FanFic.nl

drunk words are sober thoughts. - Larry.

eleven.

Ik kijk hoe Niall verschillende kabels aansluit, en daarna hoe hij de controller naar mij gooit. “Welk spel gaan we spelen?”� vraag ik nieuwsgierig. “Kies maar.”� antwoordt hij, en gooit een stapel spellen. Harry ploft naast mij op de bank. “Ik zal eens kijken.”� zegt hij, en buigt zich over mij heen om de spellen te pakken. Ik houd mijn adem in. Hij gaat weer recht zitten, en strijkt daarbij per ongeluk met zijn hand over mijn been. Mijn ogen schieten naar mijn broek. Ik kijk naar rechts, naar Harry. Hij zit geïnteresseerd naar de spellen te kijken. Ik adem uit, en tegelijk ontsnapt er ook een zucht uit mijn mond. Harry zijn ogen schieten naar mij. Betrapt kijk ik weg. “Welk spel wil jij doen?”� vraagt hij. Of hij merkte echt niks, of hij doet als of hij niks merkte. “Maakt mij niet uit, als er maar niet al te veel geschoten wordt.”� antwoord ik nonchalant. Ik game bijna nooit, en eigenlijk maakt het mij ook helemaal niks uit welk spel we spelen. “Oké, dan gaan we snowboarden.”� zegt Harry, en gooit het spel naar Niall. Hij stopt het in de playstation, en propt zich naast mij op de bank. u we met zijn drieën op een tweepersoonsbank zitten, zit ik wel erg dicht tegen Harry aan. Zijn bovenarm raakt de mijne, net zoals mijn bovenarm die van Niall raakt. Er verspreidt zich op een arm kippenvel. Ik zucht. Was het wel zo’n goed idee om mee te doen? “Ik begin.”� roept Harry enthousiast, en hij grist de controller van mijn benen af. Ik zucht nog een keer. Gelukkig keek hij waar hij greep. Nu niet aan denken. Ik schud zachtjes mijn hoofd, en laat me achterover vallen. Ik kijk naar het scherm, maar ik zie niet echt wat er gebeurt. “Whoeh.”� een blije Niall brengt mij weer terug naar de realiteit. “Winnaar tegen Louis.”� roept hij er vrolijk achteraan. Harry geeft mij de controller zonder iets te zeggen. “Hoe werken de knopjes?”� vraag ik. “Ik zeg niks, dadelijk versla je me nog.”� zegt Niall plagerig. “Harry?”� vraag ik, en kijk hem aan. Hij gaat wat rechter zitten. “Driehoekje is springen, rondje is een truc, met het kruisje ga je vooruit, en met het vierkantje gooi je een sneeuwbal naar de ander.”� mompelt hij, terwijl hij de knoppen aanwijst, als of ik het verschil tussen een kruisje en rondje niet weet. Ik grijns. “En met deze knoppen moet je sturen.”� zegt hij, terwijl hij de knoppen links op de controller aanwijst, en daarbij mijn vingers raakt. “Bedankt.”� mompel ik verlegen. “Geen probleem.”� antwoordt hij, en glimlacht. Ik blijf hem nog even aankijken. “Oké, kunnen we dan nu beginnen?”� vraagt Niall een tikkeltje ongeduldig. Ik knik, en richt mijn hoofd op het scherm. Ik weet niet waar het kruisje, en waar het driehoekje zit, dus ik druk maar gewoon alle knoppen tegelijk in. Niet dat het resultaat heeft, want ik val de hele tijd, maar ik ben te eigenwijs om op mijn controller te kijken. Ik hoor Harry zuchten. Ik heb verschrikkelijk hard verloren, maar ik had niet anders verwacht. “Whoeh. Ik ben de beste!”� roept Niall. “Nadat ik Louis verslagen heb, versla ik jou.”� zegt Harry tegen Niall, en geeft mij een speelse duw tegen mijn schouder. Ik kijk naar de controller. Ik besluit om alleen het kruisje en het driehoekje te onthouden. Het kruisje zit onder, en het driehoekje boven. Harry start een nieuw spel, en staat al meteen voor. Ik houd het kruisje ingedrukt, en als ik moet springen druk ik het driehoekje in, verder doe ik niks. Er is een kleine vooruitgang geboekt, ik ben dit rondje niet gevallen. Maar ik ben wel ingemaakt door Harry. Het volgende potje is weer tussen Niall en Harry. En zoals Harry al voorspelt had, hij verslaat Niall. Harry geeft mij de controller, en Niall start een nieuw spel. Het gaat al iets beter dan net. Ik voel Harry’s ogen in mijn rug prikken. Na enkele seconden kan ik er niet meer tegen, en kijk achterom. Harry zijn ogen zijn gewoon op de tv gericht. Vreemd, ik voelde hem echt naar mij kijken. Ik haal mijn schouders op, en kijk weer naar het scherm. Ik ben gevallen, had ik kunnen verwachten. “Geen slimme zet.”� grijnst Niall, en board met zijn poppetje over de finish. Ik zucht en laat mij achterover vallen. Ik laat mijn hoofd boven op de rugleuning zakken, en voel een arm. Ik kijk naar links, Niall heeft met beide handen zijn controller vast. Ik kijk naar rechts, misschien overbodig, maar toch. En ja, het is de arm van Harry. Hij zit onderuitgezakt met zijn ene arm op de rugleuning, en met zijn andere arm op de leuning. Dan kijk ik naar zijn gezicht. Hij lijkt het niet erg te vinden, sterker nog, hij lacht. Ik glimlach terug. Gelukkig vindt hij het niet erg of vreemd. “Ik heb geen zin meer, spelen jullie maar, ik verlies toch alleen maar.”� zeg ik, en gooi de controller op Harry’s schoot. Zo kan ik mooi in zijn armen blijven liggen. Al lig ik niet echt in zijn armen, maar wel een klein beetje. Ik kijk weer naar rechts, en Harry kijkt mij nog steeds lachend aan. Dan pakt hij de controller met zijn ene hand, en laat zijn arm onder mij liggen. Niall heeft ondertussen een nieuw spel opgestart, en Harry draait zijn hoofd naar het scherm. Hij drukt met moeite de knoppen in die hij in hoort te drukken, hij speelt ontzettend slecht. Maar dat maakt mij niks uit. Mijn hoofd ligt op zijn arm.

Reacties: