FanFic.nl

A bloody romance

Hoofdstuk 3: Alice en Edward Cullen

Ik schrok wakker en keek om mij heen. Ik lag gewoon in mijn bed en het was donker.
Ik stond op en liep op mijn tenen naar het raam. Buiten was het ook donker.
Was het dan toch een droom? Eventjes dacht ik er overna en het klonk ook als een droom.
Terug in mijn bed kon ik niet meer slapen. Op mijn klok zag ik de minuten voorbij gaan en om half 7 ging mijn wekker.
Ik was al snel klaar en liep naar mijn auto.
Halverwege stopte ik. Er zaten deuken in mijn auto. Ik knipperde met mijn ogen en liep er langzaam naar toe. Het zat er echt! Het was geen droom!
Ik slikte en stapte in de auto, voordat ik te laat kwam.
Finn stond bij de parkeerplaats op mij te wachten, zoals altijd.
Hij opende de deur voormij en ik stapte uit.
‘Lei, hoe gaat het?’ Zei Finn en hij knipoogde.
‘Wow, wat is er met je auto gebeurd?’ Vroeg Finn en hij keek geschokt.
‘Dat gaat je een fortuin kosten.’ Vervolgde hij, terwijl hij de deuken goed bekeek.
Ik haalde mijn schouders op en liep richting de school. Het begon te regenen.
Er waren al veel mensen, maar je hoorde geen gemopper op het weer.
Het regende bijna altijd.
‘Je hebt mijn vraag niet beantwoord.’ Zei Finn en hij stond voor mijn gezicht, in de hoop dat ik niet weg kon kijken en de vraag wel moest beantwoorden.
Maar ik werd weer afgeleid. Het groepje met de nieuwe leerlingen kwam binnen.
Allemaal bleek, allemaal geweldig mooi.
Ik herkende de jongen die naast mij had gezeten met Spaans, hij keek me even aan, maar na twee tellen keek hij weg.
Ik schudde mijn hoofd en liep naar mijn eerste les. Biologie.
Ik ging naast mijn vriendin Clara zitten. Ze kent alle roddels en ik vroeg me af of ze iets van de nieuwe leerlingen wist.
‘Heb je die bleke jongen gezien? Hij is zo knap!’ Clara begon te zwijmelen.
Ik knikte, o ja, ik had hem gezien.
Clara brabbelde over hem, hoe knap hij was, maar ik lette er niet op. Dat wist ik allemaal al.
De deur van het lokaal ging open en een bleek meisje, samen met de knappe bleke jongen, kwamen binnen.
Iedereen keek hun aan, terwijl ze langzaam, bijna dansend naar hun tafel liepen.
Toevallig was de tafel achter ons.
Ze gingen zitten, maar zeiden niks.
Clara schudde met haar haar en keek verleidelijk achterom, maar de knappe jongen deed niks. Clara zuchte en boog zich naar mij.
‘Het doet hem niks, mijn charme doet het niks!’ Zei ze verbazend.
Ik probeerde mijn lacht te verbergen en ik merkte dat ik niet de enige was. De jongen achter me was zachtjes aan het lachen.
De leraar, meneer Nolias kwam binnen en keek de klas rond.
‘Ik zie dat er nieuwe leerlingen zijn? Mooi, ga maar even staan en stel je voor.’ Zei hij en hij gaan op zijn bureau zitten.

Het meisje stond eerst op en ze leek net een fee, zo mooi, bijna onwerkelijk.
‘Mijn naam is Alice Cullen.’ Zei ze en ze glimlachte. Ze keek de jongen naast haar aan en ging weer zitten.
Met moeite ging de jongen staan, maar bleef naar Alice kijken.
‘Ik ben Edward Cullen, zoon van Carlisle en Esmee Cullen.’ Hij zei het zo snel dat ik het bijna niet hoorde. Clara knipperde met haar ogen en keek wazig, ze had het helemaal niet verstaan.
‘Welkom, Alice en Edward.’ Zei meneer Nolias en hij begon met de les.
Ik lette niet op, ik wist niet eens waarover het ging. Ik was te druk bezig met luisteren of de Cullens wat zeiden. Af en toe hoorde ik wat gemompel van Edward, of tenminste zo leek het.
Ik schrok op toen de bel ging, ik keek om en de Cullens waren weg!
Clara trok me mee en we liepen naar de kantine.

Reacties: