FanFic.nl

Falling for my best friend ~ Niall Horan fanfic.

~ O3'

** Niall' Point of view **

Ik kon nog steeds niet geloven dat ik met Melissa naar binnen liep, het was best grappig wat er gebeurde. Gewoon al met haar omgaan realiseer ik me hoe erg ik haar heb gemist, met haar praten, met haar lachen, gewoon met haar omgaan. Ze was de aller beste vriendin die iemand ooit kon wensen.

"Dames voor" zij ik toen ik de deur open hield voor haar.
"Haha, dankjewel Niall" ze bloosde.
BLOZEN? Waarom is Melissa aan het blozen? Dat had ze nog nooit gedaan..
"MAAAAAAAAAAAAAAAAM IK BEN TERUUUUUUUUUUUUUUUUUG!" schreeuwde ik.
"NIALL! IK HEB JE ZO GEMIST!" mijn moeder begon te huilen.
"Mam niet huilen, asjeblieft" zij ik terwijl ik haar knuffelde.
"Sorry schatje het is niet mijn schuld dat ik je maanden niet had gezien"
"Ja.. Nog sorry voor dat. Maar hier ben ik dus laten we er de beste van maken!" Ik lachte.
"Natuurlijk!" mijn moeder lachte ook.
"Oh hey Melissa!"
"Hoi" ik lachte ook.
Waarom is haar lach zo perfect? Waarom is ZIJ zo perfect? Ze voelt toch niet hetzelfde als mij, dacht ik.. Misschien kan ik beter met haar praten..
"Eh Melissa, heb je zin om te wandelen en praten?"
"Is goed hoor" zij ze.
"Doei mam!"
"Doeg lieverd! Niet te laat thuis komen, we moeten nog eten!"
"Ja mam!" zijden we tegelijk.

** Melissa' s Point of View **

Hij wou praten met me? Oh god dit is niet goed.. Vraag me af waarover.. Misschien wilt hij het gewoon inhalen.. Ja dat is het!
"Dus.. Melissa.. Wat heb je allemaal mee gemaakt?"
"Oh gewoon, uitmaak dingen met sommige mensen"
"Had jij een vriendje dan" Hij leek best wel verbaasd..
"Uhm nee, eigenlijk.. We hebben het uitgemaakt 3 weken geleden" mompelde ik.
Ik wou hier echt niet over praten, of denken over dat. Ik was eindelijk over de pijn heen en dan komt Niall eraan en nu denk ik er weer aan.. Ik wou niet huilen.. Niet nu, waar hij bij is. Ja. Ik huilde altijd bij Niall maar nu is het anders..
"Oh echt? Wie was dat?" vroeg hij.
"Jack van de voetbalteam.. Omdat.."
Ik hoorde mijn stem trillen en toen begon ik te rennen. Ik kon Niall dat niet vertellen, ik kon het gewoon niet. Ik rende en rende totdat ik niet meer kon rennen. De tranen vielen langs mijn gezicht maar het boeide mij niet meer. Ik was eindelijk bij de park en ging op de schommel zitten. Hier kwam ik altijd om na te denken over dingen..
Ik voelde mijn telefoon trillen en zag dat ik een SMS kreeg van Niall:

Melissa? Waar ben je? Asjeblieft? Ik moet je spreken over iets..

- Niall x

Ik negeerde de SMS, en deed het weer terug in mn broekzak.
Wat was nou zo belangerijk dat hij me wou vertellen ? ...

Reacties: