FanFic.nl

poison

3

De rode Zweinstein Expres straalde in al zijn glorie toen Albus door de poort het perron op liep, klaar om weer een nieuwe lading enthousiaste studenten naar Zweinstein te brengen.
Het was een drukte van jewelste en het duurde even voor de Potters hun familie konden vinden.
Toen Roos en Hugo hen zagen liepen ze zo enthousiast op hen af dat ze hun moeder bijna op de grond hadden gehooid.
‘Daar zijn jullie,’ Gilde Roos terwijl ze haar armen enthousiast om Albus zijn hals gooide. ‘Ik dacht al dat jullie te laat zouden komen. En waar is oom Harry?’
‘Die ligt ziek in bed. Een zware griep volgens de heler.’ Antwoorde James terwijl die Hugo een stevige knuffel haf.
‘O nee, dat is echt balen. Net aan het begin van het jaar Maar goed, dit kan iedereen overkomen. Is jullie bagage al ingeladen? Dan kunnen we meteen een lege coupon zoeken voor we afscheid nemen van onze familie.’
Roos ratelde zodanig door dat het groepje haar amper kon volgen, maar ze waren dan ook niet anders van haar gewend.
Het groepje liep naar hun ouders toe die ondertussen gezelschap gekregen hadden van hun oom ’s George en Bill en hun kinderen die ook konden rekenen op een enthousiaste ontmoeting en knuffel.
En ook bij de ouders was Harry ’s ziekte het gespreksonderwerp.
‘Ginny als je ooit hulp nodig hebt met wat dan ook kan je altijd op ons rekenen.’ Hoorden ze hun tante Hermelien nog zeggen.
‘Dat is heel vriendelijk maar het maar een griep, en mijn ouders zijn nu bij hem tot ik weer terug ben.’
‘En dat laat hij zomaar toe?’ Vroeg oom Ron duidelijk verbaast.
Dat liet hij niet, Ginny had een stevige preek gekregen over het feit dat hij een volwassen man was en dat hij geen babysit nodig had maar dit liet ze maar in het midden want anders zou dit nieuwe commentaar zou opleveren.



Na een lange rij van afscheid nemen zaten ze eindelijk in hun eigen coupon zwaaiend door het raam naar hun familie terwijl de Zweinstein Expres het station uit reed.
Albus nam meteen zijn standaard spreukenboek nummer vier en begon meteen te lezen.
‘Nou wat zullen we gaan doen?’ Vroeg James en hij kreeg meteen een paar ideeën van Lily die een potje knalpoker voorstelde en Hugo die het geschifte idee had om met vuurwerk te gaan knoeien.
Die jongen begon hoe langer hoe meer op James te lijken, wat niet te verwonderen was omdat hij zijn oudste neef als een echt rolmodel zag en Albus as er nog niet in geslaagd om hem van dat idee te brengen.
James was gelukkig nog wijs genoeg om te beseffen dat knalpoker misschien een betere optie was.
‘Albus, doe je niet mee?’ Vroeg Hugo.
Verstrooid keek die op van achter zijn boek.
Knalpoker? Dat was wel het laatste wat hem nu bezig hield.
Maak wat meer plezier, jongen.De stem van zijn vader weerklonk door zijn hoofd en hij besliste dan maar om het maar eens te proberen. Hoe moeilijk kon het zijn?






Een uurtje en zes verloren potjes later had Albus er schoon genoeg van en gooide de kaarten op tafel.
‘Ga maar verder zonder mij. Ik ga verder met lezen.’
‘Kijk nou, het jaar is nog niet begonnen en al weer zo stevig aan het werk.’
Verbaast keek iedereen op toen Scorpius Malfidus zijn hoofd in de coupé stak.
Hij werd meteen enthousiast onthaald door iedereen.
In tegenstelling tot hun ouders waren Scorpius, de Wemels en de Potters erg goede vrienden ondanks het feit dat hij in Zwadderich zat en zij in Griffoendor.
‘Heb je hem ooit anders gekend? Maar kom er bij, dan kan jij zijn plaats innemen.’ Stelde James voor, iets wat Scorpius zich geen twee keer liet zeggen en nam meteen plaats tussen Lily en Hugo.
Van achter zijn boek viel het Albus op dat Lily plots begon te blozen en zich geen houding wist te geven.
En ook Scorpius leek het leuk te vinden in haar bijzijn.
Hij wist dat ze goede vrienden waren maar toch voelde hij dat hij dit in de gaten moest houden.
Hij ging verder met lezen maar veel rust werd er hem niet gegund.
Devon Kwast, op en top Zwadderaar en aardsrivaal van Scorpius en zijn vrienden liep ongevraagd de coupé in gevolgd door drie van zijn schoothondjes.
‘Ik zie dat het gezellig is? Waarom heb je ons niet uitgenodigd, Malfidus?’
‘Wil je alsjeblieft weggaan, Kwast? Je verpest de goede lucht hier.’ Was Scorpius zijn antwoord zonder ook maar van zijn spel kaarten op te kijken.
De jongen kon zich amper voorstellen dat zijn vader zo vaak met diens vader heeft rondgehangen, heel die familie was waardeloos.
‘Nu niet onbeleefd gaan doen, Malfidus. Straks gebeuren er nog ongelukken.’
Woedend sprong Lily op.
‘Blijf uit zijn buurt of je krijgt er spijt van.’
Een gemene lach verscheen op Kwast zijn gezicht en duwde haar zodanig hard tegen de muur dat er bloed op bleef zitten.
Zowel James als Albus sprongen recht en stonden op het punt Kwast te lijf te gaan toen er plots een jong meisje tussen hen in sprong.
‘Genoeg!’ Riep ze kwaad maar vastberaden.
Iedereen was op slag stil

Reacties: