Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » whore. » eight.

whore.

8 jan 2013 - 21:45

845

0

287



eight.

"Oké. Dan doen we het wel zonder muziek." zegt Nienke, en legt de cd op een tafeltje. "Ik heb een beter idee." zegt de man, en draait zich om. Twijfelend lopen ik en Nienke achter hem aan. Achter ons lopen nog vier andere mannen. Ik voel mij ingesloten, in de val gelopen. Gedwee loop ik achter de man aan. We komen uit in een kamer, er staat één tweepersoons bed. De mannen gaan op het bed zitten. Wij staan er een beetje ongemakkelijk bij. "Kom ook op het bed zitten." zegt een man, en klopt achter zich neer. Iets wat verlegen ga ik op het bed zitten. Ik voel mij hier niet op mijn gemak. "We doen een leuk spelletje." zegt een van de mannen. Nu heb ik pas tijd om ze goed te bekijken. Ze hebben allemaal dezelfde neus, hun lippen lijken ook op elkaar en hun haar ook. "Jullie gooien om de beurt. En als je een gooit, gooi je nog een keer. Als je twee gooit mag hij een kledingstuk bij je uittrekken." zegt hij, en wijst de helemaal linkse man aan. "En als je drie gooit mag hij dat doen, en als je vier gooit hij, en als je vijf gooit hij, en als je zes gooit mag ik dat doen." zegt hij, terwijl hij elke keer een nieuwe man aanwijst. Even kijk ik Nienke aan, er is geen emotie van haar gezicht af te lezen. "En als warmmaker.." zegt een van de mannen. Iedereen kijkt hem nieuwsgierig aan, zelfs ik. "..moeten jullie met elkaar zoenen." zegt hij. Iedereen kijkt van mij naar Nienke, weer van mij naar Nienke en dan weer naar mij. No way, gaat er door me heen. Ook Nienke zit bedenkelijk te kijken. "Anders bellen we jullie baas op." zegt een andere man, en pakt zijn telefoon uit zijn zak. Twijfelend kijkt Nienke mij aan. Alle ogen zijn op mij gericht. Ik voel me langzaam onzeker worden, langzaam verlegen worden, langzaam slap worden. Ik draai me om, zodat ik met mijn gezicht naar Nienke toe zit. De mannen beginnen te joelen. Ook Nienke gaat verzitten. We zitten nu tegen over elkaar. Even kijk ik in haar ogen. Dan buig ik me voorzichtig voorover. Ik druk mijn lippen op die van haar. Ze doet haar mond open. Voorzichtig laat ik mijn tong naar binnen glijden. Zachtjes en vooral voorzichtig draaien onze tongen om elkaar heen. Van de ene kant voelt het raar, maar van de andere kant voelt het vertrouwd. Dit is de eerste keer dat ik een meisje zoen, en het is eigenlijk best fijn. Opeens schrik ik wakker uit al mijn gedachtes. En merk dat ik nog steeds aan het zoenen ben met Nienke. Voorzichtig haal ik mijn lippen van de hare af. Ik glimlach flauwtjes, en richt mij op de mannen. Ze kijken ons allemaal vol lust aan. Ik krijg er gewoon een rilling van. "Meer, meer, meer." begint een man te zingen, en binnen een paar seconde doet iedereen mee. "Zoen elkaar nog een keer." zegt een van de mannen. "Zoenen, zoenen, zoenen." begint iedereen weer te zingen. Ik kijk Nienke aan. Hopelijk is dit de laatste keer. Ik buig me naar voren, en langzaam drukt Nienke haar lippen op de mijne. Onze tongen vinden elkaar, en spelen enkele secondes met elkaar. Dan sluit ik de zoen af, en kijk naar de mannen. Bang voor wat er nu gaat komen. Stiekem kijk ik opzij. Ook Nienke kijkt een beetje bang uit haar ogen, terwijl zij nooit bang is. "Nog een keer." roept een man. "Nee." zegt een andere man. Yes. Ik kijk hem opgelucht aan. "Dan hebben we dadelijk geen tijd meer voor het dobbelspel." zegt hij, en grijnst vies. Oké, geen yes. Een van de mannen staat op, en loopt naar een kastje. Hij bukt, en zijn broek zakt half af. "Gadverdamme." fluister ik zachtjes, zodat alleen Nienke het hoort. Ze lacht zachtjes. Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo grappig. De man komt terug met een doosje. Ik zie niet goed wat er in zit, maar ik denk dobbelstenen. Hij gaat weer op bed zitten, en doet het doosje open. Er zitten zes dobbelstenen in. Hij pakt er twee, en gooit die richting ons. "Wie begint?" vraagt een van de mannen. "Zij." zegt een man, en wijst naar Nienke. Voorzichtig pakt ze een dobbelsteen op en gooit. Ik kan niet zien wat ze gooit, want ik zit te ver van haar weg. "Vier." zegt ze, en kijkt onzeker rond. "Yes." zegt een man, en kruipt naar voren. Hij ritst haar vest open, en gooit hem door de kamer heen. Is dit alles? Dit gaat nog wel. "Nu ben jij." zegt de man die net Nienke haar vest uitdeed. Voorzichtig pak ik de dobbelsteen vast en laat hem uit mijn hand vallen. Ik kijk, een. "Een." zeg ik, en kijk de mannen een voor een aan. "Dan moet je nog een keer gooien." zegt een van de mannen. Voorzichtig pak ik de dobbelsteen weer vast, en laat hem weer uit mijn hand vallen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.