FanFic.nl

My life changed in one day,

O9: Kitchen Princes

Nog steeds kijk ik iedereen aan, bang voor alle reacties die er gaan komen. Iedereen bleef maar stil naar mij staren. Was het echt zo slecht? De meiden kwamen alle drie naar mij toe lopen "Wauw, Anouk! Je hebt een super mooie stem!" zei Perrie, en ik bedankte haar. Maar de jongens bleven me maar aan staren, alleen Harry en Niall glimlachte naar me. Maar de andere liepen zomaar opeens weg. "Het was zeker slecht, of niet? En niet liegen!" zei ik, terwijl ik naar mijn voeten keek. Harry en Niall kwamen naar me toe gelopen, ik keek Niall aan. "Het was echt niet slecht! Ik weet niet wat er met hun is?" Ik vond zijn blik en glimlachte. "Wij gaan met ze praten, kom Niall!" Hij haakte zijn arm in die van Niall en ze huppelde weg, het was echt te grappig om te zien. Ik zat nu alleen in Harry's kamer, staarde om me heen. Mijn blik viel meteen op een foto, in een fel blauw lijstje. Ik pakte de foto en ging op Harry's bed zitten. Op de foto stond een klein schattig jongetje, bij de kerstboom, een cadeau open makend. Het jongetje had stijl, bruin haar en had een microfoon in zijn hand. Een echte Harry dus! Ik keek op mijn horloge en zag dat het bijna etenstijd was. Ik liep naar beneden en later bedacht ik me dat ik de foto had vergeten terug te zetten. Hij vond het vast niet zo erg! Ik kwam de woonkamer binnen en iedereen keek me aan "Sorry dat we zo deden, je hebt een hele goede stem waar wij zelfs een beetje jaloers op werden!" zei Liam, ik voelde mijn wangen rood worden. Niall brak de stilte en schreeuwde "Wat gaan we eten?!" Iedereen schoot in de lach, en iedereen riep zijn idee op. "Kan er iemand koken?" vroeg Zayn en voorzichtig stak ik mijn hand op. "Mooi!" ging hij verder "Dan ga jij lekker koken voor ons!" Koken was een van mijn favoriete bezigheid, altijd als ik me verveelde ging ik koken. Dus ik kon het al aardig goed! "Oke!" zei ik "Het enige wat ik nodig heb is geld, een tas en een fiets.. Dan kan ik boodschappen doen!" Harry gooide zijn autosleutels en zijn portemonnee. "Daar heb je genoeg aan, heb je rijbewijs?" Ik bedankte hem, knikte en reed weg. Na een paar minuten was ik al bij de winkel, ik stapte uit en liep naar binnen. Het was het zelfde winkeltje als vanmiddag en ik wist al wel een beetje de weg. Even later had ik alles en rekende ik af, snel stapte ik weer in de auto. Ik was weer bij het huis en ik liep meteen door naar de keuken. De balletjes waren al klaar en de soep stond al op laag vuur, ik moest voor het voorgerecht alleen nog de groente snijden en de soep laten sudderen. De helft was nu al gesneden en ik ging in een razend tempo door totdat ik twee handen op mijn heupen voelde. "Hé lieve keukenprinses, lukt het een beetje?" Ik draaide me om en daar stond Niall. Ik knuffelde hem en ik ging weer verder, hij bleef me knuffelen van achter. Ik deed alle groente in de pan en liet de soep even sudderen. "Ga maar alvast met de andere aan tafel, ik kom zo met het eten!" Hij liep weg en ik liep achter hem aan met kopjes en lepels en glazen, ik zag kaarsen staan en deed die aan, iedereen had wat soep en wat brood gekregen. Zo te zien vonden ze het allemaal lekker, iedereen hoorde een piep inclusief ik "Het hoofdgerecht is klaar!" Snel liep ik naar de keuken en binnen een minuut was ik al terug! "Voila, pasta a la Anouk!" Iedereen moest lachen maar eten het snel op. "Hmmm!" Hoorde ik naast me, het was lieve Niall. Ik at niet maar niemand merkte het. Ik keek naar Harry, die dus al een tijdje naar mij keek.. "Waarom eet je niks?" zei hij, iedereen keek op. "Ik... Ik heb niet zo'n honger!" Snel liep ik naar de keuken want ik had geen zin in alle reacties die er zouden volgen. De chocolade taart moest nog vijf minuten in de oven en daar zat ik op te wachten. Weer pakte iemand mijn heupen vast, ik draaide me om en dit keer was het niet Niall, het was Harry! Snel liep ik een meter verder zodat zijn handen weggleden. "Wat.. Doe je hier?" zei ik stilletjes. "Dit is nog steeds mijn keuken!" lachte hij. "Waarom eet je niet? Het is niet goed voor je!" Waarom is hij zo bezorgt? Dat moet Niall juist zijn! "Er is niks, oke." zei ik nu wat geïrriteerd. De taart was klaar, ik zette hem op tafel en liep meteen door naar boven. Ik ging met mijn normale kleren in bed liggen. "Wat is er met haar?" hoorde ik Niall zeggen. "Beetje chagrijnig, laat haar maar!" zei Harry om Niall gerust te stellen. "Nee, ze is mijn meisje. En als ze het niet gaat zeggen ga ik haar zoenen en kietelen totdat ze het zegt!" Iedereen begon te lachen en Niall liep naar boven. Hij zag me liggen, "Anouk, wat is er?"

Reacties: