Hoofdcategorieėn
Home » One Direction » Thunder, rain and fire ||| Lirry Stayne » OO1 | Harry Edward Styles | Past
Thunder, rain and fire ||| Lirry Stayne
OO1 | Harry Edward Styles | Past
Hard werd ik tegen de muur geduwt. Zijn arm drukte op mijn keel.
“And next time, don’t you dare to ask it again!”¯ siste hij.
Ik knikte en hapte naar lucht. Een rare piep kwam uit mijn mond. Hij lachtte enkel en liet me los. Daarna verdwenen ze verder de donkere steeg in, mij alleen achterlatend.
Ik liet me hijgend langs de muur naar beneden zakken om op adem te komen. Waarom moest hij altijd mij hebben? Ik wreef over mijn pijnlijke wang, waar hij zojuist nog zijn handen op had geplant. Met een zucht kwam ik omhoog. Dat werd dus lopend naar huis. Mijn geld weg. Mijn fiets vertrapt. Mijn leven kapot. Ik begon naar huis te strompelen. Alles deed pijn. Mijn hoofd bonkte en mijn hart klopte in mijn keel, bang om ze weer tegen te komen. Bij elk geluid dat ik hoorde keek ik geschrokken om. Bij elk blaadje dat ritselde, elk vogeltje dat tussen de bomen door vloog en elke windvlaag leek mijn hart stil te staan. Elke dag opnieuw. Tranen liepen over mijn gezicht terwijl ik naar huis liep. Of eigenlijk strompelde. Mijn benen deden pijn van alle trappen en sneeën. Mijn broek was gescheurd, evenals mijn shirt. Mijn armen zaten vol blauwe plekken en schrammen, en mijn hoofd was beurs van het trekken aan mijn krullen. Nog steeds, na al die jaren begreep ik niet waarom ze nou juist mij moesten hebben. Ik had ze toch immers niks misdaan?
In de verte zag ik mijn huis al. Niet dat ik er veel van verwachte, mijn ouders zouden toch niet thuis zijn. Zoals altijd als ik ze nodig had. Ik was alleen, helemaal alleen. De enige die ik had was mijn lieve zus Gemma, die er wél altijd voor me was. Ik duwde langzaam de voordeur open.
“Harry!”¯ gilde Gemma geschrokken toen ze me zag.
Ze kwam naar me toe gerend en sloeg haar armen om me heen. Een pijnlijke kreun verliet mijn mond.
“Mum and dad are home...”¯ fluisterde ze zachtjes.
Ik zuchtte. Waarom nou juist op het moment dat ik helemaal in elkaar geslagen ben? Ze staarde me recht in mijn smaragdgroene ogen, die enkel verdriet uitstraalden. Haar blik zat vol medelijden.
“Come, let’s go to the bathroom and take care of you.”¯ zei ze.
Ze ondersteunde me terwijl we naar de badkamer liepen en zette me neer op een krukje. Zoals altijd verzorgde ze de wonden. Het was een soort ritueel geworden. Een ritueel waardoor ik zoveel van mijn zus ben gaan houden. Mijn ouders bleven zwijgen. Ze wisten dondersgoed dat het slecht met me ging, maar ze waren bang. Bang om iets verkeerds te zeggen. Bang om me nog meer pijn te doen. En ze waren er toch nooit, ze waren altijd naar hun werk. Ik zuchtte.
"Thanks, Gem..." mompelde ik toen ze klaar was.
"Everything for my beautiful brother." zei ze met een glimlach.
Reacties:
Wauw!
Jij moet duidelijk al langer schrijven. Of je hebt gewoon een aangeboren talent!
Snel verder! X
Aaaaaw! WHY. Poor Harry.<3 :c
Je schrijft echt heel leuk! ^^
En je bent hier geloof ik de eerste met Lirry Stayne - I like. ;D
Geef je me een melding bij een nieuw chapter?
er een nieuw hoofdstuk online staat, wat je vast al wist. ;p
xxxxx
AAAH ik geef je een nieuwe kans omdat je nog steeds een awesome verhaal hebt hahah haay appelpudding/fuckpuddi/paddle van Q ik weet niet welke jij kent maar ik las je verhaal bahah ik had gedeabboneerd omdat ik de draad was kwijt geraakt, teveel verhalen volgde enzo... Waar ik eerst 3 uur over moest twijfelen :o
Kan ik een melding in mijn gb krijgen als er een nieuw hoofdstuk is? Xx