Hoofdcategorieën
Home » Percy Jackson » Wat ben ik!? » Hoofdstuk 1.
Wat ben ik!?
Hoofdstuk 1.
Tik, tak, tik, tak, tik, tak, tik, tak, tik. Hope kijkt naar de klok. Hoe langer ze keek hoe slomer de secondes voorbij tikken. De geschiedenisles was pas een kwartier begonnen, maar Hope was al verveeld. Normaal vond ze al die Griekse mythes wel interessant, maar vandaag leek niks haar nog te boeien. Niemand wist waardoor het kwam. Alleen Hope, alle problemen die ze had bleken alleen maar erger te worden. De dyslexie, de ADHD, echt alles.
“Mevrouw Grey, moet ik het nog vaker zeggen? Ga je nu maar melden. Ik heb genoeg van je gehad deze les.”ť Mijn gedachten die nog in mijn hoofd aan het rondsuizen waren werden opeens wazig. Het gene wat meneer Watson toe net gezegd had drong diep in me door. Zonder iets te zeggen stopte ik de spullen in mijn tas en liep ik de klas uit.
Eenmaal in de gang rende ik de school uit. De vrouw bij de receptie ging me nog achterna, maar ik was te snel. Ik moest weg van alles, niemand had nog iets aan mij. Het enige waar ik voor zorgde was problemen.
Na een tijdje had ik de bosrand bereikt, snel vluchtte ik het bos in waar ik mijn tas tegen een omgevallen boom gooide. Snel ging ik zitten. Opeens moest ik huilen, alles wat ik de laatste tijd had ingehouden moest er nu uit. Volgens mij heb ik daar uren gezeten, maar het zou ook een aantal minuten kunnen zijn, want na een tijdje hoorde ik het.
Het begon met een zacht gepiep, wat met de minuut alleen maar erger werd. Uiteindelijk stopte het en hoorde ik een zware mannenstem. “Ik denk niet dat je pappie trots op je is…’
Het volgende wat ik me herinner is dat ik wakker werd en keihard gilde, en dat er voor me een vrouw zat, die ik nog nooit van mijn leven gezien had. Plots schoot er een naam door mijn hoofd. Sally Jackson.
Als je het over cliffhangers hebt is dit er een...
Ik mis wel wat diepgang maar toch cool