FanFic.nl

Thunder, rain and fire ||| Lirry Stayne

OO6 | Harry Edward Styles | Today

ls ik de kamer inloop wordt het direct stil. Alle blikken zijn op mij gericht, terwijl ik moeite doe om mijn glimlach vast te houden. “Let’s get some food for the lunch!”� probeer ik vrolijk. “I’ll pay!”� zeg ik. Hun blikken komen los van mij en ze staan allemaal op, mompelend dat het een goed idee is. Iedereen loopt richting de hal om zijn jas aan te trekken, maar Louis houdt me tegen. “Harry, I don’t know what happend, but you know I’m not going to stop till you told me, don’t you?”� hij kijkt me doordringend aan. Even staar ik in zijn ogen. Ze zijn groen-blauwig en twinkelen een beetje, maar niet op een vrolijke manier. “I know, Lou. Maybe later, okay?”� nu is het zijn beurt om te knikken. Dan laat hij me los en loopt naar de hal om zijn jas aan te trekken. Ik volg zijn voorbeeld en even later zitten we allemaal in de auto richting de Nando’s, aangezien Niall dat zo graag wilde.

De sfeer is gespannen, en ik voel dat iedereen bang is om iets verkeerds te zeggen. Daarom besluit ik om maar weer over het kado te beginnen. “So... When will I get my present?”� met een grijns kijk ik Louis aan. Zijn afwezige blik veranderde in een speelse fonkeling. “Right after lunch, can you wait that long?”� grijnzend kijkt hij me aan. Ik schud mijn hoofd, wat een vrolijke lach oplevert. Gelukkig. De sfeer komt weer los. We parkeren en stappen de Nando’s binnen, waar we wat bestellen en aan een tafeltje gaan zitten. “God, I love this food!”� kirt Niall vrolijk. Ik schiet in de lach. Als het op eten aankomt is hij net een kind. Anders ook wel eigenlijk. Dat is nou juist het leuke. We hebben allemaal wel weer iets anders leuks, waardoor we zo goed met elkaar overweg kunnen. Ik kijk gelukzalig de tafel rond naar mijn beste vrienden. Mijn blik blijft haken bij Liam, die me onderzoekend aankijkt. Even staar ik in zijn bruine ogen. Twee perfecte ogen als je het mij vraagt. Een raar gevoel kruipt door mijn lichaam. Wow. Wacht. Wat was dat? Snel kijk ik weer naar mijn eten. Ik druk de gedachte weg, want ik heb het mezelf beloofd. Nooit weer. Je valt op vrouwen, Styles. Vrouwen. Ik schud mijn hoofd en eet mijn nuggets verder op. Ongeduldig stap ik daarna in de auto. Louis rijdt in een voor mij onbekende richting. “Where are we going, Lou?”� vraag ik nieuwsgierig. Hij lacht enkel geheimzinnig en rijdt gewoon verder.

Reacties: