FanFic.nl

drunk words are sober thoughts. - Larry.

twelve.

Hij heeft al drie potjes achter elkaar verloren. Niall kijkt steeds triomfantelijk naar Harry. Ik weet niet of hij merkt dat Harry zijn arm half om mij heen geslagen heeft, maar hij heeft er in ieder geval nog geen opmerking over gemaakt. Liam komt de woonkamer in gelopen. Hij kijkt naar Harry en mij, trekt een wenkbrauw omhoog, en laat zich in een stoel vallen. Hij doet zijn mond open, maar sluit hem al snel. Hij richt zich op de tv, en een zachte zucht verlaat mijn mond. Misschien is dit toch niet zo’n goed idee, maar het voelt fijn. Ik besluit om toch maar op te staan, voordat er een opmerking gemaakt wordt, en ik niet weet wat ik moet antwoorden. Ik sta op, iedereen kijkt mij aan. “Ik ga wat te drinken halen, jullie ook iets?”� vraag ik, en kijk iedereen een voor een aan Ze schudden allemaal nee. Ik slenter naar de keuken, en pak een glas. Ik twijfel wat ik zal drinken, eigenlijk heb ik helemaal geen dorst, maar dit was het eerste dat in mij op kwam. Ik laat het glas vol met water lopen, en slenter terug naar de kamer. Harry’s arm ligt nog steeds nonchalant op de armleuning, terwijl hij de controller met een hand bedient. Hij staat nog steeds achter, maar het gaat al beter dan eerst. Ik ga weer tussen Niall en Harry op de bank zitten. Dit keer wel met mijn rug tegen de rugleuning, maar niet met mijn hoofd op de rand van de bank. Ik voel dat Harry zijn arm een stukje laat zakken. Ik kijk naar links, en zie dat zijn hand mijn schouder net niet raakt. Hij raakt mij helemaal niet, maar het idee dat hij mij bijna raakt, geeft mij al kriebels. Liam kijkt naar Harry en mij, en draait zich vervolgens weer naar het scherm. Is dit ook nog opvallend? Of kunnen vrienden ook gewoon zo zitten? Ik kan er trouwens niks aan doen, want Harry’s arm lag al zo toen ik hier ging zitten. Een golf van opluchting gaat door mij heen. Die verdwijnt snel weer als ik mij bedenk dat ik waarschijnlijk knalrood word als iemand hier een opmerking over maakt. Ik moet het blozen onder controle gaan krijgen. Maar hoe? “Alweer gewonnen.”� roept Niall blij. “Maar dat is ook niet gek als je er zo bij zit Harry.”� vervolgt hij, en grijnst. “Ik zit lekker ontspannen zo. En trouwens, het gaat mij helemaal niet om het winnen.”� verdedigt Harry zich snel. “Ja ja.”� grijnst Niall, en ook Liam heeft een grijns op zijn gezicht. “Oké, een serieus potje dan?!”� zegt Harry meer dan hij het vraagt. Hij haalt zijn arm weg, en gaat daarbij met zijn hand door mijn haren. Per ongeluk of express, ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat op dat moment de kriebels in mijn buik groeide. Een onbedoelde glimlacht siert mijn lippen. Het is maar goed dat iedereen naar de tv kijkt, anders zouden mijn wangen zeker weer rood geworden zijn. Harry speelt ineens veel beter, hij en Niall gaan gelijk op. Enkele minuten later gaat Harry als eerste over de finish. Ik kijk naar Niall, hij weet niet hoe hij moet kijken. “Nou ja, het is zes - twee voor mij nu, dus ik sta nog steeds ver voor.”� zegt hij, en grijnst. “De winnaar mag opruimen en koken.”� antwoordt Harry, en Liam schiet in de lach. “Nou, dan kan ik zelf kiezen wat ik maak.”� zegt Niall eigenwijs. “En wat wordt het dan?”� vraagt Liam. Niall haalt zijn schouders op. “De verliezer mag opruimen.”� zegt hij, kijkt naar Harry, en laat zich achterover vallen. “Ben ik blij dat Louis verloren heeft.”� zegt Harry, en geeft mij een klopje op mijn schouder. “Pff, dat is flauw.”� sputter ik meteen tegen. “Oké, ik help wel.”� geeft hij meteen toe. Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan. Wauw, dat was makkelijk. Hij staat op, en draait zich dan om. “Kom, wel mee helpen dan.”� mompelt hij, en pakt mijn hand vast. Hij trekt mij omhoog, en laat mijn hand langzaam los. Ik draai me om richting Niall, om zijn controller te pakken. Hij kijkt mij met een grijns aan. Wat zou hij denken? Ik pak de controller, en draai me weer om. Harry haalt het spel uit de playstation, en stopt hem terug in het hoesje. Ik laat mijn ogen over zijn rug naar beneden glijden. Een randje van zijn rode boxer komt boven zijn broek uit. Rood, mijn lievelingskleur. Rood, de kleur van de liefde. Rood, de kleur die mijn wangen nu ongetwijfeld hebben. Ik kijk snel naar Liam, maar die kijkt naar Harry. Opgelucht verlaat een zucht mijn lippen. Ik kijk weer naar Harry, en zie hoe hij op staat. Zijn rode boxer verdwijnt onder zijn shirt. Hij trekt zijn broek op, en draait zich om. Ik kijk nu recht tegen zijn kruis aan. “Mag ik de controller?”� vraagt hij een tikkeltje onzeker, of verbeelde ik me dat maar? “Oh, ja, natuurlijk.”� mompel ik, en staar naar de grond. Ik steek mijn hand uit, en volg met mijn ogen de beweging van mijn hand. Ik zie dat Harry de controller aan de andere kant vast pakt. Zijn wijsvinger raakt mijn wijsvinger, aan de onderkant van de controller. Een enkele seconden houd ik de controller nog vast, voor ik hem los laat, en hem samen met Harry’s hand zie verdwijnen.

Reacties: