FanFic.nl

WebAddiction

Try Or You'll Never Know ~ Thirty Seven

‘Niks negatief, zoiets heet realistisch.’
‘Dit ga ik toch nooit winnen.’
‘Inderdaad. Maar ik was hier niet om een discussie te winnen, dat is een klein extraatje. Ik wil graag een blikje cola en twee flesjes AA.’
‘Het gebruikelijke dus?’Ik knikte.
‘Hoezo ben je hier eigenlijk?’vroeg Tom terwijl hij de ijsblokjes uit de koeling haalde. ‘Heeft Drew weer straftraining?’
‘Heb je hun laatste wedstrijd niet gezien?’
‘Nee, ik had geen dienst. Ik lag ziek in bed.’
‘Och arme, had je zoveel hoofdpijn van het strippen?’ Tom stak zijn tong uit. Hij was best kinderachtig voor een 22-jarige man.
‘Grappig schatje, heel grappig. Hier heb je je vaste bestelling. Ga nu maar weer terug naar het veld. En lach ze ook een beetje uit voor mij, deal?’Grinnikend knikte ik. Als Tom een jaar of vijf jonger was en hetero had ik hem allang tot mijn vriendje verklaard.
‘Alsjeblieft.’Ik gaf de twee flesjes drinken aan. ‘Is er hier nog iets gebeurd?’
‘Ja, dit is wel een interessante ontwikkeling. Hendrik gilde iets over het feit dat nummer Vier dik en lelijk was. Daar was het team het niet helemaal mee eens, aangezien ze weten dat Vier nogal onzeker is. Dus nu zijn ze met z’n alles Hendrik aan het uitschelden.’
‘Fuck you Hendrik!’Jep, dat was nummer Elf. Die was altijd al grofgebekt geweest.
‘Wat ga je doen?’vroeg mama toen ik mijn mobiel te voorschijn toverde.
‘Alles opnemen en op youtube zetten.’Mijn moeder keek verbaasd en papa wilde gaan protesteren.
‘Relax, dat was een grapje. Ik ga Ruby bellen. Die kan lekker meebekvechten. Dat vind ze leuk. Ze gaat het me nooit vergeven als ik haar er niet bij betrek.’
‘Wat?’Ik zuchtte. Mijn ouders waren soms best traag van begrip.
‘Ik. Ruby. Bekvechten. Nu.’vatte ik het kort samen. Met mijn telefoon in mijn hand liep ik het veld op. Meteen viel Drew stil. Hij wist dat dit nog leuk kon worden. Hij gebaarde dat het team stil moest zijn. Vandaar dat alleen Hendrik nog beledigingen in het rond slingerde.
‘Hey Ruby, hoe gaat het?’Ruby antwoordde dat alles goed ging. Nu viel Hendrik ook stil. Je kon aan zijn gezicht zien dat hij er geen fuck van snapte. Geef hem ongelijk, waarom zou een zusje van een speler uit zijn team middenin een teamruzie zou gaan bellen?
‘Tja, ik bel omdat ik je hulp nodig heb. Je weet vast nog wel wie Drew is? Ja, die dude die je onder de koude douche gooide.’Er ging een grinnik door het team heen. Iedereen had meegemaakt dat Drew altijd deed wat hij zei.
‘Tja, zijn voetbalteam zit een beetje in een crisis. Ik had het hele gedoe over straftrainingen al verteld toch? Nou, op het moment hebben ze dus zo’n straftraining. Alleen heeft de trainer, hij heet Hendrik, een hele domme fout gemaakt. Hij heeft iemand dik en lelijk genoemd. Wat heb jij daarop te zeggen? Rustig Ruby, geef me vijf seconden, dan zet ik je op de speaker.’Meteen zette ik de speaker aan.
‘Misschien willen jullie je oren dicht doen, dit kan nog leuk worden.’waarschuwde ik iedereen. Niemand luisterde. Ik haalde mijn schouders op.
‘Dan niet, ik heb je gewaarschuwd. Ruby, ga maar verder waar je gebleven was!’Op mijn signaal begon Ruby allerlei verschillende scheldwoorden tegen Hendrik te schreeuwen. Ik verstond iets over ‘verschrikkelijk domme mensen die het niveau van de rest van de mensheid ontiegelijk omlaag haalde’ en ‘bepaalde mensen leven omdat ze zoveel mogelijk mensen willen laten geloven dat ze minder waard zijn dan het achterste van een paard’. Meer verstond ik niet, maar na deze zinnen veranderde Ruby in een grofgebekte eland.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.