Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » One Direction » love can change your life *finished* » hoofdstuk 8

love can change your life *finished*

1 feb 2013 - 18:58

2116

0

323



hoofdstuk 8

De volgende morgen staat Maja in de kamer rond te dansen en roept; het is bijna kerstmis! Het is bijna kerstmis! Opeens bedenk ik me dat Louis overmorgen jarig is. Uhm.. wat dachten jullie er van om kerst inkopen te doen? Zeg ik. goed idee! Roept Pia die bezig was aan een tijdschrift. Maja stopt eindelijk met haar vreugde dansje. Je bedoelt cadeaus kopen? Vraagt ze. Jaah en vergeet niet dat Louis over 2 dagen jarig is, zeg ik en loop de keuken in. Ik pak een glas en vul dat met water.GAAN WE OOK SCHOENEN PASSEN! Roept Maja opeens. Uhm.. wie van de jongens draagt pumps o wacht GEEN VAN HEN! Zeg ik. Pleaspleas, roept Maja terwijl ze een pruillip opzet. Oke dan als we klaar zijn lopen we nog wel even een schoen winkel in, zeg ik met tegenzin.
Later die middag gaan we met zijn 3tjes naar de stad. Opeens stopt Maja. Wat is er? Vraagt Pia. Ze rent vooruit een winkel in. Ik lees de naam van de winkel. Shoes for diva’s, staat er. O nee we zijn er net en het eerste wat zij doet is schoenen kijken, zeg ik en ga haar achterna. We lopen de winkel in, in de hoop Maja nog te vinden. DAAR, roept Pia ineens. We lopen naar Maja die op de grond hakken van 4 m zit te passen. Kuchkuch, zeg ik. Maja kijkt op. Is er iets? Vraagt ze. We hadden iets afgesproken, zeg ik. Ze zet de schoenen terug en staat op. Oke dan, zegt ze en loopt de winkel uit. Dat ging makkelijk, zegt Pia. Als we weer door de stad sjokken zie ik opeens het perfecte cadeau voor Louis. Ik kijk door het glas van de etalage. Pia komt naast me staan, en? Zo te zien heb je je cadeau gevonden. Ik kijk haar aan en zeg; een met diamantingelegd horloge maar heb je het prijs kaartje al gezien. Ze bekijkt het kaartje dat er bij staat. Omg $899,98, zegt ze terwijl ze me met een geschokte blik aankijkt. Ik knik en zeg teleurgesteld; we hebben niet eens zoveel geld. Kom we kijken wel verder, zegt ze troostend en slaat een arm om me heen. Maja loopt de rest van de middag met een kwaad gezicht voor ons uit. Na een halve middag shoppen hebben we onze versieringen maar nog steeds geen cadeaus. We hadden eigenlijk ook geen wat we moeste kopen. We gaan maar naar huis en zoeken morgen verder. Thuis zetten we dat zielige kerstboompje op wat we hadden gekocht. Ik pak de versieringen en hang een slinger om mijn nek. Ow kijk ik ben jeanette en ben een grote mislukking, zeg ik. Maja lacht eindelijk weer. Ik zet de radio wat harder. Dansend tuigen we de rest van de boom op. Wat paarse ballen hier. En wat zilveren slingers daar. Nu de piek nog! Zegt Pia en gaat op een stoel staan. Heel voorzichtig zet ze hem erop. Jeeeej het is gelukt hij is niet gevallen, zeg ik vrolijk. Te vroeg gejuicht want als Pia de stoel wegpakt stoot ze tegen de boom en valt de piek er af. Lekker dan nu is hij kapot, zegt Maja en geeft Pia meteen de schuld. Ze deed het niet expres en we kunnen ook zonder hoor, zeg ik en ruim de stukjes glas op. Terwijl ik naar de prullenbak loop denk ik; volgende keer een van plastic dus.

De volgende ochtend heb ik me verslapen. Ik word wakker en Pia hangt boven me. Goedemorgen zin in een glas water, zegt ze en roept Maja. Voor ik kan antwoorden krijg ik een glas water over mijn hoofd gegooid. Ik schrik omhoog. Nou bedankt nu ben ik nat, zeg ik. WRAAK, roepen Maja en Pia in koor. Ze geven elkaar een high 5 en lopen de kamer uit. Ik schud mijn hoofd en denk; zo hebben ze ruzie en dan zijn ze beste vriendinnen echt zusjes. Ik loop naar de badkamer waar ik in de spiegel kijk. Mijn haar ziet er uit alsof ik uit de oertijd stam. Ik droog en borstel mijn haar. Beter! Zeg ik terwijl ik blij terug huppel naar de woonkamer. Na het ontbijt gaan we weer naar de stad. Na een uur of 2 hebben we nog niks gevonden en weten we de weg niet meer terug. Kom we vragen de weg, zeg ik. Nee man ik spreek geen chicagiaans, zegt Maja opeens. Pff.. haha Maja hier spreken ze engels hoor, zegt Pia. Nou dat spreek ik ook niet het is Nederlands, verder bekijken ze het zich maar! Zegt Maja eigenwijs. Kom we lopen nog wat rond en vragen dan de weg terug, zeg ik. Pia haalt haar schouders op en zegt; dat is een oplossing. Maar wat moeten we zoeken we weten toch niks! Zegt Maja. En daar heeft ze wel gelijk in. Bel ze anders wat ze willen, zegt Pia. Dan is het toch geen verassing meer, zeg ik. IK WEET HET, roept Pia ineens. Wat! Vragen ik en Maja tegelijk. Een puppy! De jongens willen al superlang een puppy! Zegt Pia. Geen dom idee maar waar halen we die vandaan? Vraagt Maja. Asiel, zegt ze en wijst naar een gebouw aan de andere kant van de weg. We lopen er gezamenlijk naartoe. In de winkel komt de geur van honden koekjes en vers vlees op je af gevlogen. Niet het beste wat ik ooit het geroken maar oke. Kan ik jullie misschien helpen? Vraagt een vrouw met lang blond haar. Ze heeft de meest lelijke rok ooit aan. Hij is knal geel (ik haat geel sowieso al) en het formaat van een olifant. Om mijn lachen tegen te gaan vraag ik; uhm we zoeken een puppy? Kunt u ons daarbij helpen. Jaah tuurlijk volg me maar, zegt ze vrolijk. Onderweg vraagt ze; waar zoeken jullie naar? Een witte labrador!!! Roept Maja meteen. Oke jullie weten dus precies wat jullie willen, zegt mevrouw spuug lelijk. We komen aan bij wat lijkt op een honden gevangenis. Awww wat een poepies, zegt Maja en knielt neer bij een hok. Kijk gerust rond als jullie iets hebben gevonden roepen jullie maar, zegt gele olifant en loopt terug. Maja rent van het een naar het andere hok. Als ik opzij kijk zie ik de schatigste pup ever! Ik ga voor het hondje zitten en kijk hem aan. Kijk wat een schatje, zeg ik en Pia en Maja komen op me afgestormd. Ow het is net zayn die heeft ook z’n mooie ogen, kwijlt Maja. Deze moeten we nemen, zegt Piablij. Ik ga haar wel halen, zeg ik en loop de gang door naar de voorkant van het gebouw. Voor ik er ben duikt ze voor me op. En klaar!? Vraagt ze. Uhm… jaah, zeg ik. In mezelf denk ik; omg ze is overal ik wil hier zo snel mogelijk weg. Als we terug bij Pia en Maja zijn maakt de gele olifant het hok open. Ze tilt de pup op en geeft hem aan Maja. Awww we noemen jou zaya, zegt ze en knuffelt de pup. Zaya echt waar! Als je een naam verzint verzin wel een fatsoenlijke naam, zegt Pia. Inderdaad hij is voor de jongens niet voor jou en zayn, zeg ik. De naam zien we thuis wel, zeg ik en reken de pup af. In mezelf vind ik het toch best raar dat ze niet eens naar mijn naam vraagt. Ze stopt de hond in een Bench en geeft hem aan ons mee. Buiten het asiel gaat Maja voor me staan. Mag ik haar vast houden? vraagt ze met een pruillip en grote ogen. NEEE, roept Pia meteen. Waarom niet!? Vraagt Maja. Geen idee, zegt Pia en pakt het naamloze hondje van me af.Oke dan gaan we nu naar de schoenenwinkel! Roept Maja beslist en loopt met opgeheven hooft voor ons uit. We lopen met zijn 3en de winkel van gister weer in. Pia duwt me vooruit en zegt: NU BLIJF JIJ BIJ MAJA. Waarom doe je me dit aan, zeg ik en loop naar Maja toe. Oww Romy goed dat je er bent! Wat vind je van deze en zou zayn deze mooi vinden en deze dan! Begint Maja meteen. Ow god waar ben ik aan begonnen, denk ik in mezelf. Maja? Je gaat toch niks kopen hé! Vraag ik. Wauw je maakt een grapje zeker! Natuurlijk koop ik iets, zegt ze en gaat verder met zoeken. Ik laat me vallen op een gammele kruk en staar voor me uit. Wacht mogen we wel de winkel in met die hond bedenk ik ineens. Ik sprint naar Pia en vraag: uwhh lieve schat heb je er niet aan gedacht dat we die hond bij ons hebben? O jaah helemaal vergeten hier neem maar mee naar buiten! Zegt ze en geeft me de hond. Ik huppel blij naar buiten (nu ben ik van Maja af) en ga op een bankje zitten met de hond naast me. Ik staar wat naar de pup uit verveling. Als ik naar links kijk zie ik in een winkel die er best goedkoop uitziet. ik draai me weer om en zeg tegen het naamloze hondje; kom we gaan eens kijken of daar iets te beleven valt. Het beestje begint te kwispelen. Jaah je hebt er wel zin in hé! Zeg ik en neem de pup mee naar de winkel. In de etalage zie ik van alles en nog wat staan. Dan valt mijn oog op een super mooi horloge. Ik ben nu al bang om naar het prijskaartje te kijken. Voorzichtig heel voorzichtig kijk ik. Er valt een hele last van mijn schouders af als ik zie wat het kost. $85,-! Maar hoe kom ik binnen als ik jou bij me heb. Opeens komt Maja op me afgerend. ROMYROMY IK HEB SCHOENEN! Roept ze. Perfect jij bent er hoe de hond bij je ik ben zo terug, zegt ik en loop de winkel in. Ik ga naar de kassa en vraag; uhm ik zag een horloge in de etalage kan ik die kopen? Ik zag je al kijken ik zal hem voor je pakken! Zegt de vrouw achter de kassa en loopt naar de etalage. Als ze terug is zie ik haar dat ze caroline heet. Ik denk niet dat deze voor jou is hé? Vraagt caroline. Nee het is voor mijn vriendje hij is vandaag jarig. Echt waar ben je dan niet een beetje laat met een cadeau kopen? Zegt caroline. Nou misschien wel maar ik had dan ook niet heel veel tijd, zeg ik terwijl ik me begin te beseffen dat ik inderdaad laat ben. Ow oke wil je dat ik het voor je inpak? Vraagt ze lief. Jaah doe maar daar ben ik ook geen kampioen in! Lach ik. Hoe heet je lover? Vraagt ze nieuwsgierig. Louis tomlinson, zeg ik terwijl ik begin te blozen. Die van one direction? Vraagt ze verbaast. Ja dat is hem, zegt ik verlegen. Ze steekt haar hand uit. Ik shud haar hand en hoor haar fluisteren; gefeliciteerd je hebt zojuist bekent gemaakt dat je verkering hebt met een beroemdheid. Ik schrik me rot. Kunt u dit alstublieft geheim houden mevrouw? Smeek ik haar. Ze lacht naar me en knikt haar hoofd. Bedankt caroline zeg ik en geef haar de $85,-. Bedankt! Zeg ik en loop de winkel uit. Buiten zie ik Pia en Maja ruzie maken en het hondje zit wegedoken in een hoekje van de Bench. En waar gaat het nu weer over! Zeg ik geïrriteerd. MAJA HEEFT DE REST VAN ONS GELD UITGEGEVEN AAN SCHOENEN! Roept Pia boos. Niet alles, doe rustig! Zegt Maja kalm. Uhmm hallo je hebt 3 paar shoenen gekocht! Roept Pia weer. Voordat Maja weer wat wil zeggen roep ik; ZWIJGEN ALLE 2, oke Maja heeft die schoenen laat haar maar Pia jij hebt ook gelijk want 3 paar is een beetje overdreven! Pia en Maja kijken elkaar nogsteeds pissig aan. Ik denk dat het tijd word dat we naar huis gaan! Zeg ik.
Ik steek de kaart in de kaart lezer en maak de deur open. Pia en Maja hebben de hele weg niet tegen elkaar gepraat. Binnen lopen ze dus ook allebei een andere kant op. Nou dan ga ik dus maar wat doen met jou, zeg ik tegen de pup en haal hem uit zijn Bench. Ik zet hem op de grond. Meteen vliegt hij door de hotel kamer. Haha ik ga hem achterna en ga bij hem op de grond zitten. Hm… ik weet een naam voor je ik noem je sammy! Nadat ik dat zij klimt sammy op me en likt mijn gezicht. Zo te zien ben je het met me eens, zeg ik.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.