Hoofdcategorieën
Home » One Direction » destiny » ~09
destiny
~09
"OH MIJN GOD DAT ZAG IK!" Gilde Lara in mijn oor.
"Lara rustig," zei ik kalm tegen haar.
"Ach meisje toch, kom gauw verder!" Mijn moeder kwam achter de muur vandaan.
Toen ik de kamer binnenkwam zaten er allemaal mensen. Ik keek in het rond, mijn oma, mijn opa,mijn 2 tantes, 2 ooms, 4 nichtjes en 2 neven en nog wat vriendinnen van Lara.
Ik keek mijn ouders aan "serieus?".
Mijn ouders straalden helemaal van top tot teen.
Ik liep naar de keuken pakte een glas drinken en liep weer terug.
"Nou vertel!" Vroeg een van mijn nichtjes nieuwschierig.
"Alice, meen je dit nou?" Kaatste ik terug.
Ik plofte op een lege stoel neer en pakte mijn IPhone.
Tuurlijk mijn twitter barstte van de tweets maarja..
"Mackenzie Amelia Johnson, doe die telefoon weg en vertel alles!" Zeurde mijn tante.
"Aaaarrghh.. Koop een tijdschrift en je leest alles over de 'grote Harry Styles' nou tevreden?" Gromde ik.
"Maar Macky, wil willen alles weten over jullie 2!" Zei mijn oma.
Pfff... Ik haatte dit.
"We hebben met de hele groep gisteravond een film gekeken, ik en soph hebben daar gelogeerd, vandaag zijn we naar een pretpark geweest en daarna hebben we wat gegeten, klaar." Zei ik chagrijnig.
"Hebben jullie gezoend? Of wat nog meer? " Vroeg mijn neef, die een jaar ouder dan me was.
Geirriteerd keek ik in het rond." Doei mensen" ik liep stampend de kamer uit naar boven.
Lara kwam me achterna gerend.
"Mack,Mack kom terug." Riep ze.
"Nee Lara, waar slaat dit eigenlijk op."Vroeg ik haar.
"Mackenzie, voor jou is dit normaal maar voor ons is het bijzonder hoor,hij is wel Harry Styles hoor." Zei Lara.
Ik zuchtte" ohke dan, maar moet het dan perse zo?"
Lara knikte bevestigend."Het is echt heel bijzonder hoor Mack."
Ik zuchtte nog een keer diep. "Oke dan.."
Langzaam aan kwam ik de trap weer af.
"Hij zoent geweldig,hij is heel aardig en de rest is ook superaardig, maar we hebben geen relatie." Zo dan wisten ze dat.
"Mag ik de afstandsbediening?" Vroeg ik droog.
Lara en mijn nichtjes schoten helemaal in de lach.
Zo werdt het deze avond toch nog gezellig, en er werdt geen woord meer over one direction en Harry gesproken.
een kleine gaap ontsnapte uit mijn mond en ik richtte mijn blik op de klok, die aangaf dat het al half 2 was.
Ik keek mijn oom en tante aan die samen met mijn neef en nichtje er nog waren "ik weet niet wat jullie doen maar ik ga mijn nest opzoeken."
"Slaap lekker meid! Droomzacht" zei mijn tante.
Gauw wenste ik iedereen een goede nacht en ik liep naar boven.
Opeens voelde ik mijn IPhone trillen.
"Een smsje" mompelde ik zachtjes.
Ik pakte mijn IPhone en keek er naar, toen ik zag dat het Harry was begon ik te glimlachen.
Ik las wat er stond: Slaapzacht Beautiful, kus Harry.
Hij was echt heel lief.
Gauw smste ik hem terug.: Jij ook <3, kus Mackenzie.
Snel trok ik een pyjama broek aan en een wit hempje.
Ik zette mijn televisie aan en stapte in bed.
Ik keek nog een kleine 15 minuten en viel toen in slaap.
De volgende morgen werd ik wakker gemaakt door een bekende stem.
"Wordt je wakker! Ik heb ontbijt voor je" zei de stem.
Ik opende mijn ogen en keek weer in de mooiste groene ogen van de hele wereld.
"Harry? Wat doe jij nou hier!" Zei ik verrast.
"Ik dacht laat ik het liefste meisje van de wereld eens verrassen!"
"En mijn ouders dan?" Vroeg ik hem.
"Dat zijn echt s'werelds relaxte mensen ooit."Lachtte hij.
''Hier, een lekker kopje thee voor het liefste meisje van de wereld!'' Harry gaf me een kopje thee aan.
''Ga je straks met me mee?'' vroeg Harry.
Ik keek hem aan ''Waar heen?''.
''dat zie je straks wel'' zei hij met een mysterieuse glimlach.
Ik at een boterham en dronk mijn thee op.
''Zie ik je zo?'' Vroeg Harry en hij liep richting de deur.
''Is goed, ga je naar mijn ouders?'' ik keek hem aan en stapte uit bed.
''Ja, ze zitten beneden op mij te wachten'' Lachte hij.
Ik hoorde hem de trap afgaan, ik probeerde te luisteren wat ze beneden zeiden, maar ik hoorde bijna niets.
Hmmm, dan maar aankleden dacht ik.
Ik keek naar buiten, de zon schijnt redelijk.
Een half uur later kwam ik de woonkamer in.
''Goedemorgen!'' zei mijn moeder.
Ik keek naar Harry, die met mijn vader aan het praten was over iets wat volgens mij over voetbal ging.
Tja, als je ook maar iets over voetbal wist te vertellen zat je bij mijn vader aan het goede adres.
''Wil iemand nog wat drinken?'' ik keek in het rond.
''Koffie?'' vroeg mijn vader vragend aan Harry.
''Graag!'' zei Harry.
''ik ook graag hoor!'' zei mijn vader, die alweer in gesprek was met Harry.
''ik help je wel even'' mijn moeder stond op en liep achter me aan.
''Wat een leuke jongen!'' zei ze toen we in de keuken stonden.
Ik zette de kopjes onder het apparaat.''Ja, hij is leuk!'' zei ik terwijl ik rood werd.
Mijn moeder pakte een fles wijn van de keukentafel '' Kijk dan dit kreeg je vader, en ik kreeg dat boeket!'' ze wees naar een boeket bloemen die op de tafel stond.
''Hij is een echte gentlemen!'' zei ze.
Ik gluurde om het hoekje om te kijken hoe Harry en mijn vader aan het praten waren.
Ze waren aan het lachen, gelukkig dacht ik.
Mijn vader was nooit zo moeilijk geweest als het om jongens ging, zo lang ze maar goed voor zijn dochters waren.
We pakten de kopjes en liepen naar de woonkamer.
''Harry, wat was nou de planning dan?'' Vroeg ik hem.
''Dat zie je straks wel!'' was zijn antwoord.
Mijn ouders begonnen te lachen.
Ik keek hun aan ''Jullie weten hier meer van of niet?''
''Wij zullen zwijgen!'' zei mijn moeder.
zogenaamd boos keek ik de kamer rond.
''Waar is Lara trouwens?'' vroeg ik.
''Lara is bij Jade!'' zei mijn vader.
Mijn moeder stond op, ''Ik ben er zo weer'' zei ze en ze keek naar Harry.
''Hoe is Simon Cowell nou echt?'' vroeg mijn vader.
Harry lachte '' Hij lijkt erg streng, maar hij is echt heel aardig!''
Zo kletsten we nog een kwartier verder tot mijn moeder weer beneden kwam met een koffer en een tas van mij.
''Wat moet je daar mee?'' zei ik verbaasd.
''Verrassing!'' zei Harry.
''Het wordt hier gewoon met de minuut gekker?''
Iedereen schoot in de lach.
''Zullen wij gaan?'' Harry keek me aan.
''Is goed'' zei ik een beetje verbaasd.
Ik gaf mijn ouders een knuffel en we liepen naar Harry's auto.
Mijn vader deed mijn koffer en tas in de kofferbak.
''Veel plezier meisje!'' zei mijn vader.
We stapten in de auto en we reden weg, ''Oke Styles, waar gaan we heen?''.
''Huis!'' antwoorde hij.
Oke, geen gekke dingen dus.
Na tien minuten kwamen we dus aan bij het huis.
Harry zou de auto even in de garage parkeren en ik stapte uit.
Ik liep naar de deur die al open ging aangezien Danielle ons had zien rijden.
''Kom binnen!'' zei ze.
''We moeten alleen nog onze koffers naar de auto's brengen dan kunnen we gaan.'' riep Zayn ergens vandaan.
''Wacht even!'' zei ik. '' Waar gaan jullie heen dan?''
''Jullie? We zul je bedoelen!'' zei Louis die met een zware koffer van Eleanor de trap af kwam.
''Jongens ze weet het nog niet!'' zei Harry die inmiddels ook binnen was gekomen.
''Wat is er hier nou aan de hand?'' vroeg ik.
''Hi guys!'' hoorde ik ineens Sophia's stem.
''Soph weet jij wat er aan de hand is? wat gaan we doen?'' Vroeg ik haar dan maar.
''Ja tuurlijk weet ik...'' Sophia werd onderbroken door Harry die een hand voor haar mond hield.
''Mackenzie weet het nog niet, en dat wil ik nog even zo houden!'' lachtte hij.
''Jullie zijn echt gemeen, weten jullie dat?'' zei ik.
''Goed jongens als we het vliegtuig willen halen, moeten we nu de auto's in!'' Zei Liam.
We deden alle lichten uit en draaiden de laatste deuren op slot.
We stapten in de 2 auto's die vooraan stonden en reden zo naar het vliegveld.
''Oke ik weet nu dus dat we ergens heen gaan vliegen, maar WAAR?'' probeerde ik iets te ontfrutselen.
''Nieuwsgierig aapje!'' lachte Harry.
Ik besloot maar om gewoon af te wachten.
Na een klein half uurtje rijden waren we er dan goed en wel.
We checkten in en wachten even, niet veel later stapten we dan in het vliegtuig en zo vlogen we weg.
Tijdens de vliegreis kletsten ik,Perrie en Sophia druk over allerlei dingen.
Ook bij hun probeerde ik nog wat los te krijgen maar ze bleven zwijgen.
Toen we geland waren werden we naar een soort busje gebracht en we reden daarmee naar een andere plaats.
Inmiddels had ik door dat we in Frankrijk waren maar er schoot me niets te binnen.
We keken naar alle mensen en dingen die we buiten zagen.
en zo kreeg ik op eens een slaapmasker naar me toe geworpen, '' Op doen!'' zei Harry!.
''We zijn er zo!''
Gehoorzaam deed ik hem om en 10 minuten later werd het busje gestopt.
''Kom pak mijn hand maar, en volg me!'' zei Harry.
Ik pakte zijn hand aan en liep met hem mee.
''Doe hem maar af'' zei hij.
Ik moest even wennen aan het licht maar toen ik zag waar we waren begon ik te stralen!
''Maar dit is...''
Reacties:
Waaauuww! Supermooi! Is het misschien de Eifeltoren ?
Snel verder !!!
Kusxx
Ik dacht inderdaad ook aan de eifeltoren
Gaaf verhaal, echt waar!