FanFic.nl

I'm looking for myself, did you see him?

~part 2~

De volgende morgen ben ik al om 9 uur onder? Ik neem een glas cola en ga tegenover mam aan de tafel zitten. "Mam, wat weet je nog over Bill?" Ze lijkt even te schrikken, maar antwoordt toch. "Hij leek sprekend op jou. Hij hield van zingen, was altijd vrolijk. En jij was zijn beste vriend en hij de jouwe. Waarom?" "Ik ga hem zoeken. Ik wil mijn volgende verjaadag samen met hem vieren." "Man zucht even en neemt mijn hand vast. "Tom, lieverd, het is heel moedig wat je wil doen, maar weet dat die zoektocht je ook enorm teleur kan stellen." "Hoe bedoel je?" "Als personen vermisdt zijn worden ze na 5 jaar dood verklaard, en Bill is al 10 jaar spoorloos. En hij was ook nog maar 5 toen hij ontvoerd werdt, er zijn niet veel kinderen van die leeftijd die blijven leven bij zo'n ontvoering." "Mam, ik VOEL dat hij er nog is. Ik weet het zeker, en ik zal hem vinden." Ik drink mijn glas cola leeg en ga naar Ward. Als ik bij hem thuis aankom en aanbel doet hij zelf open. "Hey Tom." "Hey, is je broer thuis?" "Johan? Ja, waarom?" "Hij zou me moeten helpen." "Goed, kom binnen." Ik ga naar binnen en Ward brengt me naar Johan's kamer. "Johan, zou jij Tom willen helpen?" "Wat is er?" "Kijk, eigelijk heb ik een tweelingbroer, maar hem hebben ze 10 jaar geleden ontvoerd. Ik wil hem zoeken, maar ik heb geen flauw idee van waar hij is, dus zou ik op tv een keertje mogen vragen of niemand hem gezien heeft?" "Mmm, ik denk dat dat wel kan, maar ik ging eigelijk net vertrekken, kom anders mee." Ik volg Johan naar zijn auto en na een kwartiertje zijn we aan de televisiestudio. Johan begroet even een paar van zijn collega's en dan gaan we samen naar de directeur van de zender. Hij klopt aan. "Binnen" We stappen binnen en komen in een groot kantoor uit. "Ah, Johan. Wat kan ik voor je doen?" "Dit is een vriend van mijn broertje." zegt hij terwijl hij naar mij wijst. "Eigelijk heeft hij ook nog een tweelingbroer, maar hij is 10 jaar geleden ontvoerd en niet meer teruggekomen. Maar nu zou hij zijn broer graag terug zoeken." "Dus jij wil eens op televisie vragen of niemand jou broer gezien heeft?" Ik knik. Hij werpt een blik op het scherm naast zijn bureau. "Perfect getimed, kom mee." We gaan zijn kantoor uit en ik volg hem naar de opnamestudio's. Voor 1 van de zovele decors blijven we staan. "Hier nemen we binnen 10 minuten 'Wat een verhaal' op. In dat programma vertellen mensen iets wonderlijks dat ze meemaakte, normaal hadden we slechts 1 verhaal voor vandaag, maar nu kan jij de show opvullen. Is dat oke voor je?" Ik knik weer. Ik kan het niet geloven. Ik had eerst gedacht dat ik gewoon weer naar huis gestuurd zou worden, maar ik mag gewoon al binnen 10 minuten meedoen aan een live-show! Ik word naar een kamertje gebracht waar iedereen make-up krijgt, ik jammer genoeg dus ook. Wanneer ik er na iets meer dan 5 minuten weer weg mag brengen ze me terug naar het decor waar ik in een zetel moet gaan zitten. Een jonge vrouw komt naar me toe. "Hallo, ik ben de prsentatriece, jij bent Tom, niet?" Ik knik terwijl ik haar hand schud. "Goed, ik heb je verhaal van Johan gehoord, je moet dadelijk gewoon op mijn vragen antwoorden en dan op het einde kan je nog even een oproep doen, oke?" "Goed." Ze gaat zitten en even later word er afgeteld.

Reacties: