FanFic.nl

WebAddiction

Try Or You'll Never Know ~ Ten

‘Wie is die knappe jongen daar?’vroeg Ruby in de winkel. Ik keek naar Ruby’s vinger en naar welke kant die op wees.
‘Dat meen je niet, vind je hem knap?’vroeg ik een beetje geschrokken. Ruby knikte.
‘Wat vind je knap aan Laurens?’vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Nou, hij heeft leuk haar, toch wel stevige spieren. Hij is gewoon niet lelijk oke.’verdedigde Ruby zichzelf.
‘Hoezo vind jij hem niet knap dan?’vroeg Joy. Ik zuchtte.
‘Hij is inderdaad niet heel erg lelijk, maar hij heeft mij enorm veel gepest. Allemaal dingen gezegd zoals dat ik dik was enzo. Niet leuk.’mompelde ik.
‘O. Dan is hij niet knap meer hoor. Niemand noemt mijn Zoey dik.’zei Ruby vastbesloten.
‘Mijn Zoey?’vroeg Joy.
‘Onze Zoey. Ook goed.’zuchtte Ruby.
‘Maar goed, welke pizza willen jullie?’vroeg ik. Alles om van het onderwerp Laurens af te komen. Iedereen koos een pizza uit en ik nam er nog eentje mee voor Drew. We rekenden af (met mijn moeders creditcard, hehehehe) en liepen naar onze fietsen. Mijn maag draaide ondersteboven. Drie keer. En dat was geen goed teken. Laurens stond bij onze fietsen. Mijn skateboard had ik gewoon mee de winkel in genomen. Die kon ik een beetje moeilijk aan een kettingslot leggen.
‘Zoey, wie zijn deze knappe vriendinnen van je?’vroeg hij zogenaamd nonchalant. Ik durfde niet te antwoorden, omdat hij me dan weer de grond in zou boren, zoals hij altijd al deed.
‘Deze knappe vriendinnen gaan naar huis.’zei Diana.
‘Nog bedankt dat je ons knap noemt, maar als ik eerlijk moet zijn vind ik Zoey de knapste van ons.’zei Ruby.
‘Zoey, de knapste van jullie? Ik dacht het toch niet.’zei Laurens lachend. Die opmerking deed gewoon pijn. Diana ging iets meer voor me staan.
‘Dat had je niet moeten zeggen.’gromde Joy. Ze liep in twee stappen naar Laurens toe en schopte hem in zijn ballen.
‘Als je Zoey nog een keer dik of lelijk noemt, of iets wat er in de buurt komt, kom ik vanuit Utrecht naar Eindhoven toe om je nog een keer een klap tegen je kop aan te geven. Weet je dat je er zo voor zorgt dat mensen anorexia kunnen krijgen? Ik weet niet of je die ziekte kent, maar dan honger je jezelf net zo lang uit totdat je dood gaat. Wil jij het op je geweten hebben dat Zoey doodgaat? Stop dan met een kloothommel zijn en word volwassen.’Ze duwde hem nog een keer tegen de grond en draaide zich om.
‘Zullen we gaan?’vroeg Joy enthousiast. Ik knikte een beetje beduusd.
‘Oja, Laurens, ik weet dat je niet geloofd dat ik vanuit Utrecht naar Eindhoven kom om je een trap in je ballen te geven, maar geloof me, voor Zoey doe ik dat.’
‘Oke.’piepte Laurens.
‘Fijn dat we elkaar begrijpen.’zei Joy met een enorme fake glimlach. Ze stapte op haar fiets en fietste aan.
‘Komen jullie nog?’riep ze. Ik sprong op mijn skateboard en deed mijn best om niet achterom te kijken. Ik wilde Laurens niet aankijken. Ik was bang voor wat hij na het weekend allemaal tegen me zou zeggen.

Reacties: