ‘Ja, ik kan nu echt wel zelf lopen’ klaagde ik. ‘Nee, je gaat met mij mee’ zei Zayn. Hij opende de deur. ‘Mam’ schreeuwde hij. Geen reactie. Er was niemand thuis. Ik ging op de bank zitten. ‘Wil je wat drinken?’ vroeg hij, ik schudde mijn hoofd. Toch liep Zayn naar de keuken. En kwam terug met 2 glaasjes cola, hij kwam naast me zitten. Zal ik het hem vragen? Waarom iedereen zo bang voor hem is, waarom hij zo mysterieus doet. Ik wist het niet zeker. Zayn zette de tv aan, ‘Zayn, mag ik je wat vragen?’ vroeg ik onverwachts. ‘Ja’ zei hij, ‘Eum, waarom zegt iedereen dat je gevaarlijk bent?’ vroeg ik. ‘Wie zegt dat dan?’ vroeg hij, en keek me aan. ‘De helft van de shool’ zei ik meteen. ‘May, kan ik je vertouwen?’ vroeg hij. Kan hij mij vertrouwen?
x
verder