FanFic.nl

Under the mistletoe - One Direction

Hoofdstuk 3; Sequel

~ 2 maanden later, 2 maanden dichterbij de bevalling ~

{7th of March 2018}

POV Faye Horan

Vandaag hebben we de tweede echo. Ik heb al wel een beetje een beginnend buikje, Eleanor vertelde me dat zij dat niet zo heel erg had de tweede maand. Ik begin me wel een beetje zorgen te maken, zou alles wel goed komen? Maar iedereen had me al een heel eind gerustgesteld dat het goed gaat komen. Mijn moeder had ik gisteren al gebeld voor advies, ze vertelde me dat het allemaal goed ging komen. Zolang ik er maar ik geloof. En ik geloof er in. Zeker weten. Want als je niet gelooft houd het op, dat vertelde me ze aan de telefoon. Ik vertelde Harry wat mijn moeder had verteld. Hij zei dat hij er ook in zal geloven. Oh Harry is zo'n lieve schat. Soms vraag ik me af waaraan ik hem verdien. Maar als ik het dan aan Eleanor vraag dan zegt ze altijd hetzelfde. "Zo denken jullie allebei maar jullie verdienen elkaar honderd procent." Als Eleanor het zegt zal het wel kloppen denk ik. In Eleanor heb ik een vertrouwen. Dat vertrouwen heb ik in die vijf jaar opgebouwd. Iemand kan je niet zomaar vertrouwen vind ik. Daar heb je tijd en gebeurtenissen voor nodig.

Als ik op het het smalle bed lig kan ik goed op het beeld mee kijken. Een andere vrouw als de vorige keer gaat met het apparaatje naar links. De gel voelt koud en glibberig aan. Ik hoop dat we de volgende keer weer die andere vrouw krijgen. Bij deze voel ik me gewoon niet zo op mijn gemak. Ze is zo nors en zegt alleen iets als het echt moet. Niet echt mijn type dus. Volgens mij vind Harry het ook niks want hij houdt de hele tijd mijn hand vast en laat hem geen seconde los. Dat doet hij anders nooit zo extreem. Ik ben wel blij dat hij de gespannen stilte ook merkt, ben ik niet de enige die dit allemaal maar vreemd vind. De kille stilte word verbroken door haar schelle stem. 'Je krijgt een tweeling.' Harry en ik kijken elkaar verbaasd aan. Dat verklaard wel de dikkere buik. Ik vind het echt super leuk! Het enige wat ik minder vind is op de manier hoe ze het brengt. Heel afstandelijk. Je krijgt een tweeling.... Zou ze zelf geen kinderen hebben? Ze klinkt in elk geval heel bot en kil. Niet echt nummer een gevoelsmens...
Als Harry en ik de deur uitlopen stappen we in de auto. 'Hazz, we krijgen een tweeling!' Zijn blik gaat van serieus naar blij. Zijn mond veranderd in een grote glimlach en zijn ogen stralen. Door zijn ogen weet ik dat hij het net zo leuk vind als ik. Een tweeling... Het zijn dus twee kleine engeltjes in mijn buik. Een mooier cadeautje had ik me nooit voor kunnen stellen. Het is gewoon samen met Harry en mijn vrienden het beste wat me ooit is overkomen. Ik kan niet wachten tot de negen maanden om zijn. Hoe zouden ze eruit komen te zien? Zouden ze Harry's krullen hebben? Of zijn ogen? Ik ben echt benieuwd.

Als we thuis aankomen wil ik maar een ding en dat is in bad gaan. Even alle gel van me afwassen en relaxen. 'Styles, ik ga even in bad.' Hij knikt. 'Ik kom zo wel wat lekkers brengen en je gezelschap houden babe.' Dankbaar glimlach ik naar hem en dan loop ik moeizaam de trap op. Ik ben echt kapot.... In de nacht voel ik soms al trapjes, en dan echt hard. Het lijkt wel alsof ze in de nacht tot leven komen. En dan nu begint het ook al overdag... Het is ook niet gek want het is een tweeling. Twee kleine engeltjes, maar dat betekent ook alles twee keer zoveel. Twee keer zoveel zorg ook dat niet te vergeten. Ik kan wel goed met kinderen omgaan. Maar met andermans kinderen is dat toch heel anders dan met je eigen kinderen. Je eigen kinderen zie je met elk detail opgroeien. Andermans kinderen zie je met stappen groeien. En dat is echt nog niet het grootste verschil. Het ouderschap gaat zwaar zijn maar samen met Harry kan ik het wel aan. Dat moet ook wel want het zijn onze kinderen. Ik ga trouwens absoluut géén nanny inhuren. Dat vind ik voor moeders die geen tijd voor hun kinderen vrij maken. Natuurlijk zijn er ook uitzonderingen maar wij hebben geen uitzonderingen waardoor we niet normaal voor onze kinderen zouden kunnen zorgen. Gelukkig maar. Ik wil onze kinderen een gelukkig en goed leven schenken. Zelf zijn we ook allemaal kind geweest en ik weet ook wel wat ik bijvoorbeeld absoluut niet moet doen. Jou eigen kind verglijken met andere kinderen. Dat kan wel achter de rug van je kind om met je vriendinnen maar ik ga dat niet doen met mijn eigen kind erbij. Ik weet dat dat ene zinnetje zoveel met een kind kan doen. Mijn ouders hebben dat nooit gedaan maar de ouders van mijn beste vriendin Lisanne doen dat non-stop. Lisanne is daardoor een hele periode heel depri geweest. Ze was toen 13 en trok zichzelf zo veel aan. Gelukkig kon ze bij ons voor twee weken intrekken en daardoor is ze opgeknapt. Nee. Ik mag niet klagen met zulke lieve ouders. Ik heb altijd een veilig thuis gehad. Samen met mijn moeder, vader en broer Niall. We waren altijd een van de vele normale gezinnen in Mullingar maar toen wou Nialler zich bewijzen met zingen. Sinds ik klein was vond ik zijn stem al zo betoverend. Achteraf ben ik Niall zo dankbaar dat hij die auditie heeft gedaan. Daardoor is hij in One Direction gekomen. Zonder mijn familie had ik Harry nooit ontmoet. Dan was alles anders geweest. Ik ben blij dat het zo is gelopen. Harry had ik echt niet willen missen uit mijn leven. Harry is mijn alles. Hij maakt mijn hart compleet, hij maakt mij compleet.

POV Eleanor Calder

Leanne ligt rustig in mijn armen te slapen. Ze is nog zo klein en teer... Haar kleine mini vingertjes houden een vinger van mij vast. Met een grote glimlach kijk ik naar Leanne, Leanne Tomlinson. Het kleine prinsesje van mij en Louis. Ik hou zoveel van ze allebei. Dan opent Leanne haar oogjes, haar mooie bruine ogen kijken me lief aan. Zachtjes begin ik tegen haar te praten. 'Ik hou van je klein prinsesje van me. Mama houdt van je Leanne.' Het lijkt net wel alsof ze me snapt want ze krult zich helemaal tegen me aan. Maar ze kan me niet nu al helemaal begrijpen. Ze is net 8 maanden oud. Ze kan net staan en babytaal praten. Maar toch, dit gevoel maakt me helemaal warm vanbinnen. Het enige wat ik nu op dit moment nog mis is Louis. Waar is hij eigenlijk? Heel voorzichtig pak ik mijn iPhone uit mijn broekzak. Leanne's ogen volgen elke beweging. Ik glimlach teder naar haar en geef haar een kusje op haar wang. Daardoor komt er een klein schattig geluidje uit haar mond. Lachend zoek ik Louis naam tussen mijn contacten. Als ik hem heb gevonden druk ik op bellen en dan wacht ik tot hij opneemt. 'Heey babe.' 'Heey handsome, waar ben je?' 'Dat is een verrassing, wil je met Leanne naar buiten komen?' Verbaasd zeg ik ja. Ik kleed Leanne warm aan en dan kunnen we naar buiten. Meteen zie ik Louis staan. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Leanne maakt een geluidje wat heel erg op papa lijkt. Ze kijkt me trots aan en verbergt haar gezichtje in mijn nek. Dan kom ik bij Louis aan. 'Heey Lou.' 'Heey El en Leanne, komen jullie mee wandelen?' Ik knik en til Leanne wat hoger op. Dan slaat Louis een arm om me heen en zo lopen we naar het park.
Wat zou die verrassing nou zijn? Maar ik denk dat ik er snel achter kom.

Ik heb gelijk want onder een boom stopt Louis met lopen. Hij draait ons naar hem toe zodat we tegenover elkaar staan. 'Lieve Eleanor, we hebben zoveel leuke jaren met elkaar beleefd en we hebben samen zo'n mooi prinsesje. Ik hou ontzettend veel van jou en Leanne.' Hij geeft ons allebei een kus op onze wang. Dan gaat hij op een knie zitten. Hij gaat toch niet...?

'Lieve lieve Eleanor Calder, wil je met me trouwen?' Hij maakt het kleine doosje open wat hij uit zijn zak haalt en er zit een hele mooie zilveren ring in met in het midden een diamantje.

Mijn mond valt een klein stukje open. Oh god ja natuurlijk! Ik knik hevig. Louis staat meteen op en doet de ring om mijn vinger. Daarna slaat Louis zijn armen om mij en Leanne heen. 'Ja Louis, ik wil dolgraag met je trouwen!' Fluister ik in zijn oor. Vlak daarna voel ik Louis lippen op de mijne. Oh ik hou zo veel van hem. Hij heeft ook zo'n romantische plek uitgekozen. Beter dan dit kan niet. Samen met Leanne. Ik wil de twee belangrijkste personen uit mijn leven echt niet kwijt. Maar die raak ik hopelijk niet kwijt. Met een van die belangrijke personen ga ik zelfs trouwen.... Trouwen met Louis William Tomlinson.

POV Danielle Peazer

Het is 21.00 's avonds en iedereen wou eigenlijk een avondje thuis houden maar nu zitten we hier... Bij Eleanor, Louis en Leanne. Leanne ligt in de armen van Louis te slapen. Het ziet er heel lief uit. Maar daarvoor zijn we hier niet. Ik geef toe, vandaag ben ik heel erg chagarijnig... Ik ben ongesteld en Liam had me beloofd om met mij mee naar bed te gaan. En dan vroeg... Maar toen belde Louis en Eleanor ons op om te vragen of we langskwamen. We hebben na lang gezeur toch maar ingestemd. Nu moet ze ook echt met iets serieus aankomen anders ben ik echt weg. Ik zit nu niet te wachten op grapjes. Dan kucht Eleanor en ze krijgt het meteen stil. Hoe doet die meid dat toch? Lang om over na te denken heb ik niet want Eleanor valt meteen met de deur in huis. 'We gaan trouwen.' Oke, ik geef toe. Hier mag ze me wel voor bellen. Ik ben zo blij voor haar! Meteen sta ik op en feliciteer ze allebei. Leanne is door de herrie wakker geworden maar ze begint godzijdank niet te huilen. In plaats daarvan kijkt ze met haar mooie bruine ogen de kamer rond. Haar blik blijft hangen bij Faye. Ze kraait en strekt haar armpjes uit naar Faye. Faye glimlacht en pakt Leanne over van Louis. Ze begint allemaal woordjes tegen Leanne te zeggen. Ahw... Zo lief. Ik weet zeker dat Faye een hele goede moeder gaat zijn. Zou ik ook zo'n goede moeder worden? Ik word het de komende tijd echt nog niet want ik word gewoon nog ongesteld. Gelukkig maar want de komende tijd moet ik heel veel optreden en invallen voor Faye. Erg vind ik het niet want ik doe het graag. Dansen is echt mijn ding.

Liam gaat achter me staan en fluistert in mijn oor of ik al naar huis toe wil. Zachtjes knik ik. We zeggen iedereen gedag en dan lopen we naar ons huis. Ver is het gelukkig niet want het is ongeveer schuin tegenover het huis van Eleanor en Louis. Hand in hand lopen Liam en ik het paadje af en steken we de straat over. Dan lopen we ons paadje op en dan zijn we thuis. Liam steekt de sleutel in het slot. 'Na jou Dani.' Grinnikend loop ik naar binnen toe. Terwijl ik mijn jas aan de kapstok hang geeft Liam mij een zoen in mijn nek. Als Liam zijn jas ook heeft opgehangen lopen we samen naar boven. Boven aangekomen plof ik op bed neer en ik schop mijn Uggs uit. Dan kruip ik onder de dekens en doe ik mijn ogen dicht. Langzaam val ik in slaap. Ik heb helemaal geen tanden gepoetst ofzo maar ik ben echt zo ontzettend moe. Voordat ik echt in een diepe slaap val voel ik Liam's lippen mijn wang raken.

__________________________________

{A/N; Het spijt me echt als ik een dagje niet kan possten maar ik heb ook zo'n *%# rooster. Drie dagen achter elkaar tot 4, donderdag tot 3 en de enige dag dat ik vroeger uit ben is vrijdag... Ik probeer al een heel stuk vooruit te werken en schrijven maar dat gaat niet altijd lukken. Ik hoop dat jullie het snappen! xx}

Reacties: