FanFic.nl

Normal Life

-O2

‘Hey Ay’ zei Aisha glimlachend.
Ze begroette me met een knuffel, ‘Die ene nieuwe jongen is er al’ zei ze enthousiast.
‘O, maar waarom vind je dat zo leuk?’ vroeg ik verbaast,
Aisha was nooit zo blij. ‘Heb je wel gezien hoe hij er uit ziet?’ vroeg ze lachend.
Ik schudde onbegrijpelijk mijn hoofd, ‘Ik wou dat ik in jou plaats kon zijn en hem begeleidden’ zei ze dromerig,
‘Oke’ zei ik langzaam en leunde tegen mijn kluisje aan.
We praatte wat, Aisha vertelde alles over de jongen. Ik werd er gek van, gelukkig werd ik gered door de bel. Ik liep gewoon naar mijn leslokaal, Ik zat achterin met Aisha. Ik tekende wat in mijn schrift, ‘Ayla van 3EC1 melde bij de directeur’ hoorde ik door de luidsprekers. Shit, wat had ik gedaan? Ik ben altijd zo braaf en hou me aan de regels. ‘Problemen’ zei Chris. Ik haatte Chris, hij flirt steeds met me op een rare manier. ‘Ayla ga maar’ zei de docent, ik knikte en pakte al mijn spullen e liep de lokaal uit. op weg naar de kamer van de directeur, netjes klopte ik. ‘Binnen’ zei de bekende directeur stem. Ik opende de deur. ‘Nee, ik hoef geen begeleiding’ zei een stem. ‘Aah, Ayla ga maar zitten’ zei de directeur, ik knikte en nam plaats tegenover de jongen. Nu wist ik waar het over ging, ik moest deze jongen begeleidden. ‘Luister, ik ben geen baby die een begeleider nodig heeft. Ik ben oud genoeg ja’ zei de jongen en keek naar mij. Alsof ik hem zo graag wou begeleidden, hij kan toch ook dankbaar zijn. Ik wist zeker dat dit niet goed zal gaan, ‘Jamal, zo als je weet hebben je ouders het aangevraagd’ zei de directeur,
de jongen zuchtte genaamd Jamal. Ik keek hem arrogant aan, Jamal had het door. ‘Wat kijk je. Heb ik iets van je aan of zo’ zei hij fel en zuchtte.
‘Dimmen, kijk je rooster, Ayla je weet wat je moet doen. Veel plezier’ zei de directeur en wees naar de deur, ik pakte mijn spullen bij elkaar en liep naar de gang gevolgd door Jamal. Ik liep langs de kluisjes, ik hoorde voetstappen dus ik wist dat hij achter me aan liep, opeens stopte ik. ‘Watte fuck stop je’ zei hij gehaast. Ik stak mijn hand uit. ‘Wat, wat wil je’ zei hij, ‘Rooster’ zei ik, hij knikte begrijpelijk en pakte zijn rooster van zijn broekzak en gaf het aan mij, Ik keek aandachtig naar het stuk blad en knikte. ‘Wat is je kluisnummer’ zei ik, ‘Eum, 165616’ beantwoordde hij mijn vraag. Ik liep naar de kluis met zijn nummer. ‘Hier’ zei ik, ‘Waar zijn de wc’s’ vroeg hij, ik wees naar de toiletten. Hij knikte vriendelijk en liep naar de toiletten. ‘Dat is de meisjes wc’ zei ik lachend, hij vloekte in zich zelf wat ik een beetje kon horen. Ik leunde tegen de muur aan, waarom zat hij zo lang in de wc? Ik opende de deur, ‘Hallo’ zei ik en liep naar binnen. ‘Ja beauty ik weet, ik mis jou ook’ hoorde ik, was dat Jamal. Ik klopte op de deur waar gepraat uit kwam, Opeens ging de deur open, ‘Wat doe je, zie je niet dat ik aan het bellen ben’ zei hij. Ik schudde mijn hoofd en pakte zijn mobiel en drukte op het rode knopje om het gesprek te beëindigen. ‘Wat doe je nou’ zei hij en pakte zijn mobiel van mijn hand en liep boos de wc uit. ik had het goede gedaan toch? Waarom is hij zo

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.