Hoofdcategorieėn
Home » De Kronieken van Narnia » The buyed wardrobe » Chapter III
The buyed wardrobe
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
28 maart 2009 - 15:10
Aantal woorden:
434
Aantal reacties:
1
Aantal keer gelezen:
338
Chapter III
Chapter 24:
Hoe dieper ze zwommen hoe meer vissen ze zagen en na een tijdje zwemmen kwamen ze de ene school na de andere tegen. “Daar is het paleis.”¯ Zei Aslan en hij wees naar een prachtig paleis, maar het was een paleis dat lang niet zo mooi was als Cair Paravel. “Wat ben ik blij dat we weer in Narnia zijn!”¯ Zei Ellen blij. “Ik ook! Hopelijk is Rilian hier nog.”¯ “Hoeveel jaren zijn er verstreken?”¯ Vroeg Ellen want ze had van Edmund gehoord dat er dat veel konden zijn na enkele maanden op de aarde. “400 jaar, maar wees gerust. De koningen en koninginnen zijn nog zo oud als jullie ze voor het eerst zagen.”¯ Zei Aslan. “Hoe komt dat?”¯ Vroeg Dorien nieuwsgierig. “En is Rilian dan ook nog zo jong?”¯ “Ja, ik vertel jullie later wel het verhaal, verken eerst het paleis maar!”¯ Zei Aslan met een lach. Ellen en Dorien zwommen snel naar binnen en het eerste wat ze zagen waren Edmund en Rilian die druk met elkaar aan het praten waren. “EDMUND”¯ Schreeuwde Ellen en ze zwom zo snel als ze kon op Edmund af en Dorien deed net hetzelfde maar dan bij Rilian. “Man, wat ben ik blij dat ik jou terug zie!”¯ Zei Ellen hyper en ze omhelsde Edmund weer. “Mag ik nog ademen?”¯ Vroeg Rilian plots met een piepstem omdat Dorien hem bijna tot moes was aan het nijpen. “Oh Sorry!”¯ Zei Dorien en ze liet snel Rilian los.
“Kom mee!”¯ Zei Edmund na een tijdje en ze zwommen door een gang die zachtjes naar boven ging. Toen ze bijna helemaal boven waren ging Edmund een deur binnen. In de kamer stonden vier tweepersoons hemelbedden, een openhaard waar vuur in brandde - Het was een speciaal soort vuur dat ook onder water kon branden. - en voor de brandende openhaard lag een prachtig zacht kleed. “Hier slapen wij en nu jullie ook,”¯ Zei Rilian met een glimlach. “maar deze bedden zijn wel voor mij en Edmund!”¯ Zei Rilian en hij wees naar de twee mooiste bedden van de kamer. “Oh,”¯ zei Dorien. “Dan slaap ik hier!”¯ Ze liep naar het derde beste bed. “Nou, waarom doen jullie zo moeilijk?”¯ Vroeg Ellen. “Ik slaap lekker bij hém!”¯ Ellen zwom naar Edmunds bed en verstopte zich meteen onder de lakens. Edmund zwom naar haar toe en ging zachtjes op het bed stampen met zijn voeten. “Auw!”¯ Schreeuwde Ellen en kroop zo snel als ze kon vanonder de lakens. “Jij..!”¯ Schreeuwde ze, maar ze maakte haar zin niet af. “Ophouden!”¯ Schreeuwde Dorien al lachend. “Ik wil meer weten over wat er gebeurt is.”¯
Hoe dieper ze zwommen hoe meer vissen ze zagen en na een tijdje zwemmen kwamen ze de ene school na de andere tegen. “Daar is het paleis.”¯ Zei Aslan en hij wees naar een prachtig paleis, maar het was een paleis dat lang niet zo mooi was als Cair Paravel. “Wat ben ik blij dat we weer in Narnia zijn!”¯ Zei Ellen blij. “Ik ook! Hopelijk is Rilian hier nog.”¯ “Hoeveel jaren zijn er verstreken?”¯ Vroeg Ellen want ze had van Edmund gehoord dat er dat veel konden zijn na enkele maanden op de aarde. “400 jaar, maar wees gerust. De koningen en koninginnen zijn nog zo oud als jullie ze voor het eerst zagen.”¯ Zei Aslan. “Hoe komt dat?”¯ Vroeg Dorien nieuwsgierig. “En is Rilian dan ook nog zo jong?”¯ “Ja, ik vertel jullie later wel het verhaal, verken eerst het paleis maar!”¯ Zei Aslan met een lach. Ellen en Dorien zwommen snel naar binnen en het eerste wat ze zagen waren Edmund en Rilian die druk met elkaar aan het praten waren. “EDMUND”¯ Schreeuwde Ellen en ze zwom zo snel als ze kon op Edmund af en Dorien deed net hetzelfde maar dan bij Rilian. “Man, wat ben ik blij dat ik jou terug zie!”¯ Zei Ellen hyper en ze omhelsde Edmund weer. “Mag ik nog ademen?”¯ Vroeg Rilian plots met een piepstem omdat Dorien hem bijna tot moes was aan het nijpen. “Oh Sorry!”¯ Zei Dorien en ze liet snel Rilian los.
“Kom mee!”¯ Zei Edmund na een tijdje en ze zwommen door een gang die zachtjes naar boven ging. Toen ze bijna helemaal boven waren ging Edmund een deur binnen. In de kamer stonden vier tweepersoons hemelbedden, een openhaard waar vuur in brandde - Het was een speciaal soort vuur dat ook onder water kon branden. - en voor de brandende openhaard lag een prachtig zacht kleed. “Hier slapen wij en nu jullie ook,”¯ Zei Rilian met een glimlach. “maar deze bedden zijn wel voor mij en Edmund!”¯ Zei Rilian en hij wees naar de twee mooiste bedden van de kamer. “Oh,”¯ zei Dorien. “Dan slaap ik hier!”¯ Ze liep naar het derde beste bed. “Nou, waarom doen jullie zo moeilijk?”¯ Vroeg Ellen. “Ik slaap lekker bij hém!”¯ Ellen zwom naar Edmunds bed en verstopte zich meteen onder de lakens. Edmund zwom naar haar toe en ging zachtjes op het bed stampen met zijn voeten. “Auw!”¯ Schreeuwde Ellen en kroop zo snel als ze kon vanonder de lakens. “Jij..!”¯ Schreeuwde ze, maar ze maakte haar zin niet af. “Ophouden!”¯ Schreeuwde Dorien al lachend. “Ik wil meer weten over wat er gebeurt is.”¯
Reacties:
Ik wil da ook eigenlijk ook weten
Love it