FanFic.nl

Bill belongs to a girl!

- 1 -

De achtervolging naar de CD-winkel.

Het was twee december tweeduizendacht, Faith nam een chip terwijl ze naar TMF keek. `Vandaag onze nummer één van de dag top vijf is de Duitse band uit Magdeburg, Tokio Hotel met Don't Jump!´ De muziek begon, Faith luisterde aandachtig. Haar vrienden vertelden altijd over Tokio Hotel maar zei kende ze niet, tot nu dan. Het prachtige geluid van Toms gitaarspel vulde haar hoofd. Faith sloot haar ogen en genoot. Nu kon ze eindelijk meepraten over de prachtige stem van de frontzanger Bill Kaulitz. London had haar al duizend keer verteld dat hij op onze school zat maar het interesseerde Faith niets. Faith kreeg een idee en snelde naar buiten. Zo snel als maar kon sprong Faith op haar fiets en fietste naar het huis van Bill en Tom. 'Ik hoop maar dat London het juist had.' dacht Faith terwijl ze van haar fiest stapte. Ze stapte met volle moed naar de deur van het huis dat London haar al een aantal keer had aangewezen. Zenuwachtig belde ze aan. Een jongen met dreads, een pet en veel te grote kleren deed open. `Wie is het?´ riep een stem uit het huis. Al snel kwam een grote jongen met zijn haar in de lucht. Ik herkende hem meteen, het was Bill. `Euh...´ stotterde ik. `Is het hier de familie Muller?´ verzon ik snel. Tom schudde zijn hoofd. `Nee, het is hier de familie Kaulitz.´ Hij lachtte. Zijn glimlach was oogverblindend mooi. `O, ik moet me vast vergist hebben van huis.´ zei ik schaapachtig. `Oke, daag.´ zei Tom vriendelijk. Tom sloot de deur. Toen ik net op mijn fiets zat liep Bill het huis uit. `Ik ga de nieuwe CD van Coldplay halen!´ riep hij. Faith fietste richting de muziekwinkel in de hoop dat Bill naar dezelfde gaat. Door kleine en korte binnenwegen was ze er eerder dan Bill. Faith zette mijn fiets in de fietsenstalling en deed hem op slot. Onopvallend stapte Faith de winkel binnen. Al gauw stond Bill naast haar. `Hey.´ zei Faith snel. Bill bekeek haar kort en zocht verder. `Hey.´ zei hij kortaf nadat hij de CD had gevonden. Faith wist meteen dat het zo niets ging worden. Teleurgesteld slofte Faith naar buiten. `Hey, jij daar!´ riep iemand uit een groepje meisjes. Stokstijf bleef Faith staan. Het meisjesgroepje van drie man stapte op Faith af. `We zagen dat je Bill achtervolgde.´ Faith knikte. `We doe mee.´ Faith keek de meisjes verward aan. `Met?´ `Met achtervolgen tiens. Wie hem eerst krijgt is de winnaar. Afgesproken?´ Het enigste blondharig meisje van het groepje stak haar hand uit, ze was duidelijk de leider. Zonder na te denken schudde ze haar hand. `Deal.´ zei Faith vastbesloten. Na het woordje deal bestond het leven van Faith en de meisjes bijna alleen nog maar uit Bill achtervolgen, zonder succes. Hoe vaak ze ook 'hallo' zeiden, Bill wist niet eens dat het altijd dezelfde waren. Om het kort te zeggen, Bill keek niet naar hun om. Faith, April, Hope en Jessica bestonden niet in de ogen van Bill. Bill dacht dat ze lucht waren.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.