FanFic.nl

whore.

thirteen.

"Opstaan To.. Oeps sorry." hoor ik ineens iemand zeggen. Ik doe mijn ogen open, en kijk richting het geluid. Een jongen met zwart haar komt de kamer binnen gelopen. "Hoi. Maakt niet uit. Weet jij misschien waar ik ben? En waar Nienke is? En wat ik hier doe?" ratel ik aan een stuk door. Ik kijk hem vragend aan. "Hebben jullie gisteren.. hahaha.." hij begint ineens te lachen. Ik kijk hem niet begrijpend aan. Ik voel aan mijn lichaam. Ik heb een shirt aan, een shirt dat niet van mij is, een shirt dat 20 maten te groot is. Ik stap uit bed. "Ow.. Jij bent.. Ow sorry, ik dacht dat je een one night stand was die gisterenavond een trio heeft gehad." stamelt de jongen en wordt rood. Ik trek een vies gezicht. Een trio, doe normaal. "Sorry." zegt hij nog een keer. "Misschien is het maar beter als ik ga." zegt de jongen, en draait zich om. Ik knik, maar dat ziet hij al niet meer. Ik weet niet goed wat ik moet gaan doen, of hoe ik moet gaan staan. Dus ik ga maar wat onhandig op zijn bed zitten. Nu heb ik pas de kans om zijn kamer goed te bekijken. Er hangen een paar foto's van zichzelf, maar die had ik gisteren al gezien. Ergens hangt ook een poster van Sammy DeLuxe, nog nooit van gehoord. Er staan twee gitaren in de hoek. Een elektrische en een akoestische. Hij speelt gitaar, gaaf. Ergens in een hoek ligt een pornoblaadje, viespeuk. In een andere hoek ligt een hele berg kleding, hier weet ik eigenlijk niks op te zeggen. Ik kijk richting de deur, en schrik. De jongen met de dreads staat grijnzend in de deuropening. "Sorry.." stamel ik. "Maakt niet uit. Ik vond het wel leuk om je zo nieuwsgierig te zien kijken." zegt hij, en komt langzaam naar mij toe gelopen. Hij duwt mij achterover op bed, en geeft een kusje op mijn mond. Hij likt over mijn onderlip, en ik doe mijn mond open. Onze tongen draaien drie rondjes om elkaar en dan wordt de zoen afgebroken. "Ik denk dat ik maar eens ga." zeg ik, en probeer op te staan. Dat lukt niet echt, want hij ligt op mij. "Haha, waar naar toe?" vraagt hij. Hij streelt zachtjes door mijn haren heen. "Gewoon, weer terug." zeg ik. "Moet je niet eerst eten?" vraagt hij, en hij geeft mij een kusje op mijn wang. "Doe ik onderweg wel." zeg ik snel. "Ik kan je daarna ook even wegbrengen." zegt hij, en gaat twee keer met zijn wenkbrauwen op en neer. "Nee hoeft niet." zeg ik. "Oké, dan doen we dat." zegt hij, en staat op. Ik sta ook op, en blijf een beetje onzeker staan. Wat moet ik nu doen? Of wat gaan wij überhaupt doen? "Mijn shirt staat je wel sexy." zegt hij, en grijnst. Hij komt achter mij staan, en slaat zijn armen om mij heen. "Als je je verveelt mag je altijd naar hier komen, ik weet wel iets wat we kunnen doen." fluistert hij in mijn oor, en hij gaat met zijn handen onder zijn eigen shirt en streelt mijn buik. "Maar ik zal je even naar de keuken brengen." zegt hij, en haalt zijn handen onder het shirt uit. Ik zei toch dat het niet hoefde. Toch loop ik hem braaf achterna.
Ze wonen best mooi. We staan in de keuken, ik kijk nieuwsgierig rond. "Hier." haalt hij mij uit mijn gedachte, en wijst naar een stoel. Ik denk dat het de bedoeling is dat ik erop ga zitten, dus dat doe ik dan maar. Echt op mijn gemak voel ik mij niet. Even later zet hij een zak broodjes, boter, kaas en vlees en chocoladepasta op de tafel. Ik blijf zitten, en verroer mij niet. "Eet dan." zegt hij, en lacht. Voorzichtig pak ik een broodje. Het is best irritant eten als iemand elke beweging volgt die je maakt. Ik pak de chocoladepasta, en kijk op de tafel op zoek naar een mes. "Hebben jullie misschien een uhm.. mes?" vraag ik verlegen. "Ja, sorry." zegt hij, en staat op. "Maakt niet uit." zeg ik zachtjes. Hij rommelt wat in een kastje, en geeft mij dan een mes. Hij staat nog steeds achter mij. "Smakelijk." zegt hij, en geeft een kusje in mijn nek. "Dank je." zeg ik, en glimlach. Niet dat hij mijn glimlach ziet, maar toch siert de glimlach mijn gezicht. "Ik ga even op de bank zitten, kom dadelijk maar als je klaar bent. Laat de rommel maar gewoon staan, en kom dan maar gezellig bij mij zitten." zegt hij, en loopt door een deur weg. Oké, fijn. Nu zit ik alleen in het huis van een vreemde mijn ontbijt te eten. Ik snijd het broodje open, doe er chocoladepasta op en eet hem snel op. Ik twijfel of dat ik niks op de aanrecht moet zetten, maar laat alles gewoon liggen. Ik sta op, schuif mijn stoel aan, en loop door dezelfde deur als de jongen met de dreads liep. Ik kom in een grote kamer uit. Ik kijk rond, opeens zie ik hem languit op de bank liggen. Ik doe de deur hoorbaar dicht. Gelukkig merkt hij het, en staat op. "Hee." fluistert hij in mijn oor, als hij bij mij staat. "Hee." zeg ik schor. Hij slaat zijn armen om mij heen, en gaat met zijn handen over mijn rug heen. "Ik denk dat ik dadelijk maar ga." zeg ik zachtjes. Stiekem geniet ik van elke aanraking die hij mij geeft. "Waarom?" vraagt hij, en kijkt mij met grote ogen aan. "Omdat ik eigenlijk al lang terug had moeten zijn." zeg ik. Oké, nu lieg ik misschien maar ik voel me nog steeds niet op mijn gemak. "Jammer." zegt hij, en haalt zijn handen onder mijn, eigenlijk zijn, shirt uit. "Kom, dan gaan we jou rokje even halen." zegt hij, en pakt mijn hand. Hand in hand lopen we naar zijn kamer. Ik pak mijn rokje van de vloer, en doe hem aan. Dan pak ik mijn vest. Ik doe zijn shirt uit. Ik voel zijn ogen in mijn rug branden. Snel doe ik mijn vest aan. "Je had het vest ook uit mogen laten." grijnst hij. Ik glimlach flauwtjes. "Dank je." zeg ik zachtjes, en geef hem het shirt. "Graag gedaan, je lag zo lief te slapen." zegt hij, en drukt een kusje op mijn wang. Ik lach verlegen. "Nu moet ik echt weg." zeg ik, en wil naar de deur lopen. "Blijf nog even." zegt hij, hij klinkt bijna smekend. "Nee, ik moet echt gaan." zeg ik. Ik moet echt weg hier. Ik voel mij hier echt teveel en niet op mijn gemak. Hij kijkt mij met van die grote ogen aan. Ik wend mijn blik af. "Sorry." mompel ik bijna onverstaanbaar. "Zal ik je brengen?" vraagt hij dan. "Hoeft niet." zeg ik. "Jawel, ik breng je wel even." zegt hij, en pakt iets van een kastje. "Dat hoeft echt niet." zeg ik, en kijk hem aan. "Jawel, ik doe het graag." zegt hij, en drukt een kus op mijn wang. "Oké." zeg ik, en glimlach. Eigenlijk wel fijn dat hij mij wegbrengt, ik heb namelijk geen idee waar ik ben. "Kom." zegt hij, en pakt mijn hand vast. Hoe heet hij eigenlijk? vraag ik mezelf af, maar ik durf het niet te vragen. Eigenlijk maakt het ook helemaal niks uit, na vandaag zie ik hem misschien toch nooit meer. Helemaal in gedachte gezonken loop ik hem achterna. "Waar dacht je aan?" met die vraag en een zwaaiende hand voor mijn gezicht word ik uit mijn gedachtes gehaald. "Niks speciaals." zeg ik en glimlach. "Oké." zegt hij en glimlacht ook. Nu pas merk ik dat we voor een auto staan. Ik bekijk hem even. "Mooie auto." zeg ik bewonderend. "Dank je wel." zegt hij, en doet een deur open. "Ga zitten." zegt hij erachter aan, en maakt een vaag gebaar. "Dank je." zeg ik en stap in. Na een paar seconde zit hij naast mij en start de auto.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.