FanFic.nl

Decisions || Larry Stylinson

-2- Harry Edward Styles

'Ik ben thuis!' mijn stem vulde de stilte die in het huis plaatsvond en alsof ik een cadeau was dat Gemma altijd al had willen hebben kwam mijn zus op me af rennen 'hoe was het' vroeg ze terwijl ze me in een knuffel drukte 'het was.. raar..' ze fronste en liet me mijn jas en schoenen uittrekken 'hoezo 'raar' ?' samen namen we plaats aan de bar in de keuken en pakte een blikje fris uit de minibar die er naast stond 'Liam en Louis kwamen me tegen tijdens het eerste uur omdat ik er alweer was uitgestuurd. Liam duwde me op de grond en ging bovenop me zitten. Toen kwamen Zayn en Niall die ervoor zorgde dat Liam en Louis angstig wegliepen. Aan het eind van de dag duwde Louis me tegen de kluisjes voordat ik naar buiten kon glippen en siste me toe dat ik bij Zayn en Niall uit de buurt moest blijven. Op een één of andere manier reageerde mijn lichaam er dit keer anders op dan als Liam het zegt want ik had kippenvel en..' Gemma hield haar blikje halverwege en keek me met grote ogen aan - als ik niet beter zou weten zou ik toch echt denken dat haar ogen en uit ploppen als ze ze nog groter maakt 'en wat? Oh kom op nu wil ik het weten ook' vroeg ze nieuwsgierig en hyper begon ze op en neer bewegingen te maken. Gemma is dan wel ouder dan mij, zo gedraagt ze zich niet altijd. Ik genoot van de nieuwsgierigheid die Gemma op dit moment in haar lichaam had en sprong van de barkruk af 'kan je me helpen met Biologie? Ik heb de les zoals gewoonlijk niet mee kunnen krijgen' vragend keken mijn ogen in die van haar en plotseling kwam er een grote grijns rond haar lippen te staan. Huppelend kwam ze op me af en prikte met haar vingers in mijn zij waardoor ik lachen op de grond viel 'GEMMA STOP!' gierde ik van het lachen terwijl ik allemaal spastische bewegingen maken met mijn lichaam 'zeg de toverwoorden Edward' mijn hoofd schudde flink heen en weer om de naam die ze uitsprak en boos probeerde ik haar tussen de bewegingen door aan te kijken 'Gemma Anne Styles wilt u alstublieft stoppen met kietelen' tevreden lieten haar vingers mijn lichaam met rust en glimlachte ze naar mij 'en nu ga jij me vertellen wat je maar al te graag voor mij schuil wilt houden' een geërgerde zucht verliet mijn mond 'maar Gemma' zeurde ik wat totaal geen nut heeft natuurlijk 'en..' begon Gemma mijn zin waardoor ik duidelijk met mijn ogen begon te rollen 'en ik moest moeite doen om niet in zijn ogen te verdrinken' spuwde ik boos uit waarna in naar mijn kamer toe rende.

Zuchtend legde ik mijn biologie neer en opende het boek. Het was een oud boek waar de bladzijden er binnenkort uit zullen vallen maar zolang ik het boek heb gebeurd dat niet. Mijn ouder hebben al een keer geklaagd dat ik er altijd werd uitgestuurd bij biologie. Het schoolbestuur vond dat ik gewoon beter moest opletten tijdens de lessen en deed er niets mee. Zacht geklop liet me opkijken en weten dat Gemma in de deuropening stond 'het spijt me Haz ik moet gewoon niet zo nieuwsgierig zijn' mijn hoofd knikte voorzichtig van boven naar beneden terwijl er rond mijn lippen een glimlach sierde 'moet ik je nog helpen met je biologie?' 'ja is goed' met diezelfde glimlach als ik rond haar lippen kwam ze op mij aflopen en nam plaats op mijn schoot. Haar vingers gleden langzaam over de regels terwijl ze las wat ik moest doen 'zeg Haz, je hebt me nog niets verteld over Zayn en Niall' merkte ze uit het niets op. Zayn en Niall die aardig deden tegen mij, ik heb ze laten stikken. Ze riepen me nog iets na maar wat.. 'harry?' zouden ze het echt tegen mij hebben gehad? Of zouden ze het tegen.. 'HARRY!?' met een schok hief ik mijn hoofd op waardoor ik tegen de kaak van Gemma aan botste "verdomme Harry ik vroeg je iets.. au fuck. Waar zat je met je gedachten?' 'Zayn.. Niall.. Ze riepen iets na, maar wat?' alsof ik wartaal sprak keek Gemma me aan 'Harry als je het zo graag wil weten bel je ze toch?' 'ik heb hun nummers toch niet? Ik weet niet of je het weet hoor maar ik vraag niet aan de eerste beste jongen zijn nummer net als jij' ze hief haar handen op en maakte een gebaar dat ze mijn probleem niet begreep waarna ze naar beneden liep. Aangezien ik zonder haar hulp niets begreep van biologie liep ik achter haar aan richting de computer kamer. Ze tikte iets in op de schoolsite waardoor er een lijst van alle leerlingen uit de school tevoorschijn kwam met telefoon nummer en adressen. Dus zo kwamen Louis en Liam aan alle informatie over mij. Gewoon via internet. Gemma toetste iets in op de telefoon waardoor ik hem snel uit haar hand trok 'niet doen' beet ik haar toe. Wat als ze het niet tegen mij hadden, dan had ik weer voor paal gestaan en als nog geen vrienden gemaakt. Zin in nog een jaar alleen te zijn had ik niet.

Mijn adem schokte toen ik de stem van Niall door de telefoon hoorde. 'Hallo met Niall?' 'Hoi... Met Harry...' Stamelde ik. 'Ooh, hoi Harry! Waarom liep je nou zo snel weg?' 'Ik-Ik weet het niet.' Ik wist het wel. Maar ik wilde me niet klein laten lijken. Het bleef stil aan de andere kant van de lijn, dus begon ik maar, 'Wat riep je me eigenlijk na?' 'Ik ri-' De verbinding werd verbroken. Langzaam liet ik de telefoon zakken. Gemma keek me aan, 'Verbinding verbroken?' Ik knikte. Ze trok me in een warme knuffel terwijl ik moeite deed mijn tranen in te houden.

Een rilling ging over mijn lichaam. Een vleug van verdriet stroomde over mijn wangen en Gemma trok me dichter tegen haar aan.

'Zullen we verder gaan met biologie?' 'Nee, eerst naar het toilet.' Ze knikte maar keek toch bezorgt. Ik snap haar wel. Ik heb altijd al problemen gehad op school, terwijl alles bij haar zo makkelijk leek te zijn.

Ik klapte de deksel naar beneden en staarde naar de telefoon. Ik wilde met heel mijn hart Niall nog een keer bellen, maar wist dat dat niet slim was. Ik legde de telefoon weg en concentreerde me op mijn handen.

Ik haal het slot van de deur en loop naar boven. Daar zit Gemma al op een stoel die ze van de gang had gehaald. 'Zullen we maar beginnen?' Ik knik en we beginnen aan het rot-huiswerk.

Ik kijk op de klok. Half elf. Ik lig hier al twee uur te denken over Niall en Zayn. Ze zijn dus nieuw op deze school, dus ze weten niet wat er allemaal met me aan de hand is. Ik mag ze daarom wel. Als conclusie bedacht ik, omdat ik ze mag, wil ik niet dat ze ook last krijgen van Louis en Liam. Ik ga niet meer met ze om in de hoop dat ze het begrijpen en me met rust laten. Ze zijn te aardig om pijn te worden gedaan. Ze verdienen beter dan al dat gepest van Liam of Louis. Ik niet. Ik verdien het. Het is toch niet voor niets dat ze mij pakken? Ik zucht. Voor het eerst nam iemand het voor me op, en nu moet ik niet met ze om gaan. Ik hoop vurig dat ze het snappen en het accepteren. Ze verdienen echt beter dan mijn lot. Met die gedachten viel ik in een diepe onrustige slaap.

Reacties: