Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Truly, Madly, Deeply » Ten
Truly, Madly, Deeply
Ten
Vrijdagmiddag, eindelijk weekend. Julia en ik liepen vrolijk naar de Blokhut. We maakten grapjes en toen we binnen kwamen was het al aardig druk. Muziek klonk uit de boxen en we liepen naar de garderobe. Onderweg kwamen we mensen tegen die we kenden en gaven ze een knuffel. Ik kreeg een paar vragen over Niall die ik weg wuifde en toen we onze jassen op hadden gehangen liepen we naar de bar. We bestelden twee Corona en begonnen vrolijk te praten met twee andere meisjes die we kenden.
Ik zag de deur open gaan en af en toe kwam er een bekende binnen. Op een gegeven moment zag ik Ben en Charles binnen komen, gevolgd door nog wat vrienden. Ik zuchtte, ik had echt geen zin in Charles. Julia zag het ook en die besloot niet naar Ben toe te gaan zodat Charles niet naar mij kwam.
Helaas besloten de jongens wel naar ons toe te gaan. Ben gaf Julia een kus op de mond en Charles kwam tegenover mij staan.
"Hoe gaat het nu met dat vriendje van je?" vroeg hij boos. Ik draaide me om naar de bar en bestelde nog een biertje.
"Hou eens op met me te negeren, waarom kunnen we niet normaal doen tegen elkaar?" vroeg Charles en hij draaide me ruw om.
"Charles, ik wil niet normaal doen tegen jou. Ik wil dat je me met rust laat." Ik zag zijn gezichtsuitdrukking veranderen, hij pakte mijn hand en trok me mee naar een hoekje in de Blokhut. Ik zag Julia me hopeloos aankijken maar ik knikte dat ik me wel zou redden en ze praatte weer met Ben.
"Charles, ik heb hier geen zin in," zei ik en ik rukte me los uit zijn greep en probeerde langs hem heen te lopen. Hij hield me tegen en keek me boos aan.
"Je wilt wel," zei hij en hij drukte zijn lippen op die van mij. Ik probeerde hem weg te duwen maar hij stond het niet toe. Ik begon wild te spartelen en opeens werd hij ruw van me weggerukt. Ik keek op en ik geloofde niet wat ik zag. Niall.
"Kom mee," zei Niall, haast onherkenbaar. Ik zei niks en Niall pakte me vast en trok me mee. Ik zag Charles verschrikt kijken en Niall fluisterde wat tegen hem. Niall trok me mee naar de uitgang. Onderweg kreeg ik wat vreemde blikken toegeworpen, tot een meisje opeens heel hard zijn naam gilde. Niall trok me nog harder mee en ik struikelde achter hem aan. Ik merkte dat mensen foto's maakten met hun mobiel. Eenmaal buiten zette Niall het op een rennen, nog steeds wilde hij me niet loslaten. Op de hoek van de straat stond een grote Range Rover. Hij trok de achterdeur open en duwde mij naar binnen en ging zelf naast me zitten. Ik zag Louis door de achteruitkijkspiegel naar me lachen en naast hem zat Paul. Ik keek Niall stomverbaasd aan.
"Mijn jas!" zei ik. Ik had geen idee wat ik anders moest zeggen. Hij was uit het niets verschenen en had me mee gesleurd naar buiten.
"Sms je vriendin," zei Niall kortaf. We zeiden verder niks, alleen Louis zong zachtjes mee met de radio. De spanning was om te snijden. We reden weer naar het hotel waar de jongens eerst ook zaten. Er stond alweer een grote menigte meisjes voor de deur. Paul deed zijn deur open en ze begonnen te gillen. Hij hield de deur voor Niall en mij open en hielp ons door de menigte heen, ik zag Louis de parkeergarage in rijden, onder begeleiding.
Niall stopte bij een paar fans terwijl hij mij gebaarde door te lopen naar binnen, dat deed ik ook. Terwijl hij handtekeningen en knuffels uitdeelde wachtte ik in de lobby. Vijf minuten later kwam Louis bij me staan.
"Waar ging dat net over? Hoezo stonden jullie daar?" vroeg ik hem, lichtelijk geïrriteerd.
"Niall wilde je verrassen en ophalen van school, toen zagen we jou en Julia weglopen en we reden achter jullie aan. Toen jullie de kroeg binnen gingen wilden we weer weggaan, maar toen zag hij een groep jongens naar binnen gaan en toen ging hij achter je aan, we konden hem niet tegenhouden. Hij was ineens weg," zei Louis schouderophalend. Ik keek hem verwonderd aan. We stonden tien minuten te wachten, ik vroeg Louis hoe Dublin was en hij vertelde in geuren en kleuren over hoe leuk het was, af en toe moest ik lachen om zijn enthousiaste verhalen. Toen Niall binnen kwam met Paul keek hij me boos aan. Niall deed zijn jas uit, ik keek naar hem. Hij had een camouflage trui aan, een spijkerbroek en zijn witte sneakers. Ik vond dat hij er geweldig uitzag, maar dat ging ik niet zeggen.
"Kom je mee?" vroeg hij terwijl hij zijn jas over zijn arm hing. Ik liep achter hem aan zonder iets te zeggen, we liepen naar de lift. We stapten met z'n vieren in. Op de vierde verdieping stapte Louis en Paul uit.
"Bye guys," zei Niall en de lift deuren gingen alweer dicht.
"Waarom doe je zo agressief?" vroeg ik. Ik wilde weten wat zijn probleem was.
"Waarom negeerde je mij?" Hij antwoordde met een vraag, daar had ik zo'n hekel aan dus ik besloot niet te reageren.
"Ik wilde je vandaag zien, maar je negeerde me dus ik besloot je gewoon te verrassen. En dan kom ik en dan zie ik dat je half aangerand wordt door die gozer." Hij zuchtte toen hij dit gezegd had. Ik zei niks, de lift ging open en we liepen naar buiten. Ik liep achter hem aan door de gang en toen we voor een deur stonden deed hij deze open. Ik liep achter hem aan naar binnen.
"Ik had het druk, daarom reageerde ik niet," zei ik terwijl ik me verbaasde over de grootte van de kamer.
"Ik heb roomservice besteld, ze komen om zes uur, dan kunnen we wat eten en een filmpje kijken?" stelde Niall voor. Ik knikte. Ik wist niet of ik hier wel zin in had. Ik moest nog steeds verwerken wat er net allemaal gebeurd was, het ging zo snel. Nu zaten we allebei chagrijnig op zijn kamer.
"Bedankt nog, ik denk niet dat ik het alleen aan had gekund," zei ik. Ik viste mijn mobiel uit mijn tas die ik wel bij me had. Ik zag dat Julia had gesmst en gebelt. Ik besloot haar een smsje te sturen dat ik haar vanavond wel belde en of ze mijn jas mee wou nemen. Daarna smste ik mijn vader dat ik niet mee at.
"Waarom kwam je me ophalen, ondanks dat ik niet heb gereageerd?" vroeg ik toen. Niall keek op, hij stond in de koelkast te kijken op zoek naar iets eetbaars en hij had een reep chocolade gevonden. Hij legde die voor me neer en ging tegenover me zitten aan de tafel.
"Ik weet niet, ik kon je niet uit mijn hoofd zetten en toen ik die jongen naar binnen zag gaan hield ik het even niet meer," zei hij en hij begon te blozen. Daar waren die vervloekte vlinders weer.
"Ook niet toen je woensdag uit was met Demi?" mompelde ik zacht. Het was er al uit voor ik er erg in had, waarom praatte ik mijn mond zo snel voorbij? Hij keek verschrikt op en begon te lachen.
"Daaaarom reageerde je niet!" Hij klapte in zijn handen toen hij het doorhad. Ik voelde mijn hoofd vuurrood worden. Ik voelde me dom.
"Demi en ik hebben niks, we zijn gewoon goede vrienden. Je kunt me vertrouwen." Ik keek hem aan, hij keek oprecht.
"Naja, dat liet mij inzien dat wij eigenlijk niet zo verstandig zijn." Ik besloot alles er nu toch maar direct uit te gooien. Hij keek geschokt.
"Ik bedoel, ik vind je best een leuke jongen en ik denk dat het best wat zou kunnen worden, maar ik wil niet gekwetst worden. Waarschijnlijk zie ik je super weinig en dan zie ik op internet overal foto's van jou met allemaal supermodellen en dat wil ik niet." Ik ratelde alles zo snel dat ik zag dat hij zijn best deed om me te verstaan.
"Dus je bent niet bang dat al die meisjes onaardig gaan doen? Of voor de paparazzi? Je bent bang om me leuk te vinden? Begrijp ik dat goed?" Hij keek me vragend aan en ik knikte langzaam. Hij begon weer te lachen.
"Jij bent zo raar," zei hij en hij schudde zijn hoofd. Ik wist niet of dit een compliment of een belediging was. Toen keek hij me weer serieus aan. Hij legde zijn hand op de mijne en keek mij diep in de ogen aan, ik voelde dat gekriebel weer in mijn maag.
"Ik zal m'n best doen om je te laten zien dat ik te vertrouwen ben. Je hebt mij al wel zo gek gekregen om je achterna te rennen in een cafe, dus ik laat je nu niet meer zomaar gaan zonder mijn best te doen." Hij keek me aan en glimlachte geruststellend. Ik kon een flauw glimlachje op mijn gezicht toveren en daar leek hij al tevreden mee. Hij stond op en liep om de tafel heen naar mij toe en gooide zijn armen om me heen van achteren.
"Jij bent veel knapper dan al die supermodellen," fluisterde hij in mijn oor en ik hoorde dat hij glimlachte. Ik moest ook lachen.
"Ik wil even een sigaretje roken, oke?" vroeg ik terwijl ik naar het balkon wees. Hij keek me afkeurend aan.
"Misschien moet je daar mee stoppen," zei hij en ik schudde mijn hoofd.
"Nee, accepteer het maar." Ik liep naar het balkon en deed deze open. Ik viste mijn sigaretten uit mijn tas en stak er een aan. Ik rilde, het was best koud. Ik inhaleerde diep en keek naar binnen, Niall was druk bezig met zijn mobiel. Hij keek op en zwaaide naar me, ik lachte vrolijk terug. Ik nam nog een paar trekjes en besloot toen snel weer naar binnen te gaan.
"Welke film wil je kijken?" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. Hij gooide een folder naar me toe met allemaal films, je kon ze hier op de tv bestellen.
Niall en ik kregen toen een argument over of het een horror of actie film moest zijn. Toen ik mijn zin kreeg en we een horror film besloten te kijken herhaalde hij nog een keer dat ik eigenlijk best raar was.
"Ik ken geen enkel meisje dat graag horror films kijkt," verklaarde hij. Ik grijnsde breed en zei dat ik ze ook vaak alleen in bed keek als mijn vader weer eens op zakenreis was. Hij keek me aan alsof ik gestoord was en ik schoot in de lach. Hij bestelde de film op de tv terwijl ik de gordijnen dicht deed, zodat het lekker donker werd. We ploften op de bank en net toen Niall op 'play' wou drukken werd er aangeklopt. Hij stond weer zuchtend op en liet de roomservice binnen. Het was een kar vol met eten en ik keek er verbaasd naar.
"Ik heb altijd grote honger," verklaarde hij. Hij pakte een stuk vlees en patatjes en gaf het aan mij. Toen schepte hij een drie keer zo grote portie op voor zichzelf.
"En je vindt mij raar?" Hij lachte en plofte naast me neer. Ik kroop lekker dicht tegen hem aan en at rustig mijn eten op. Toen we allebei ons eten op hadden deed hij zijn arm om me heen en trok me nog wat dichter tegen zich aan terwijl hij een kus op mijn voorhoofd plante. Ik had zo'n gevoel dat ik niet veel van de film zou gaan zien.
ik hou van horror films!
maar weken daarna heb ik er nog last van...
ik zie altijd dingen die er niet zijn
best wel eng..